Яхъя 12 - Изге Язма

Гайсәне Бәйт-Әниядә майлау

¹ Котылу бәйрәменә алты көн кала, Гайсә Бәйт-Әния авылына килде. Ул авылда Гайсә үледән терелткән Элгазар яши иде.

² Анда Гайсә хөрмәтенә аш мәҗлесе җыйдылар, Марта хезмәт күрсәтеп йөрде, ә Элгазар Гайсә белән бергә табын артында утыра иде.

³ Мәрьям, бер кадак кыйммәтле, саф вә хуш исле нард мае алып, Гайсәнең аякларын майлады да үзенең чәче белән сөртте. Өй эче ислемайның хуш исе белән тулды.

⁴ Шунда Гайсәнең шәкертләреннән берсе – Аңа хыянәт итәчәк Яһүдә Искариот:

⁵ – Ни өчен бу хуш исле майны, өч йөз динарга сатып, акчасын фәкыйрьләргә өләшеп бирмәскә иде? – диде.

⁶ Ул моны һич тә фәкыйрьләр хакында кайгыртып түгел, бәлки карак булганы өчен әйтте. Уртак акча янчыгын йөртү – аның вазифасы, һәм ул аннан үзенә акча ала торган иде.

⁷ Гайсә моңа болай дип җавап бирде: – Калдыр аны, ул бу майны Мине күмү көненә саклады.

⁸ Фәкыйрьләр һәрвакыт сезнең белән бит, ә Мин сезнең белән һәрвакыт булмам.

⁹ Шул вакытта күп яһүдиләр, Гайсәнең Бәйт-Әниядә икәнлеген белеп, шунда җыелдылар. Алар Гайсә өчен генә түгел, Ул үледән терелткән Элгазарны күрү өчен дә килделәр.

¹⁰ Шунлыктан баш руханилар Элгазарны да үтерергә карар чыгардылар,

¹¹ чөнки аның аркасында күп яһүдиләр Гайсә янына килә һәм Аңа иман китерә иде.

Гайсәнең тантана белән Иерусалимгә керүе

¹² Икенче көнне бәйрәмгә килгән халык арасында «Гайсә Иерусалимгә килә икән» дигән хәбәр таралды.

¹³ Алар, хөрмә ботаклары тотып, Гайсәне каршыларга чыкты һәм: «Һошанна! Раббы исеменнән Килүче, Исраил Патшасы мөбарәктер!» – дип кычкырдылар.

¹⁴ Гайсә исә бер ишәк табып, аңа атланды, һәм һәммәсе Изге язмада язылганча булды:

¹⁵ «Сион-кыз, курыкма! Менә, яшь ишәккә атланып, Синең Патшаң килә».

¹⁶ Аның шәкертләре ул вакытта моны аңламадылар, ә инде Гайсә данланганнан соң, Аның хакында шулай язылган булуын һәм Аңа нәкъ шулай эшләүләрен хәтерләренә төшерделәр.

¹⁷ Гайсә Элгазарны кабердән чакырып, үледән терелткәндә, Аның белән булган кешеләр ни булганы турында сөйләп бирделәр.

¹⁸ Шундый могҗизалы гамәл кылганын ишеткәнгә, халык Аны каршыларга чыкты.

¹⁹ Фарисейлар исә үзара: – Күрәсезме, безгә бернәрсә дә ярдәм итми. Бөтен дөнья Аның артыннан бара, – диделәр.

Гайсәнең Үз үлеме хакында әйтүе

²⁰ Бәйрәмдә Аллаһыга табыну өчен килүчеләр арасында берничә грек та бар иде.

²¹ Алар Гәлиләядәге Бәйт-Сайдадан булган Филип янына килеп, аңардан: – Әфәндем! Без Гайсәне күрергә телибез, – дип үтенделәр.

²² Филип бу турыда Әндригә әйтте, аннары алар икәүләп бу үтенечне Гайсәгә сөйләделәр.

²³ Гайсә аларга җавабында: – Адәм Углының данлану вакыты җитте, – диде.

²⁴ – Сезгә хак сүз әйтәм: җиргә төшкән бодай бөртеге үлмәсә, шул килеш калыр, ә үлсә, зур уңыш китерер.

²⁵ Үз җанын яратучы аны югалтыр, ә бу дөньяда үз гомереннән ваз кичүче аны мәңгелек тормыш өчен саклар.

²⁶ Кем Миңа хезмәт итә, ул Миңа иярсен. Мин кайда булсам, Минем хезмәтчем дә шунда булыр. Миңа хезмәт итүчегә Атам ихтирам күрсәтер.

²⁷ Күңелем Минем хәзер борчулы. Нәрсә әйтим? «Атам! Мине бу авыр сәгатьтән коткар!» – дипме? Ләкин Мин нәкъ шуның өчен килдем дә.

²⁸ Атам! Исемеңне данла. Шул вакыт күктән: – Мин аны данладым һәм данлаячакмын, – дигән тавыш ишетелде.

²⁹ Шунда торган халык тавышны ишетеп, күк күкрәвен әйтте. Кайберләре исә: – Аңа фәрештә сөйләде, – диделәр.

³⁰ Моңа каршы Гайсә: – Бу тавыш Минем өчен түгел, сезнең өчен килде.

³¹ Бу дөнья хәзер хөкем ителә, хәзер бу дөньяның түрәсе куып чыгарылачак.

³² Мин җирдән югары күтәрелгәннән соң барлык кешеләрне Үземә тартачакмын, – диде.

³³ Ул моны Үзенең нинди үлем белән үләчәген белдереп әйтте.

³⁴ Халык Аңа болай дип җавап бирде: – Без Кануннан Мәсихнең мәңге яшәячәген белдек, ә Син каян чыгып, Адәм Углы күтәрелергә тиеш, дип әйтә аласың? Кем Ул – Адәм Углы?

³⁵ Шунда Гайсә аларга: – Яктылык сезнең белән бераз вакыт булыр әле. Үзегезне караңгылык басмасын өчен, яктылык бар чагында йөреп калыгыз. Караңгыда йөрүче кая барганын белми.

³⁶ Яктылык сезнең белән булганда, аңа ышаныгыз, шул чакта сез яктылык балалары булырсыз, – диде. Шушы сүзләрне әйткәннән соң Гайсә, китеп, халык күзеннән яшеренде.

Халыкның Гайсәгә ышанмавы

³⁷ Гайсә халык алдында шулкадәр күп могҗизалы гамәлләр күрсәтсә дә, алар Аңа иман китермәде.

³⁸ Ишагыйя пәйгамбәрнең: «Йа Раббым! Без алып килгән хәбәргә кем ышанды?! Раббы кулының көче кемгә ачылды?!» – дигән сүзләре тормышка ашты.

³⁹ Алар иман китерә алмадылар, чөнки Ишагыйя әйткәнчә:

⁴⁰ «Ул аларның күзләрен күрмәс итте, йөрәкләрен туң итте; югыйсә алар күзләре белән күрерләр, йөрәкләре белән аңларлар, Миңа таба борылырлар һәм Мин аларны савыктырыр идем».

⁴¹ Ишагыйя бу сүзләрне Гайсәнең данын күргәнгә әйткән, ул шулай дип Аның турында сөйләгән.

⁴² Хәер, башлыкларның да күбесе Аңа иман китерделәр, тик фарисейлар гыйбадәтханәдән аерыр дип куркып, бу турыда анык әйтмәделәр.

⁴³ Алар өчен кешеләрнең данлавы Аллаһының данлавына караганда кадерлерәк иде.

⁴⁴ Гайсә исә көчле тавыш белән: – Миңа иман итүче Минем Үземә түгел, Мине җибәргән Затка иман итә, – диде.

⁴⁵ – Мине күрүче кеше Мине җибәргән Затны күрә.

⁴⁶ Миңа иман итүче караңгылыкта калмасын дип, дөньяга яктылык булып килдем.

⁴⁷ Кем дә булса сүзләремне ишетеп тә үтәми икән, аны хөкем итмим, чөнки Мин дөньяны хөкем итү өчен түгел, коткару өчен килдем.

⁴⁸ Мине кире кагып, сүзләремне кабул итмәгән кешенең үз хөкем итүчесе бар: аны әйткән сүзем кыямәт көнендә хөкем итәчәк.

⁴⁹ Мин Үземнән сөйләмәдем. Нәрсә сөйләргә, нәрсә әйтергә кирәклеге хакында Мине җибәргән Ата әмер бирде.

⁵⁰ Мин беләм: Аның әмере мәңгелек тормышка алып бара. Шуңа күрә, нәрсә генә сөйләсәм дә – һәр сүзне Атам кушканча сөйлим.