Яхәзкыл 39 - Изге Язма

¹ Ә син, адәм углы, Гогка каршы пәйгамбәрлек ит, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә, диген: «И Гог, и Мешех вә Түбәл җирләренең баш хакиме! Мин сиңа каршы чыгам!

² Мин сине, кире борып, ияртеп алып китәрмен, төньяк чикләреннән алып чыгып, Исраил тауларына каршы юнәлтермен,

³ сул кулыңдагы җәяңне бәреп төшерермен, уң кулыңдагы укларыңны сибеп җибәрермен.

⁴ Бөтен гаскәрләрең вә янәшәңдәге бар халыклар белән бергә син Исраил тауларында һәлак булырсың; сине һәртөрле ерткыч кошларга вә кыргый җәнлекләргә азык итеп бирермен.

⁵ Син ачык кырда ятып калырсың, чөнки моны Мин әйттем, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –

⁶ Магог җиренә вә диңгез утрауларында хәвеф-хәтәрсез яшәүче халыкларга Мин ут җибәрермен. Шунда Минем Раббы икәнемне белерләр.

⁷ Үземнең изге исемемне Исраил халкына белдерермен һәм киләчәктә изге исемемне хур итәргә юл куймам. Халыклар Минем Раббы, Исраилнең изге Заты булуымны белерләр.

⁸ Менә, Мин әйткән көн килер, нәкъ Мин әйткәнчә булыр, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –

⁹ Исраил шәһәрләрендә яшәүчеләр, чыгып, ут үрләтерләр, сугыш коралларын – зур вә кечкенә калканнарны, җәя вә укларны, чукмар вә сөңгеләрне яндырырлар, җиде ел буена яндырырлар аларны.

¹⁰ Аларга кырдан утын алып кайтырга, урманда утын кисәргә кирәк булмас, алар фәкать корал гына яндырыр. Алар үзләрен талаучыларны таларлар, малларын тартып алучыларның малларын алырлар, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –

¹¹ Ул көнне Мин Гогка кабер өчен урынны Исраилдә, диңгездән көнчыгышта, сәяхәтчеләр үзәнендә бирермен, һәм сәфәр кылучыларның юлларында әлеге кабер киртә булып торыр, чөнки Гогны һәм аның күп санлы халыкларын шунда җирләрләр; шул сәбәпле бу үзәнне „Гогның күп санлы халкы“ дип атарлар.

¹² Исраил халкы, җирне чистартыр өчен, җиде ай дәвамында аларны күмәр.

¹³ Илдәге бөтен халык аларны җирләр, һәм Миңа дан китергән шушы көн алар өчен күренекле көн булыр, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –

¹⁴ Җир өстен чистарту максатыннан, өзлексез тикшереп тору өчен, кешеләр билгеләнер, алар әлегәчә җир өстендә ятып калган баскынчыларны җирләрләр; шушы эзләнүләрне алар җиде ай үткәннән соң башларлар.

¹⁵ Җир өстен карап-тикшереп йөрүчеләр адәм сөяген күрә калса, күмүчеләр аны „Гогның күп санлы халкы“ дип исемләнгән үзәндә җирләсен өчен, сөяк янына билге куеп китәрләр

¹⁶ (Һәмүнә исемле шәһәр шунда булачак). Шул рәвешле алар җирнең өстен чистартып бетерерләр».

¹⁷ Ә сиңа, адәм углы, Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Һәртөрле кошларга вә кыргый җәнлекләргә әйт: „Җыелыгыз, төрле тарафлардан җыелып, Мин сезнең өчен әзерләп куйган корбан, Исраил тауларындагы бөек корбан янына килегез; сез анда ит ашарсыз, кан эчәрсез.

¹⁸ Гайрәтле ирләрнең итен ашарсыз, җирдәге хакимнәрнең канын эчәрсез, гүя алар – Башан җирендә симертелгән сарык тәкәләре, бәрәннәр, кәҗә тәкәләре вә үгезләр.

¹⁹ Мин сезнең өчен әзерләгән корбан маен туйганчы ашарсыз, сәрхушләнгәнче, канын эчәрсез.

²⁰ Минем табынымнан сез ат вә җайдакларны, гайрәтле ирләрне вә һәртөрле сугышчыларны ашап тамак туйдырырсыз, – дип белдерә Хуҗа-Раббы. –

²¹ Мин халыкларга Үземнең данымны күрсәтермен, һәм бар халыклар Мин җибәргән җәзаны һәм алар өстенә сузылган кулымны күрерләр.

²² Шул көннән башлап алга таба да Исраил халкы Минем – Раббы, аларның Алласы икәнемне белер.

²³ Башка халыкларга да мәгълүм булыр: Мин исраилиләрне кылган гөнаһлары, Миңа тугры булмаганнары өчен сөрдем. Әнә шуның өчен Мин йөземне алардан читкә бордым, аларны дошманнары кулына тапшырдым, һәм алар һәммәсе кылычтан һәлак булды.

²⁴ Кылган әшәкелекләренә вә җинаятьләренә карап, Мин шулай эшләдем һәм алардан йөземне читкә бордым“».

Исраилнең яңаруы

²⁵ Шуңа күрә Хуҗа-Раббы болай дип әйтә: «Хәзер инде Ягъкубны сөргеннән кайтарырмын, Исраилнең бөтен халкына мәрхәмәтемне күрсәтермен. Үземнең изге исемемне Мин фидакарьләрчә яклармын.

²⁶ Үз җирләрендә хәвеф-хәтәрсез яши башлагач, аларга беркем дә янамагач, исраилиләр үзләренең хурлыгын вә Миңа тугры булмаганнарын онытырлар;

²⁷ Аларны башка халыклар арасыннан кайтарып, дошманнары җиреннән җыеп алгач, Мин шул рәвешле халыклар алдында алар аша Үземнең изгелегемне күрсәтермен.

²⁸ Аларны халыклар арасына таратканнан соң берсен дә онытмыйча кире үз җиренә кайтаргач, алар Минем Раббы Аллалары икәнемне белерләр.

²⁹ Исраил халкын Үземнең Рухым белән сугаргач, Мин инде алардан йөземне читкә бормам». Бу – Хуҗа-Раббы сүзе.