Амос 5 - Изге Язма

Исраилне тәүбәгә өндәү

¹ И Исраил халкы, сүзләремне тыңла! – Синең хакта матәм егълавы бу.

² Гыйффәтле кыз Исраил егылды, аякка басасы юк аның. Үз җирендә ташландык булып ята, күтәреп торгызучы юк аны.

³ Хуҗа-Раббы болай ди: «Исраил шәһәреннән яуга мең кеше чыкса, йөзе генә сау калачак; йөз кеше чыкса, унысы гына исән калачак!»

⁴ Исраил халкына Раббы: «Миңа сыеныгыз – шул чагында яшәрсез! – ди. –

⁵ Бәйт-Элгә йөрмәгез, Гилгәлгә дә юл тотмагыз, Беер-Шебага сәфәр кылмагыз, чөнки Гилгәл бөтенләе белән сөрген китәчәк, Бәйт-Элдән исә һичнәрсә калмаячак».

⁶ Раббыга сыеныгыз – шул чагында яшәрсез! Юкса Йосыф йортына Ул ут кебек ябырылыр һәм аны ялмап алыр – Бәйт-Элдә янгын сүндерердәй кеше табылмас.

⁷ Әй сез, гаделлекне әче әремгә әйләндерүчеләр, хаклыкны җиргә салып таптаучылар – кайгы сезгә!

⁸ Җидегән йолдыз белән Орионны бар иткән, тоташ караңгылыкны – аяз таңга, якты көнне төнгә әверелдерүче, диңгез суларын чакыртып китереп, бөтен җир йөзенә койган Затның исеме – Раббы!

⁹ Гайрәт ияләрен кинәттән тар-мар итәр Ул, кальгаларны җир белән тигезләр!

¹⁰ Шәһәр капкасы янында, мәхкәмәдә, фаш итүне яратмыйсыз сез, хак сүз әйтүчедән чирканасыз.

¹¹ Фәкыйрьне аяк астына салып таптыйсыз, ирексезләп, аның ашлыгын аласыз. Әнә шуның өчен сез, шома ташлардан йорт салсагыз да, анда яшәмәссез, гүзәл йөзем бакчалары үстерсәгез дә, җимешеннән шәраб татымассыз!

¹² Җинаятьләрегезнең күплеген, гөнаһларыгызның авырлыгын беләмен: сез тәкъваларны җәберлисез, ришвәт аласыз, мәхкәмәдә фәкыйрь-юксылларны читкә тибәрәсез.

¹³ Шуңа күрә акыллы кеше дәшми мондый заманда, чөнки вакыты ямандыр.

¹⁴ Исән калыйм дисәгез, яманлыкка түгел, яхшылыкка омтылыгыз; шул чакта «Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла, – безнең белән!» дигән сүзләрегез чынга ашар.

¹⁵ Яманлыкка нәфрәт белән карап, яхшылыкны яратыгыз, мәхкәмәдә гадел хөкем урнаштырыгыз! Шул чакта, бәлки, Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла, Йосыф токымыннан исән калганнарга рәхим-шәфкатен насыйп итәр.

¹⁶ Шулай итеп, Раббы, Күкләр Хуҗасы Алла, Хуҗа-Хакимебез, болай ди: «Барлык мәйданнарда – егълашу, барлык урамнарда аһ-зар ишетелеп торыр; игенчене – матәм тотарга, матәм җыры осталарын ахылдап егъларга чакырырлар.

¹⁷ Йөзем бакчалары егълашуга күмелер, чөнки арагыздан Мин узармын!» – ди Раббы.

Раббы көне – караңгылык көне

¹⁸ Раббы көнен көткәннәргә – кайгы! Нигә дип Раббы көнен көтәсез?! Ул якты түгел, караңгы булачак.

¹⁹ Арысланнан качып котылган берәүнең каршысына аю килеп чыккан, яки, өенә чабып кереп диварга таянгач, кулын елан чаккан кебек нәрсәдер бу!

²⁰ Раббы көне яктылык түгел, караңгылык булмасмы?! Дөм караңгылыктыр ул, һәм анда яктылыкның чаткысы да юк!

²¹ «Нәфрәт белән карыйм бәйрәмнәрегезгә, аларны Мин кире кагам; тантаналы җыелышларыгызны хуш күрмим.

²² Миңа багышлап, тулаем яндыру корбаннары һәм икмәк бүләге китерсәгез дә, Мин аларны кабул итмәм; татулык корбаны дип тәкъдим иткән симез хайваннарыгызны игътибарга алмам!

²³ Ерак торсын Миннән сез җырлаган көйләр, лирагызның тавышын Мин тыңламам!

²⁴ Моның урынына гадел хөкем – агым су, хаклык кипмәс ташкын булып аксын!

²⁵ Әй Исраил халкы! Чүлдә кырык ел йөргән чагыгызда сез Миңа корбан вә бүләкләр китердегезме?!

²⁶ Сез үзегезнең илаһ-патшагыз Саккутның һәм илаһ-йолдыз Кайванның сыннарын – үз кулларыгыз белән үзегезгә ясаган потларны күтәреп йөрерсез,

²⁷ һәм Мин сезне Дәмәшкъ аръягына сөрәчәкмен!» – ди Раббы. Аның исеме – Күкләр Хуҗасы Алла.