Хөкемчеләр 2 - Изге Язма

Бохимга Раббы фәрештәсенең килүе

¹ Беркөн Гилгәлдән Бохимга Раббы фәрештәсе, килеп, болай диде: – Мин сезне Мисыр иленнән алып чыктым һәм, бабаларыгызга ирештергән ант-карарымны үтәп, сезне әлеге җирләргә китердем, «Сезнең белән төзегән изге килешүемне Мин мәңге бозачак түгелмен,

² сез исә бу илнең халкы белән килешү төземәгез, аларның мәзбәхләрен җимерегез!» – дидем. Ләкин сез Минем сүзләремне игътибарга алмадыгыз. Ничек шулай эшли алдыгыз сез?

³ Шуңа күрә Мин сезгә болай дип әйтәм: «Мин аларны сезнең яннан куып җибәрмәячәкмен. Биредә яшәүче халыклар сезнең өчен – элмәк, илаһлары исә тозак булыр».

⁴ Раббы фәрештәсе әлеге сүзләрне исраилиләргә ирештергәч, халык кычкырып еларга тотынды.

⁵ Шуңа күрә бу урын Бохим дип атала. Исраилиләр анда Раббыга корбан китерделәр.

Нун углы Ешуаның вафаты

⁶ Ешуа халыкка китәргә рөхсәт иткәннән соң, исраилиләр үз өлешенә тигән җирләренә таралышты; һәм әлеге җирләр аларның биләмәсенә әйләнде.

⁷ Ешуа үзе һәм аңардан соң яшәгән өлкәннәр Раббының Исраил хакына башкарган бөек эшләрен күргән заманнарда халык Раббы юлында булды.

⁸ Әмма Раббы колы Нун углы Ешуа йөз дә ун яшенә җитеп дөнья куйганнан,

⁹ һәм аны Гәгаш тавыннан төньяктарак – Эфраим таулыгындагы Тимнат-Херес шәһәрендәге үз биләмәсендә җир куенына тапшырганнан,

¹⁰ һәм аның чордашлары үзләренең ата-бабалары янына бакый дөньяга күчкәннән соң, аларга алмашка Раббыны һәм Исраил хакына Ул башкарган эшләрне белмәүче яңа буын килгәч,

¹¹ исраилиләр Раббы күз алдында яман гамәлләр кыла һәм Багал сыннарына табына башладылар.

¹² Алар, үзләренең ата-бабаларын Мисыр җиреннән алып чыккан Раббы Алладан йөз чөереп, әйләнә-тирәләрендә яшәүче халыкларның илаһларын үз итә һәм аларга табына башлап, Раббының ачуын чыгардылар,

¹³ Раббыдан йөз чөереп, Багал белән Аширәгә табына башладылар!

¹⁴ Раббының исраилиләргә бик нык ачуы чыгып, Ул аларны талаучылар иркенә калдырды – һәм тегеләр таладылар; исраилиләрне Ул төрле яктан урап алган дошманнары кулына тапшырды – исраилиләрнең инде дошманга каршы торырлык хәле юк иде.

¹⁵ Исраил кай тарафка яу чапса да, Раббы, алдан кисәтеп куйганча һәм ант иткәнчә, аларны бәла-казага дучар итә торган булды. Исраилиләрнең хәлләре авыр иде.

Аллаһының Үз халкын коткаруы

¹⁶ Шуннан Раббы, исраилиләрне талаучылар кулыннан коткарыр өчен, хөкемчеләр билгели башлады.

¹⁷ Әмма халык хөкемчеләр сүзенә дә колак салмады – Раббыга тугрылык сакламыйча, башка илаһларга табынды. Аталары йөргән юлдан бик тиз читкә тайпылды. Ата-бабалары Раббы кушканнарны үтәгән булса, балалары исә башкача гамәл кылды.

¹⁸ Хөкемчеләр билгеләгән чакта Раббы, Үзе дә хөкемче янында булып, хөкемче исән чакта исраилиләрне дошманнарыннан коткара килде, чөнки җәберләүчеләрнең һәм залимнәрнең кысу-изүеннән ыңгырашкан исраилиләрне кызганды.

¹⁹ Әмма хөкемче дөнья куюга, исраилиләр, чит илаһларны үз итеп, аларга ияреп китә һәм табына, аталарыннан да уздырып, әүвәлге эшләренә тотына – үзләренең явыз гамәлләрен һәм үҗәтләнүләрен дәвам итә иделәр.

²⁰ Шуннан соң Раббының исраилиләргә бик нык ачуы чыгып, Ул: – Аларның аталары белән Мин төзегән килешүне санламаган һәм Минем сүзләремә илтифат итмәгән өчен,

²¹ Ешуаның вафатыннан соң биредә калган халыкларның берсен дә исраилиләр яныннан куып җибәрмәячәкмен!

²² Әлеге халыклар ярдәмендә Мин исраилиләрне сынармын: ата-бабалары сыман, алар Раббы юлыннан йөрерләрме икән?

²³ Шул рәвешле, Раббы бу халыкларны шундук куып җибәрмәде һәм, Ешуа кулына тапшырмыйча, яшәгән җирләрендә калдырды.