I Патшалар 7 - Изге Язма

¹ Кыръят-Ягарим шәһәрендә яшәүчеләр, килеп, Раббы сандыгын алып киттеләр һәм Абинадаб исемле кешенең калку җиргә салынган йортына илтеп урнаштырдылар, ә аның углы Элгазарга, махсус багышлау йоласы үткәреп, Раббы сандыгын саклауны йөкләделәр.

Шемуилнең Исраил белән идарә итүе

² Раббы сандыгын Кыръят-Ягаримгә алып кайтканнан соң, шактый гомер – егерме еллап вакыт үткәч, Исраил халкы күз яшьләре түгә-түгә Раббыны эзли башлады.

³ Шунда Шемуил бөтен Исраил халкына болай дип мөрәҗәгать итте: – Әгәр сезнең Раббыга сыенуыгыз ихлас күңелдән булса, сез чит-ят илаһлардан һәм Ашторет сыннарыннан арынырга тиешсез. Күңелегезне Раббыга беркетеп, Аңа гына хезмәт итегез, шул чагында Ул сезне пелештиләр кулыннан йолып алыр.

⁴ Исраилиләр, Багал һәм Ашторет сыннарын чыгарып ташлап, Раббыга гына хезмәт итә башлады.

⁵ Шемуил аларга: – Бөтен Исраил халкы Миспага җыелсын, мин сезнең хакта Раббыга дога кылырмын, – диде.

⁶ Исраил халкы Миспага җыелды һәм, су чумырып алып, аны Раббы каршына китереп түкте. Шул көнне халык: «Раббы алдында гөнаһ эш кылдык без!» – дип такмаклый-такмаклый ураза тотты. (Шемуил Миспада Исраил угылларының хөкемчесе булды.)

⁷ Исраил угылларының Миспада җыйналганын белеп, Пелешет хуҗалары исраилиләргә каршы күтәрелде. Әлеге хәбәр килеп ирешкәннән соң, исраилиләр, пелештиләрдән куркып,

⁸ Шемуилдән: – Раббы Аллабызга ялварудан туктама, безне пелештиләр кулыннан коткарып калсын! – дип үтенделәр.

⁹ Шуннан Шемуил бер бәрәнне анасының имчәгеннән аерып алды да, аны тулаем яндырып, Раббыга корбан китерде һәм Исраил өчен догалар юллады. Раббы аның догаларын кабул итте.

¹⁰ Шемуил тулаем яндыру корбаны китергән мәлдә, Пелешет гаскәрләре Исраилгә каршы яуга күтәрелде. Әмма ул көнне Раббы пелештиләр өстендә дөбердәтеп күкләрне күкрәтте – тегеләрнең тәмам котлары алынды, һәм алар Исраил сугышчылары тарафыннан тар-мар ителде.

¹¹ Исраилиләр, Миспа чикләрен үтеп Бәйт-Карга җиткәнче, пелештиләрне кыра-кыра артларыннан эзәрлекләп бардылар.

¹² Шуннан Шемуил, бер таш алып, аны Миспа белән Шен арасына утыртып куйды да «Раббы шушы урынга кадәр безгә булышты» дигән сүзләр белән әлеге ташка Эбен-Эзер дип исем кушты.

¹³ Шул рәвешле, җиңелү ачысын татыган Пелешет халкы башкача Исраил чиген үтеп кермәс булды, һәм, Шемуил исән чакта, Раббының кулы пелештиләрне тыеп торды.

¹⁴ Кайчандыр пелештиләр яулап алган Экрон белән Гәт арасында булган бөтен шәһәрләр һәм аларның әйләнә-тирәсендәге җирләр кабат Исраилгә әйләнеп кайтты. Исраил белән амориләр арасында да тынычлык урнашты.

¹⁵ Шемуил, үзе исән чакта, гомере буе Исраил хөкемчесе булып кала бирде:

¹⁶ елның елында ул, әле Бәйт-Элгә, әле Гилгәлгә, әле Миспага килеп, һәр барган җирендә Исраил халкына үзенең хөкем карарларын чыгара торды.

¹⁷ Шул шәһәрләрдән ул гел Рамаһка әйләнеп кайта иде, чөнки аның төп йорты Рамаһта булып, ул шунда да Исраилгә хөкемнәрен чыгарды, Раббыга багышланган мәзбәхне дә шунда корды.