Әюб 9 - Изге Язма

Әюбнең өченче нотыгы Көч сынашыргамы Аның белән – Ул бит гайрәтле

¹ Җавабында Әюб болай диде:

² «Әйе, сүзләреңнең дөреслеген беләмен. Ләкин кеше Аллаһы каршында ничек аклана ала?

³ Әгәр берәрсе Аның белән бәхәскә керергә теләсә, Аның мең соравыннан берсенә дә җавап бирә алмас иде.

⁴ Зирәк йөрәкле Ул, көчле, мәһабәт, Аңа каршы торганнарның кайсы исән-имин калыр?!

⁵ Тауларны Ул кисәтүсез-нисез урыннарыннан күчереп йөртә, ачуыннан аларны астын өскә китерә.

⁶ Җирне Ул үз урыныннан кузгата, аның нигезләрен дер селкетә.

⁷ Ул әмер бирсә – Кояш калыкмый, мөһер сугып, йолдызларның яктысын каплый.

⁸ Ул берүзе күкләрне җәеп сала, диңгез дулкыннары өстеннән йөгереп уза.

⁹ Ул Җидегән, Орион, Өлкәр йолдызлыкларын, көньяк күге йолдызларын хасил итте;

¹⁰ Аның кылган гамәлләре бөек, зиһен җитмәслек, могҗизаларының исәбе-хисабы юк.

¹¹ Ул янымнан үтеп китәр, мин аны күрмәм, узып китәр, ә мин аны шәйләмәм.

¹² Нәрсәңнедер тартып алыр – Аны кем туктата алсын? Кем Аңа: „Син нәрсә эшлисең?“ – дип, каршы әйтә алсын?

¹³ Аллаһы Үзенең ачуын тыеп тормас, Аның аяклары астында Раһаб ярдәмчеләре дә сыгылып төшә.

¹⁴ Шулай булгач, ничек итеп мин Аңа җавап бирим, Аңа каршы әйтер өчен, кайдан сүзләр табыйм?

¹⁵ Гәрчә хаклы булсам да, мин кайтарып сүз әйтә алмас идем, Хөкем итүчемнән бары мәрхәмәт сорар идем.

¹⁶ Хәтта чакыруыма җавап бирсә дә, сүзләремне тыңлар диеп ышанмыйм.

¹⁷ Өермә күк ябырыла миңа, бер сәбәпсез җәрәхәтләремне ишәйтә;

¹⁸ тын алырга ирек бирми, җанымны әрнү белән тутыра.

¹⁹ Көч сынашыргамы Аның белән – Ул бит гайрәтле! Хөкемгә тартыргамы – тик Аңа каршы шаһитлыгымны тыңлаучы булырмы?!

²⁰ Гаепсез булсам да, үз телем үк мине хөкем итәр, керсез булуыма карамастан, Ул мине, гаепле, дияр.

²¹ Минем гаебем юк! Ләкин миңа инде барыбер, мондый тормыш тәмам туйдырды.

²² Минем инде һичнәрсәгә исем китми! Шуңа күрә мин менә болай дим: Ул гаепсезне дә, яманны да бердәй харап итә.

²³ Кинәт ябырылган бәла үлем китергәндә, гаепсезләрнең өметсез хәленнән Ул көлә генә.

²⁴ Бөтен дөнья яманнар кулына тапшырылган, ә Ул хөкемчеләрнең күзен бәйләп куйган. Аңардан башка бу эшне кем эшли алсын?!

Аллаһы белән Әюб арасын килештерердәй затның булмавы

²⁵ Көннәрем чапкыннан да тизрәк үтеп китә, чаба гына, әмма алда яхшы нәрсә күренми;

²⁶ камыш көймәләр кебек узып китә, табышына атылган бөркет кебек очып үтә.

²⁷ Әгәр: „Мин бар зарымны оныттым, караңгы чыраем елмаю белән алышынды“, – дисәм дә,

²⁸ барыбер газапларымнан котым алына, чөнки беләм: Син мине гаепсез дип танымаячаксың.

²⁹ Мин барыбер гаепле саналырмын – шулай булгач, ник юкка тырышырга?

³⁰ Кар сулары белән юынсам да, кулларымны селте белән юсам да,

³¹ Син анда да мине пычрак сулы чокырга батырыр идең, миннән хәтта үз киемнәрем дә җирәнер иде.

³² Аллаһы бит минем кебек адәм баласы түгел, ничек мин Аның белән тартыша алыйм, ничек итеп мәхкәмәгә Аның белән дәгъвалашырга барыйм?

³³ Безнең арада, җилкәбезгә кулын салып, килештерерлек берәү дә юк.

³⁴ Минем өстән җәза таягын алса иде, мине дәһшәткә салудан туктаса иде Ул.

³⁵ Шулчак мин, Аңардан курыкмыйча, үз сүземне әйтә алыр идем – әмма мондый шартларда бу эш мөмкин түгел.