Чыгыш 5 - Изге Язма

Фиргавеннең исраилиләрне җәзалавы

¹ Муса белән Һарун, фиргавен янына барып, менә нәрсә диделәр: – Исраилнең Раббы Алласы сиңа: «Минем хөрмәткә бәйрәм ясасыннар өчен, халкыма чүлгә чыгарга рөхсәт ит», – дип әйтә.

² Фиргавен исә: – Кем соң ул Раббы?! Нишләп әле мин аны тыңларга һәм исраилиләрне җибәрергә тиеш?! Мин Раббыны белмим һәм исраилиләргә китәргә рөхсәт итмим! – диде.

³ – Гыйбриләр Алласы безгә күренде, – дип җавап бирде Һарун белән Муса. – Зинһар, Раббы Аллабызга корбан китерү өчен, безгә өч көнлек сәфәргә чүлгә чыгарга рөхсәт ит. Әгәр моны эшләмибез икән, Ул безне үтерер: без йә берәр авырудан үләрбез, йә кылычтан һәлак булырбыз.

⁴ Ә Мисыр патшасы: – Муса, Һарун! Ни өчен халыкка эшләргә комачаулыйсыз? Барыгыз, эшләгез!

⁵ Сезнең халык бик күбәйде, ә сез аларны эштән аермакчы! – дип әйтте.

⁶ Исраилиләр өстеннән күзәтчелек итүче назыйрларга һәм җитәкчеләргә фиргавен шул көнне үк әмер бирде:

⁷ – Элек сез, кирпеч сугу өчен, салам бирә идегез, хәзер инде саламны үзләре барып тапсыннар.

⁸ Алар сугарга тиешле кирпеч саны элеккечә калсын, кимемәсен. Алар ялкауландылар, шуңа күрә үз Аллаларына корбан китерү өчен җибәрүемне сорыйлар.

⁹ Күбрәк эшләргә мәҗбүр итегез, ул чагында алар эшләрләр һәм ялган сүзләрне тыңламаслар.

¹⁰ Назыйрлар һәм җитәкчеләр, халык янына барып: – Моннан соң фиргавен сезгә, кирпеч сугу өчен, салам бирмәскә карар итте;

¹¹ хәзер барыгыз, саламны үзегез табыгыз, ә кирпечне элек күпме суккан булсагыз, хәзер дә шулкадәр үк әзерләргә тиешсез, – диделәр.

¹² Шуннан соң исраилиләр бөтен Мисыр буйлап салам урынына камыл җыярга чыгып киттеләр.

¹³ Назыйрлар: – Сугылган кирпечнең күләме элеккечә, саламыгыз булган вакыттагы сыман калсын! – дип, аларны мәҗбүрләп эшләттеләр.

¹⁴ Фиргавеннең назыйрлары исраилиләр арасыннан билгеләп куелган җитәкчеләрне: – Сез хәзер кирпечне нигә элекке күләмдә сукмыйсыз? – дип кыйнадылар.

¹⁵ Әлеге җитәкчеләр фиргавенгә барып зарландылар: – Син нишләп безнең белән – үзеңнең колларың белән шулай эшлисең?

¹⁶ Салам бирмисең, ә үзең элек күпме кирпеч суккан булсак, хәзер дә шулкадәр кирпеч сугуны таләп итәсең, шуның өстенә әле безне кыйныйлар. Шулай эшләп, синең кешеләр үз өстенә гаеп ала!

¹⁷ Фиргавен исә: – Сез ялкауландыгыз, эшләргә теләмисез, шуңа күрә Раббыгызга корбан китерү өчен китәргә рөхсәт сорыйсыз.

¹⁸ Ә хәзер барыгыз, эшләгез! Сезгә бернинди дә салам бирмәячәкбез, элек күпме кирпеч суккан булсагыз, хәзер дә шулкадәр үк кирпеч бирергә тиешсез, – диде.

¹⁹ Исраилиләрнең җитәкчеләре «Сугылган кирпечнең көндәлек күләме кимемәскә тиеш!» дигәнне ишеткәч, үзләренең бәлагә таруларын аңладылар.

²⁰ Фиргавен яныннан чыккач, алар үзләрен көтеп торучы Муса белән Һарунны очраттылар.

²¹ – Безне фиргавен һәм аның күзәтчеләре нәфрәтенә дучар иткән өчен, Раббы сезгә җәза бирсен! Сез фиргавенне, аның хезмәтчеләрен безгә дошман ясадыгыз һәм, безне үтерү өчен, аларга кылыч тоттырдыгыз, – диделәр алар Муса белән Һарунга.

Мусаның Аллаһыга зарлануы

²² Муса кабат Раббыга мөрәҗәгать итте: – Йа Хуҗа-Хакимем, нигә Син Үз халкыңны шундый бәлагә дучар кылдың? Нәрсәгә дип мине бирегә җибәрдең?

²³ Мин, фиргавенгә барып, аңа Синең исемеңнән сөйләп бирдем, һәм ул шул вакыттан бирле халыкны җәберли башлады. Син бит, халыкка ярдәм итү өчен, бернәрсә дә эшләмәдең!