IV Патшалар 2 - Изге Язма

Ильясның күккә ашуы

¹ Раббы Ильясны өермәдә бөтереп күккә ашырырга ниятләгән чакта, Ильяс белән Элиша Гилгәл шәһәреннән чыгып килә иде.

² – Син биредә кал, чөнки Раббы мине Бәйт-Элгә җибәрә, – диде Ильяс Элишага. Әмма Элиша аңа: – Раббы да, син дә – шаһит: мин сине ялгызыңны калдырмам! – дип җавап кайтарды, һәм алар Бәйт-Элгә юл алдылар.

³ Бәйт-Элдә бер төркем пәйгамбәр Элиша каршысына чыгып: – Сиңа мәгълүмме, бүген Раббы синең әфәндеңне синнән аерып алачак, – диде. – Бу хакта миңа да мәгълүм, ләкин әлегә дәшмәгез, – диде аларга Элиша.

⁴ Шунда Ильяс аңа: – Элиша, биредә кал, чөнки Раббы мине Әрихәгә җибәрә, – диде. Тегесе исә: – Раббы да, син дә – шаһит: мин сине ялгызыңны калдырмам! – дип җавап кайтарды, һәм алар Әрихәгә юнәлделәр.

⁵ Әрихәдә бер төркем пәйгамбәр Элиша янына килеп: – Сиңа мәгълүмме, бүген Раббы синең әфәндеңне синнән аерып алачак, – диде. – Бу хакта миңа да мәгълүм, ләкин әлегә дәшмәгез, – диде аларга Элиша.

⁶ Шунда Ильяс аңа: – Син биредә кал, чөнки Раббы мине Үрдүн буена җибәрә, – диде. Аңа җавап итеп Элиша: – Раббы да, син дә – шаһит: мин сине ялгызыңны калдырмам! – диде, һәм алар икәве бергә китеп бардылар.

⁷ Үрдүн елгасы буена җиткәч, алар артыннан ияреп килгән илле пәйгамбәр дә бераз читкәрәк китеп туктап калды.

⁸ Шулчак Ильяс өстендәге япанчасын салып төрде дә шуның белән су өстенә китереп сукты, һәм су, ике якка аерылып, алар корыдан елганы кичтеләр.

⁹ Аръякка чыгып җиткәч, Ильяс Элишага: – Мине синең яннан алып китәчәкләр. Аңарчы әйтеп кал: нинди гозерең бар? – диде. Аңа җавап итеп Элиша: – Синдәге пәйгамбәрлек рухы миндә икеләтә артыграк булса иде, – диде.

¹⁰ – Син сораган нәрсә – бик авыр эш, – диде аңа Ильяс. – Синең яныңнан мине ни рәвешле алып китүләрен күрсәң, димәк, теләгең үтәлде, әгәр инде күрмәсәң, теләгең үтәлмәде дигән сүз.

¹¹ Алар шулай юл буйлап сөйләшеп барган вакытта, кинәт кенә утлы арба вә утлы тулпарлар барлыкка килеп аларның икесен ике якка аерды да, Ильяс өермә эчендә күккә ашты.

¹² Элиша шушы хәлне тамаша кылып: – Атам, атам! Исраилнең сугыш арбасы һәм җайдагы! – дип кычкырып җибәрде. Шуннан ул, Ильясны күздән югалтып, өстендәге киемнәрен икегә аерып ташлады.

¹³ Аннары Ильяс өстеннән төшеп калган япанчаны җирдән күтәрде дә кабат Үрдүн ярына әйләнеп килде һәм,

¹⁴ Ильяс өстеннән төшеп калган япанча белән су өстенә сугып: – Кайда Ул Ильясның Раббы Алласы? – диде. Су өстенә сугуга елга икегә аерылып китте, һәм Элиша Үрдүнне кичте.

¹⁵ Әрихәдән килгән пәйгамбәрләр читтән бу хәлне күреп: – Ильяс рухы хәзер Элишага күчте! – диделәр һәм аның каршына килеп җиргә кадәр башларын иделәр.

¹⁶ – Бездә, синең хезмәтчеләрең арасында, көчле илле ир-егет бар, – диде алар, – зинһар, алар синең әфәндеңне эзли чыксыннар. Бәлки, Раббы Рухы аны алып китеп, берәр тау өстенә яисә берәр үзәнгә илтеп ташлагандыр? – Берәүне дә җибәрмәгез, – диде Элиша аларга.

¹⁷ Әмма алар, һаман үзләренекен кабатлап, аны күндерделәр, һәм ул, ниһаять: – Ярар, барсыннар, – дип ризалыгын бирде; тегеләр илле кешене юлладылар, һәм алар өч көн буена Ильясны эзләделәр, ләкин таба алмадылар;

¹⁸ аннары алар Әрихәдә калган Элиша янына әйләнеп кайттылар. – Йөрмәгез, дип әйттем түгелме мин сезгә?! – диде ул аларга.

Элиша кылган могҗизалар

¹⁹ Беркөн әлеге шәһәрдә яшәүче халык Элишага: – Күргәнеңчә, шәһәрнең урыны бик яхшы, тик биредә су әйбәт түгел һәм җир уңдырышсыз, – диде.

²⁰ Шунда Элиша аларга: – Миңа яңа бер чүлмәк китерегез әле, төбенә тоз салыгыз, – диде. Аңа сораганын китереп бирделәр,

²¹ һәм ул, су юлы башланган урынга барып, тозны сипте дә әйтте: – Раббы болай ди: «Мин бу суны сафландырдым; башкача ул үлем дә китермәс, җирне дә уңдырышсыз итмәс».

²² Шул рәвешле, Элишаның сүзе буенча әлеге су сафланды; һәм бүгенге көнгә кадәр ул шулай чиста булып кала бирә.

²³ Шуннан Элиша Бәйт-Элгә юнәлде. Юл буйлап барган чакта, шәһәрдән малайлар чыгып: – Кит моннан, таз баш! Кит моннан, таз баш! – дип, мәсхәрәләп кычкыра башладылар.

²⁴ Шунда ул, әйләнеп карап, аларны Раббы исеме белән ләгънәт итте, һәм урманнан ике ана аю килеп чыкты да кырык ике баланы ботарлап ташлады.

²⁵ Бәйт-Элдән соң Элиша Кәрмил тавына күтәрелде, аннары Самареягә әйләнеп кайтты.