Лүк бәян иткән яхшы хәбәр 18 - Изге Язма

Тол хатын һәм хөкемче турында гыйбрәтле хикәя

¹ Беркайчан күңел төшермәскә һәм һәрвакыт дога кылырга кирәклеген искәртү өчен, Үзенең шәкертләренә Гайсә бер гыйбрәтле хикәя сөйләде:

² – Кайсыдыр шәһәрдә Аллаһыдан курыкмаучы һәм бәндәдән оялмаучы бер хөкемче яшәгән.

³ Шул ук шәһәрдә бер тол хатын да яши икән, һәм ул, һаман саен хөкемче янына килеп: «Дошманымнан яклачы», – дип әйтә икән.

⁴ Әмма хөкемче әлеге тол хатынның дәгъвасын күпмедер вакыт хәл итәргә ризалашмаган. Аннары, ниһаять, үз-үзенә: «Аллаһыдан курыкмасам һәм бәндәдән оялмасам да,

⁵ бу тол хатын тынгылык бирмәгәнгә күрә, дәгъвасын хәл итим, мине ялыктырып йөрмәсен», – дигән.

⁶ – Намуссыз бу хөкемченең нәрсә әйткәнен ишеттегезме? – дип сорады Хаким Гайсә.

⁷ – Көндез дә, төнлә дә Аллаһыны ярдәмгә чакыручыларны – Үзе сайлаганнарны – Ул әллә якламасмы?! Түзеп тора алырмы?!

⁸ Сезгә әйтәм: Ул һичбер тоткарлыксыз якларга килер. Әмма Адәм Углы, килгәч, җир йөзендә иман табармы?

Фарисей һәм салым җыючы

⁹ Үзләрен тәкъва дип санаучы һәм башкаларны түбәнсетүче кайберәүләргә Гайсә шушы гыйбрәтле хикәяне сөйләде:

¹⁰ – Ике кеше, дога кылу өчен, Аллаһы йортына кергән: аларның берсе фарисей, ә икенчесе салым җыючы икән.

¹¹ Фарисей, торып, болай дип дога кылган: «Йа Аллаһы! Башкалар кебек талаучы да, алдакчы да, зина кылучы да яки менә бу салым җыючы кебек тә түгел мин. Шуның өчен Сиңа шөкер әйтәм.

¹² Атнага ике тапкыр ураза тотам, табышымның уннан бер өлешен гошер сәдакасы итеп бирәм».

¹³ Читтәрәк басып торган һәм күзләрен күтәреп күккә карарга да батырчылык итмәгән салым җыючы исә күкрәгенә суга-суга: «Йа Аллаһы! Мин гөнаһлыга мәрхәмәтле бул!» – ди икән.

¹⁴ Сезгә әйтәм: фарисей түгел, нәкъ менә салым җыючы, Аллаһы каршында аклану табып, өенә кайтып киткән. Чөнки үзен күтәрүче һәркем түбәнсетелер, ә үзен түбәнсетүче – күтәрелер.

Гайсәнең балаларны фатихалавы

¹⁵ Гайсә, орынып, фатихасын күндерсен өчен, кайберәүләр Аның янына сабый балаларын да алып килделәр. Шәкертләре исә, моны күреп, әлеге кешеләрне шелтәләргә тотындылар.

¹⁶ Ә Гайсә, балаларны Үз янына чакырып алып: – Балаларга Минем янга килергә ирек бирегез, комачауламагыз аларга, чөнки Аллаһы Патшалыгы менә шушындыйларныкы.

¹⁷ Хак сүз әйтәм сезгә: Аллаһы Патшалыгын балалар кебек кабул итмәгән кеше анда кермәячәк, – дип әйтте.

Гайсә һәм бер бай

¹⁸ Башлыкларның берсе Гайсәдән: – Игелекле Остаз! Мәңгелек тормышка ия булыр өчен, миңа нәрсә эшләргә кирәк? – дип сорады.

¹⁹ Гайсә аңа: – Нигә син Мине игелекле дип атыйсың? Аллаһыдан башка һичкем игелекле түгел.

²⁰ Аның әмерләрен син беләсең: зина кылма, кеше үтермә, урлашма, ялган шаһитлык бирмә, атаң белән анаңны хөрмәт ит, – диде.

²¹ Ә башлык: – Мин боларның барысын яшьтән үк үтәп киләм, – дип җавап бирде.

²² Моны ишеткәч, Гайсә аңа: – Сиңа тагын бер нәрсә җитми: булган бар нәрсәңне сат та фәкыйрьләргә өләш, шулай эшләсәң, күктәге хәзинәгә ия булырсың. Аннары яныма кил һәм Миңа ияр, – дип әйтте.

²³ Теге кеше, бу сүзләрне ишетеп, кайгыга калды, чөнки байлыгы бик зур иде.

²⁴ Гайсә, аның пошаманга калуын күреп: – Байлыгы булганнарга Аллаһы Патшалыгына керү ничек кыен! – диде. –

²⁵ Бай кешегә Аллаһы Патшалыгына керүгә караганда, дөягә энә күзе аша үтү җиңелрәк.

²⁶ Бу сүзләрне ишетүчеләр: – Алай булгач, кем генә котыла алыр соң?! – дип сорады.

²⁷ – Кешеләр өчен мөмкин булмаган нәрсә Аллаһы өчен мөмкиндер, – диде Гайсә.

²⁸ Петер исә: – Менә, булган бар нәрсәбезне калдырып, без Сиңа иярдек, – диде.

²⁹ Гайсә аларга: – Хак сүз әйтәм сезгә: Аллаһы Патшалыгы хакына йортын яки хатынын, агай-энеләрен, ата-анасын яки балаларын калдырган һәркем,

³⁰ бу дөньяның үзендә күп мәртәбә артыгы белән алып, киләчәк дөньяда мәңгелек тормышка ия булачак, – диде.

Гайсәнең янә Үз үлеме хакында әйтүе

³¹ Гайсә, унике шәкертен Үз янына чакырып алып, аларга әйтте: – Без Иерусалимгә якынлашып киләбез, һәм биредә Адәм Углы хакында пәйгамбәрләр тарафыннан язылганның һәммәсе тормышка ашачак.

³² Аны мәҗүсиләр кулына тапшырырлар, алар Аны мыскыл итәрләр, хурларлар һәм Аңа төкерерләр;

³³ Аны камчы белән суктырырлар һәм үтерерләр. Әмма өченче көнгә Ул үледән терелеп торыр.

³⁴ Әмма шәкертләр бу сүзләрдән бернәрсә дә аңламадылар; әлеге сүзләрнең мәгънәсе аларга яшерен булып калды, һәм алар әйтелгәннәргә төшенмәделәр.

Гайсәнең сукыр хәерчене савыктыруы

³⁵ Гайсә Әрихәгә якынлашып килгәндә, бер сукыр юл буенда хәер сорашып утыра иде.

³⁶ Янәшәсеннән бик күп кешеләр үтеп барганны ишетеп, ул: – Нишлиләр анда? – дип сорады.

³⁷ Аңа: – Насаралы Гайсә үтеп бара, – диделәр.

³⁸ Шунда ул: – Давыт Углы Гайсә! Кызган мине! – дип кычкырып җибәрде.

³⁹ Төркем алдыннан баручылар аны тыймакчы булдылар, әмма ул, тагын да катырак итеп: – Давыт Углы! Кызган мине! – дип кычкырды.

⁴⁰ Гайсә, туктап, аны алып килергә кушты. Сукыр адәм Аның янына килгәч, Ул аңардан:

⁴¹ – Син миннән нәрсә көтәсең? – дип сорады. Теге Аңа: – Әфәндем! Күзләрем күрсә иде, – диде.

⁴² Гайсә аңа: – Күзләрең күрсен! Сине ышануың савыктырды, – диде.

⁴³ Теге адәм шундук күрә башлады, һәм ул, Аллаһыны данлап, Гайсә артыннан ияреп китте. Шушы хәлне күргән бар кеше Аллаһыга мактау яудырды.