Әюб 26 - Изге Язма

Әюбнең тугызынчы нотыгы

¹ Әюб шулай дип җавап бирде:

² «Әйе, хәлсезгә син нинди ярдәм күрсәттең?! Арып-талганның кулына күпме көч,

³ гакылы җитмәгән затка ничаклы киңәш бирдең?! Күпме зирәк сүз әйтә алдың?!

⁴ Андый сүзләр сөйләргә кемнән өйрәндең син, ә? Кем рухы сине шулай сөйләтә икән?

Аллаһының кодрәте

⁵ Җир суларыннан һәм шунда яшәүчеләрдән дә астарак булган әрвахларның рухын курку биләп алган.

⁶ Аллаһы каршында үлеләр дөньясы шыр ачык, Һәлакәт урыны бернәрсә белән дә капланмаган.

⁷ Аллаһы бушлык өстенә төньякны җәеп салган, җирне бушлыкка асып куйган.

⁸ Ул Үзенең болытларына суларны туплый, һәм ул болытлар су авырлыгыннан ертылмый.

⁹ Үзенең тәхетен Ул, яшереп, болытлар белән каплый.

¹⁰ Сулар өстенә офыкны сызып, Ул яктылык белән караңгылык арасына чик куйган.

¹¹ Аллаһы күкләрне күкрәтсә, гөмбәзне тотып торган баганалар куркудан калтырый.

¹² Үзенең кодрәте белән диңгезне тынычландырды, гакылы белән Раһабны үтерде Ул.

¹³ Аның сулышыннан күк йөзе яктырып китте, Аның кулы качып барган еланны чәнчеп үтерде.

¹⁴ Болар һәммәсе – Аллаһы башкарган эшләрнең кечкенә бер өлешедер! Аның турында фәкать пышылдау гына бу! Аллаһының куәтле күкрәвен кем аңлап бетерер икән?!»