Әюб 42 - Изге Язма

Әюбнең Раббыга җавабы Хәзер менә Сине үз күзләрем белән күрдем

¹ Раббыга Әюб шулай дип җавап бирде:

² «Хәзер беләм: барысы да Синең иркеңдә; Син ни генә ниятләсәң, башкарып чыгалмаган һичбер эш юк.

³ „Мәгънәсез сүзләр белән Минем уй-ниятләремне бозарга тырышучы кем ул?“ – дип сорадың, Аллам. Әйе, мин акылым ирешмәслек нәрсәләр турында, төшенә алмаган хикмәтле эшләр турында сөйләдем.

⁴ „Син тыңлап тор, Мин сөйләрмен; Мин сорармын, син җавап бир“, – дидең, Аллам.

⁵ Моңарчы мин Синең хакта ишетеп кенә килдем, хәзер менә Сине үз күзләрем белән күрдем.

⁶ Шуңа күрә сөйләгән сүзләрем өчен оят миңа – көлдә утырып, башыма тузан коеп тәүбә итәм».

Соңгы сүз Әюб дусларына Раббының җавабы

⁷ Әюб белән сүзен бетереп, Раббы шуннан теманлы Әлифазга эндәште: – Минем сиңа һәм синең ике дустыңа бик тә ачуым чыкты, чөнки сез Минем хакта колым Әюб кебек үк дөрес сөйләмәдегез.

⁸ Шуның өчен җиде үгез, җиде сарык тәкәсе алыгыз да колым Әюбкә барыгыз. Шул малларны үзегез өчен тулаем яндыру корбаны итеп китерегез. Колым Әюб Минем алда сезнең хакка дога кылыр, һәм Мин аның догасын кабул итәрмен – ахмаклыгыгыз өчен, Минем турыда колым Әюб кебек дөрес сөйләмәгәнегез өчен җәзага тартмамын.

⁹ Шуннан соң теманлы Әлифаз, шуахлы Билдад, нагамалы Софар Раббы кушканны эшләделәр, һәм Раббы Әюбнең догасын кабул кылды.

¹⁰ Әюб үзенең дуслары хакына дога кылганнан соң, Раббы Әюбкә муллыгын элеккегә караганда ике тапкыр күбрәк итеп кайтарып бирде.

¹¹ Аның янына барлык ир һәм кыз туганнары, элекке дуслары җыелдылар, аның өендә бергәләп мәҗлес корып утырдылар, Раббы тарафыннан җибәрелгән барлык бәла-казалар өчен аны кызгандылар һәм юаттылар; һәрберсе бер кесита көмеш һәм алтын алка бүләк итте.

Муллык һәм бәхетнең Әюбкә кире кайтарылуы

¹² Раббы Әюбнең калган гомерен әүвәлгегә караганда да ныграк фатихалады: хәзер аның ундүрт мең кәҗә һәм сарыгы, алты мең дөясе, мең пар эш үгезе һәм мең ишәге бар иде.

¹³ Аның тагын җиде углы һәм өч кызы туды:

¹⁴ кызларының берсенә ул – Емимә, икенчесенә – Кытсига, өченчесенә Кыйрен-Һәппух дип исем кушты.

¹⁵ Бу илдә Әюбнеке кебек чибәр кызлар юк иде. Атасы аларга үзенең угыллары белән бертигез итеп мирас калдырды.

¹⁶ Моннан соң да әле Әюб йөз кырык ел яшәде, балаларын һәм дүртенче буынга кадәр оныкларын күрде.

¹⁷ Әюб якты дөньядан тормышта барысын татып-кичереп, олы яшькә җитеп китеп барды.