Юныс 2 - Изге Язма

¹ Шуннан соң Раббы бер зур балыкка Юнысны йотарга кушты. Юныс өч көн вә өч төн шул балыкның карынында булды.

Юнысның догасы

² Юныс балыкның карыныннан Раббы Алласына шундый дога кылды:

³ «Бәлагә юлыккан вакытымда Раббыга ялвардым, һәм Ул миңа җавап бирде; үлеләр аймагының төпкеленнән мин ярдәм сорадым, һәм Син тавышымны ишеттең.

⁴ Син мине тирәнгә, диңгез төбенә төшердең, ташкын суларың мине чолгап алды; өркәч-өркәч суларың һәм дулкыннарың бөтенесе минем өстән узды.

⁵ „Хозурыңнан сөрелдем, тик шулай да Синең изге йортыңны яңадан күрермен!“ – дидем.

⁶ Сулар мине тәмам чорнап алды, төпсез упкын кочагына эләктем, башыма диңгез үләннәре уралды.

⁷ Тауларның нигезенә кадәр иңдем, җир карынында мәңгелеккә бикләндем, әмма Син, Раббы Аллам, мине үлем упкыныннан чыгардың!

⁸ Җаным хәлдән таеп, мин Раббыны искә төшердем, һәм Минем догам Сиңа, Синең изге йортыңа барып иреште.

⁹ Яраксыз потларга табынучылар үзләренә кылынасы мәрхәмәттән баш тартты,

¹⁰ ә мин Сиңа шөкер итеп корбан китерермен, әйткән нәзерләремне үтәрмен. Котылу – Раббыдандыр!»

¹¹ Шуннан Раббы балыкка Юнысны коры җиргә косып чыгарырга кушты.