Левиләр 18 - Изге Язма

Канунсыз якынлык кылуны тыю

¹ Раббы, Мусага дәшеп, болай диде:

² – Исраилиләргә игълан ит: «Мин – сезнең Раббы Аллагыз.

³ Әүвәле үзегез яшәгән Мисыр җирендәге гадәтләрне, Мин сезне алып барачак Кәнган җирендәге гадәтләрне кабатламагыз, аларның йолалары буенча яшәмәгез.

⁴ Минем кануннарымны һәм кагыйдәләремне саклап, шулар белән гамәл кылыгыз. Мин – сезнең Раббы Аллагыз.

⁵ Минем кагыйдәләремне һәм кануннарымны җиренә җиткереп үтәгез, аларны үтәгән кеше тереклек итәчәк. Мин – Раббы.

⁶ Сезнең арадан берәү дә үзенең кыз кардәше белән якынлык кылырга тиеш түгел. Мин – Раббы.

⁷ Анаң белән якынлык кылып, үз атаңны хурлыкка төшермә. Ул – синең анаң, аның белән якынлык кылма.

⁸ Үги анаң белән якынлык кылма – атаңны хурлыкка төшермә.

⁹ Үзеңнең кыз кардәшең, ягъни атаңның кызы белән дә, анаңның кызы белән дә якынлык кылма. Син яшәгән өйдә туу-тумавына карамастан, кыз кардәшең белән якынлык кылма.

¹⁰ Кыз оныгың белән якынлык кылма – үзеңне хурлыкка төшермә.

¹¹ Атаңның кызы – аның хатынының кызы белән якынлык кылма, чөнки ул – синең кыз кардәшең.

¹² Атаңның кыз туганы белән якынлык кылма, чөнки ул – синең атаңның кан кардәше.

¹³ Анаңның кыз туганы белән якынлык кылма, чөнки ул – синең анаңның кан кардәше.

¹⁴ Атаңның бертуган абыйсын хурлыкка төшермә: аның хатынына якынаеп, аның белән якынлык кылма, чөнки ул – синең якын апаң.

¹⁵ Үз киленең белән якынлык кылма. Ул – синең углыңның хатыны, аның белән якынлык кылма.

¹⁶ Бертуганыңны хурлыкка төшермә: аның хатыны белән якынлык кылма.

¹⁷ Хатын алсаң, аның кызы яки кыз оныгы белән якынлык кылма: алар хатыныңның кан кардәшләре; бу – бозыклык.

¹⁸ Хатының исән икән, аңа көндәш итеп бертуган сеңлесен хатын итеп алма һәм аның белән якынлык кылма.

¹⁹ Хатыныңның күрем килү вакытында, аңа якынаеп, аның белән якынлык кылма.

²⁰ Иптәшеңнең хатыны белән якынлык кылма, юкса бу сине нәҗесләячәк.

²¹ Балаларыңның берсен дә Молых илаһына багышлап корбан итмә, шуның белән Аллаңның исемен хур итмә. Мин – Раббы.

²² Хатын-кыз белән якынлык кылган кебек, ир-ат белән якынлык кылма; бу – кабахәтлек.

²³ Нинди дә булса хайван белән якынлык кылма, шуның белән үзеңне нәҗесләмә. Хатын-кыз да, хайван янына килеп, аның белән якынлык кылырга тиеш түгел; бу – кабахәтлек.

²⁴ Мондый эшләр белән үзегезне нәҗесләмәгез, чөнки яныгыздан Мин куып җибәрәчәк халыклар моңарчы шундый эшләре белән үзләрен нәҗесләде инде.

²⁵ Хәтта җирләре дә нәҗесләнде; шуңа күрә Мин халкының гөнаһы өчен җирне җәзаладым, һәм ул үзендә яшәүчеләрне читкә какты.

²⁶ Ә сез Минем кагыйдәләремне һәм кануннарымны сакларга тиеш. Сез – җирле кешеләр дә, сезнең арагызда яшәүче килмешәкләр дә – мондый кабахәтлекләрне эшләргә тиеш түгел.

²⁷ Чөнки мондый кабахәтлекләрне шушы җирдә яшәүчеләр эшләделәр инде, һәм шуның нәтиҗәсендә җирләре дә нәҗесләнде.

²⁸ Әгәр шушы җирне нәҗесләсәгез, ул, сездән элек яшәгән халыкларны үзеннән кире каккан кебек, сезне дә кире кагачак.

²⁹ Әгәр кем дә булса берәү мондый кабахәтлекләрне эшли икән, ул кеше үз халкыннан читләштерелергә тиеш.

³⁰ Шуңа күрә Минем күрсәтмәләремне үтәгез, бу җирдә сездән элек яшәгәннәрнең кабахәтлекләрен кабатламагыз һәм шулар белән үзегезне нәҗесләмәгез. Мин – сезнең Раббы Аллагыз».