Әюб 7 - Изге Язма

Җир йөзендә кеше язмышына тигән өлеш – авыр хезмәт түгелме?!

¹ Җир йөзендә кеше язмышына тигән өлеш – авыр хезмәт түгелме?! Көннәре аның ялланып эшләүченекенә охшаш түгелме?!

² Кичке күләгәне зарыгып көткән кол, хезмәт хакы көткән ялчы кебек ул.

³ Мин дә шулай бушка айлар кичерәм, газаплы төннәр – минем өлешем.

⁴ Урынга ятып өлгермим – торыр вакытымны көтәм, ләкин төннең иге-чиге күренми, таңга кадәр шулай әйләнеп-тулганып газап чигәм.

⁵ Тәнемне корт вә җәрәхәт басты, тирем яргаланып, кутырлап бетте.

⁶ Көннәрем тукучы шүресеннән дә тизрәк йөгерә, өмет җебем өзелеп, гомерем инде ахырына якынлаша.

Гомерем минем – искән җил кебек

⁷ Уйлап бакчы: гомерем минем – искән җил кебек, күзләремә инде бәхет күрү бүтән насыйп булмас.

⁸ Бүген мине күреп торган күзләр мине башка күрә алмас; минем якка күз сирперсең – ә мин инде юк.

⁹ Таралып юк булган болыт кебек, үлеләр аймагына киткән кире кайтмас.

¹⁰ Өенә ул бүтән әйләнеп кайтмас, туган җире аны танымас.

¹¹ Шуңа күрә мин дәшми тора алмыйм, рухымның җәберләнүен, җанымның ачыргалануын өзгәләнеп сөйлим.

¹² Әллә мин диңгез яки диңгез аждаһасымы – нигә Син шулай минем өстән сакчылар куйдың?

¹³ „Йокым мине тынычландырыр, ятагымда газапларым җиңеләер“, – дип уйласам,

¹⁴ Син мине коточкыч төшләр белән куркытасың, дәһшәтле күренешләр белән өркетәсең!

¹⁵ Мондый тәнне асрап ятканчы, сулышым өзелсә, асып үтерсәләр, яхшырак булыр иде.

¹⁶ Туйдым дөньясыннан, барыбер мәңге яшисе түгел бит! Ялгызымны калдыр! Минем көннәр искән җилгә охшаш.

¹⁷ Кем соң ул кеше дигәнең, нигә аны шулкадәр олылыйсың? Нигә аңа шулкадәр игътибар бирәсең?

¹⁸ Һәр иртәдә аны тикшереп, һәрдаим сынап торасың.

¹⁹ Күзләреңне миннән бер мизгелгә алчы – үз иркемдә калыйм, тын алыймчы бераз!

²⁰ Әгәр гөнаһ кылган булсам, йә әйт: ни зыяным тиде Сиңа, әй кешелекнең Назыйры? Нигә миңа шулай каныгасың? Ни сәбәпле Синең өчен авыр йөккә әйләндем?

²¹ Нигә минем гөнаһымны ярлыкамыйсың, гаебемне ник кичермисең? Мин тиздән җир куенына кереп ятармын, эзләрсең мине, ләкин инде мин булмам».