Ишагыйя 19 - Изге Язма

Раббының Мисырга җибәргән җәзасы

¹ Мисыр турында әйтелгән пәйгамбәрлек сүзе. Менә, Раббы, җитез болытка утырып, Мисырга киләчәк. Аның каршында Мисыр потлары дер калтыраячак, мисырлыларның йөрәге куркудан туктап калачак.

² «Мисырлыларны Мин бер-берсенә каршы котыртам: шулчак туган – туганга, күрше – күршегә, кала – калага каршы чыгачак, һәм бер патшалык икенче патшалыкка каршы сугышачак.

³ Мисырлылар төшенкелеккә биреләчәк; Мин аларның ниятләрен бозачакмын, алар потларга, үлгәннәрнең рухына, әрвахларны чакыручыларга, күрәзәчеләргә ярдәм эзләп барачак.

⁴ Мисырлыларны Мин рәхимсез хөкемдар кулына тапшырачакмын – миһербансыз бер патша хакимлек итәчәк алар өстеннән», – ди Хаким, Күкләр Хуҗасы Раббы.

⁵ Нил елгасының сулары кибеп, ул тәмам корыячак,

⁶ аның ермаклары сасып бетәчәк; Мисырдагы агымсулар саегачак һәм кибәчәк, камышлары шиңеп төшәчәк.

⁷ Елга тамагындагы үсемлекләр, елга буенда чәчелгән барча игеннәр, корып, җилгә очып юкка чыгачак.

⁸ Балыкчылар кайгырачак, елгага кармак салган бар кеше үкереп елаячак, суга ятьмә салган кешеләр төшенкелеккә биреләчәк.

⁹ Мисырның җитен талкучылары аптырашка калачак, тукучылары өметсезлеккә биреләчәк;

¹⁰ җитен эрләүчеләр кайгыга батачак; барлык эшчеләр гамь чигәчәк.

¹¹ Соган түрәләре тәмам акылдан язды, фиргавеннең зирәк киңәшчеләре мәгънәсез киңәшләр бирә. Фиргавенгә: «Без – зирәкләр затыннан, борынгы патшалар нәселеннән», – дип әйтергә ничек телләре бара?!

¹² Кайда соң синең зирәк кешеләрең, фиргавен? Хәзер инде алар әйтсен сиңа, Күкләр Хуҗасы Раббының Мисырга нинди язмыш билгеләгәнен белдерсен.

¹³ Соган түрәләре акылсыз, Мемфис түрәләре үз-үзләрен алдый. Мисырның кабилә башлыклары Мисыр халкын юлдан яздырды.

¹⁴ Раббы аларның зиһеннәрен чуалтты, һәм алар Мисырның йөргән юлларын саташтырдылар – Мисыр, сәрхуштәй чайкалып, үзенең косыгы өстендә йөри.

¹⁵ Ни баш, ни койрык, ни хөрмә ботагы, ни камыш – боларның берсе-бер инде Мисыр өчен һичнәрсә эшли алмаячак.

Раббының Мисырга, Ашшурга һәм Исраилгә фатихасы

¹⁶ Ул көнне мисырлылар куркак хатын-кызга охшап калачак: Күкләр Хуҗасы Раббы аларга Үзенең кулын күтәрүгә тетрәнеп китәчәк.

¹⁷ Мисыр өчен Яһүдә коточкыч бер нәрсәгә әвереләчәк: Яһүдәне искә төшергән саен, алар Күкләр Хуҗасы Раббы билгеләгән язмыштан дер калтырап торачак.

¹⁸ Ул көнне Мисыр җирендә кәнганиләр телендә сөйләшкән һәм Күкләр Хуҗасы Раббыга тугрылык сакларга дип ант эчкән биш кала булачак; шуларның берсе Кояш каласы дип аталачак.

¹⁹ Ул көнне Мисыр уртасында – Раббыга багышланган мәзбәх, аның читендә Раббы хөрмәтенә куелган изге багана булачак.

²⁰ Болар Мисыр җирендә Күкләр Хуҗасы Раббы барлыгын таныткан билге вә шаһитлык булачак; һәм Мисыр халкы, изүчеләрдән зарланып Раббыга ялваргач, Ул аларга коткаручы вә яклаучы җибәрәчәк.

²¹ Раббы шулай Мисырга Үзен танытачак, һәм алар ул көнне Раббыны танып беләчәк, Аңа сәҗдә кылып, корбаннар вә бүләкләр китерәчәк, Аның алдында нәзерләр әйтеп, аларны үтәячәк.

²² Раббы Мисырны бик каты җәзалаячак, ә аннары дәвалап терелтәчәк. Алар Раббыга мөрәҗәгать иткәч, Ул, ялваруларын ишетеп, аларны терелтәчәк.

²³ Ул көнне Мисырдан Ашшурга олы юл ачылачак, ашшурлылар – Мисырга, ә мисырлылар Ашшурга киләчәк; алар бергәләп Раббыга сәҗдә кылачак.

²⁴ Ул көнне Исраил, шушы ике ил – Мисыр вә Ашшур белән бер дәрәҗәдә булып, бөтен дөнья уртасында хәер-фатиха ала торган җиргә әвереләчәк.

²⁵ Күкләр Хуҗасы Раббы аларга фатиха биреп: «Әй халкым Мисыр, кулларым бар кылган Ашшур һәм биләмәм Исраил, мөбарәк фатихалы булыгыз!» – диячәк.