Чыгыш 8 - Изге Язма

Бакалар

¹ Раббы Мусага әйтте: – Фиргавен янына бар һәм аңа, Раббы болай дип әйтә, диген: «Халкымны Миңа табынырга җибәр.

² Әгәр рөхсәтеңне бирмәсәң, Мин синең бөтен илеңне бака белән тутырырмын.

³ Нил елгасында бакалар мыжгып торыр; һәм алар, судан чыгып, синең өеңә, йокы бүлмәңә, урын-җиреңә, хезмәтчеләрең һәм халкың яшәгән өйләргә, мичләреңә һәм күәс чиләкләреңә кереп тулыр.

⁴ Алар синең өскә, халкың һәм барча хезмәтчеләрең өстенә сикерер».

⁵ Раббы янә Мусага әйтте: – Һарунга әйт, юл таягы тоткан кулын елгалар, арыклар, күлләр өстенә сузып, Мисыр өстенә бакалар җибәрсен.

⁶ Һарун үзенең кулын Мисыр сулыклары өстенә сузды, һәм шундук бакалар, чыгып, бөтен Мисырны каплап алдылар.

⁷ Әмма тылсымчылар да, үз сихерләрен кулланып, Мисыр җирен бака белән тутырды.

⁸ Фиргавен шунда Муса белән Һарунны чакырып әйтте: – Раббыга дога кылыгыз, миннән һәм минем халкымнан бакаларны алсын. Шуннан мин сезнең халкыгызга Раббыга корбан китерү өчен китәргә рөхсәт итәрмен.

⁹ Муса фиргавеннән: – Син минем кайчан дога кылуымны телисең? – дип сорады. – Мин синең өчен, хезмәтчеләрең һәм халкың өчен дога кылып сорармын. Шуннан соң бакалар синең яныңнан һәм сарайларыңнан китәрләр, бары тик Нил елгасында гына калырлар.

¹⁰ – Иртәгә, – дип җавап кайтарды фиргавен. – Син әйткәнчә булыр, һәм шунда син Раббы Аллабызга тиң бер зат та булмавын белерсең, – диде Муса. –

¹¹ Бакалар синнән, синең сарайларыңнан, хезмәтчеләреңнән һәм халкыңнан китәрләр; алар бары тик Нил елгасында гына калырлар.

¹² Муса белән Һарун фиргавен яныннан киттеләр, һәм Муса, фиргавен башына төшкән бака афәтен туктатуын үтенеп, Раббыга дога кылды.

¹³ Раббы Мусаның үтенечен канәгатьләндерде: өйләрдәге, ишегалларындагы һәм кырлардагы бакалар үлеп бетте.

¹⁴ Үле бакаларны өемнәргә җыярга керештеләр; шуннан бөтен җир сасый башлады.

¹⁵ Ләкин фиргавен, бакалардан арынуын күреп, янә киреләнде һәм, Раббы әйткәнчә, Муса белән Һарунның сүзләрен игътибарга алмады.

Черкиләр

¹⁶ Раббы Мусага әйтте: – Һарунга әйт: «Таягыңны сузып, тузанлы җиргә сук!» Шул чагында бөтен Мисырдагы тузан черкигә әверелер.

¹⁷ Алар нәкъ шулай эшләделәр дә. Һарунның, таяк тоткан кулын сузып, тузанлы җиргә сугуы булды, бөтен Мисырда тузан бөртекләре черкигә әверелде дә, кешеләрне һәм терлекне черки сырып алды.

¹⁸ Тылсымчылар үз сихерләре белән тузанны черкигә әверелдерә алмадылар. Шулай итеп, кешеләрне һәм терлекне черки басты.

¹⁹ Тылсымчылар фиргавенгә: – Моны Аллаһы эшләде, – диделәр. Әмма фиргавен һаман киреләнде һәм аларны тыңламады. Һәммәсе Раббы әйткәнчә булды.

Чебеннәр

²⁰ Раббы Мусага әйтте: – Иртәгә иртүк тор да, фиргавен елга буена барганда, аның каршына чыгып бас һәм, Раббы болай дип әйтә, диген: «Миңа табыныр өчен, халкыма китәргә рөхсәт ит!

²¹ Әгәр Минем халкыма китәргә рөхсәт итмисең икән, кара аны: сиңа, хезмәтчеләреңә, халкыңа һәм сарайларыңа чебен өере җибәрермен. Мисырдагы йортларда чебеннәр мыжгып торыр, һәм бөтен җир өсте шулар белән капланыр.

²² Әмма Минем халкым яшәгән Гөшен җирен Мин ул көнне аерып куярмын – анда чебеннәр булмас. Шул чакта Мин Раббының әлеге җирдә булуын белерсең.

²³ Мин Үз халкымны синең халкыңнан аерырмын, һәм бу могҗиза иртәгә булыр».

²⁴ Раббы шулай эшләде дә. Мисыр җирен биниһая күп чебеннәр каплап алды, алар фиргавен өенә дә, аның хезмәтчеләре яшәгән өйләргә дә кереп тулды. Чебен чирүе бөтен Мисырны һәлакәткә төшерде.

²⁵ Шул чагында фиргавен Муса белән Һарунны чакырып алды да аларга: – Барыгыз, Аллагызга корбаннарны шушы җирдә китерегез, – диде.

²⁶ Моңа каршы Муса әйтте: – Юк, болай эшләргә ярамый! Раббы Аллабызга китерә торган корбаннарны мисырлылар җирәнгеч дип саныйлар, әгәр без аларның күз алдында корбан китерсәк, безне таш атып үтермәсләрме?!

²⁷ Раббы Аллабызга корбан китерү өчен, без, Ул кушканча, өч көнлек сәфәргә чүлгә чыгарга тиешбез.

²⁸ Фиргавен әйтте: – Раббы Аллагызга корбан китерү өчен, мин сезгә чүлгә чыгарга рөхсәт итәрмен, тик ерак китмәгез. Минем өчен дога кылыгыз.

²⁹ – Иртәгесе көнне чебеннәр синең үзеңнән, хезмәтчеләреңнән һәм халкыңнан китсен дип, мин, синнән чыккач, Раббыга дога кылырмын, әмма син алдамаска һәм халыкның Раббыга корбан китерүенә кабат каршы төшмәскә тиеш, – диде Муса.

³⁰ Муса фиргавен яныннан китте һәм Раббыга дога кылды.

³¹ Раббы Мусаның үтенечен кабул итте: чебеннәр фиргавеннән, аның хезмәтчеләреннән һәм халкыннан китте – бер чебен дә калмады.

³² Әмма фиргавен тагын киреләнергә тотынды һәм халыкка китәргә рөхсәт итмәде.