Ишагыйя 47 - Изге Язма

Бабилнең кимсетелүе

¹ Урыныңнан төш, гыйффәтле Бабил-кыз, тузанга утыр! Тәхетең юк инде, җиргә утыр, килданиләр кызы! Моннан ары сине назлы вә нәфис дип әйтмәсләр.

² Тегермән ташы алып он тарт; бөркәнчегеңне сал, итәкләреңне җыеп, аякларыңны шәрәләндер дә елгаларны кичеп чык.

³ Тәнең ачылыр синең, хәтта оят җирең дә күренеп торыр. Үчемне алырмын, беркем Миңа комачауламас!»

⁴ Безнең Коткаручыбыз – Исраилнең изге Алласы! Аның исеме – Күкләр Хуҗасы Раббы!

⁵ Раббы болай ди: «Дәшми генә утыр да караңгыга кереп югал, килданиләр кызы! Чөнки сине инде патшалыклар хуҗабикәсе дип йөртмәячәкләр.

⁶ Үз халкыма ачуым чыгып, Мин аны – милкемне – мәсхәрәгә дучар иттем, синең кулга тапшырдым, Бабил, ә син аларга рәхим-шәфкать күрсәтмәдең, хәтта карт-корылар җилкәсенә чиктән тыш авыр йөк салдың.

⁷ Син: „Мәңге хуҗабикә булачакмын!“ – дидең, моның нәрсә белән бетәсен уйламадың да, фикер дә йөртеп карамадың.

⁸ Ә хәзер, байлык-ләззәт сөюче, иминлектә яшәүче кыз, эчеңнән: „Мин генә! Миннән башка беркем юк! Мин тол хатын булып калмаячакмын, балаларымны беркайчан да югалтмаячакмын!“ – дип уйлаучы кыз, әйткәннәремне тыңла!

⁹ Кинәт кенә, бер көн эчендә бу ике бәла – баласыз вә тол калу – өстеңә берьюлы киләчәк, бар көченә сиңа ябырылачак, гәрчә сихерле эшләрең күп, тылсымың куәтле булса да.

¹⁰ Эшләреңне син явызлыгыңа таянып эшләдең, „Мине беркем күрми“, – дидең. Акылың вә белемең юлдан яздырды сине. Эчеңнән: „Мин генә! Миннән башка беркем юк!“ – дип уйладың.

¹¹ Өстеңә бәла киләчәк синең – сихер белән котыла алмассың, афәт ябырылачак – син аңардан качалмассың; кинәттән, көтелмәгән һәлакәт килер сиңа.

¹² Әйдә, яшь чагыңнан ук шөгыльләнгән сихер эшләреңне дәвам ит, күп төрле әфсен-төфсеннәреңне ташлама: бәлки, берәр нәрсәгә ирешерсең дә, кемне дә булса куркыта алырсың.

¹³ Сиңа бирелгән киңәшләрдән арып беттең инде. Әйдә, күк күзәтүчеләр вә йолдызчыларың – һәр яңа ай башында гаиптән хәбәр бирүчеләрең, килеп, сине коткарып карасыннар.

¹⁴ Әнә, алар салам кебек: ут аларны яндырып бетерә – алар үзләрен дә коткара алмый. Җылынырлык күмер түгел бу, каршында утырырлык ут түгел.

¹⁵ Синең белән бергә эшләгән, яшь чагыңнан ук сәүдә итешкән кешеләр әнә шундый булып чыкты: аларның һәммәсе үз юлы белән китеп барды, сине коткарырдай беркем калмады».