Ачылыш 4 - Изге Язма

Күктәге тәхет

¹ Шуннан соң күктә ачык ишек күрәм. Элек миңа сөйләгән быргыдай тавыш болай ди: «Монда мен. Мин сиңа моннан соң булырга тиеш хәлләрне күрсәтермен».

² Шул мизгелдә үк мине Рух биләп алды. Һәм менә күктә тәхетне һәм тәхеттә Утыручыны күрдем.

³ Утыручы кыяфәте белән яшма һәм сердолик ташы сыман иде, тәхетне зөбәрҗәт төсендәге яктылык боҗрасы әйләндереп алган иде.

⁴ Бу тәхет әйләнәсендә егерме дүрт тәхет тора, ул тәхетләрдә ак киемле, башларына алтын таҗ кигән егерме дүрт өлкән утыра иде.

⁵ Тәхет ягыннан яшен яшьни, дөмбердәгән һәм күк күкрәгән тавышлар чыга иде. Ә тәхет алдында Аллаһының җиде рухы булган җиде чыраг янып тора иде.

⁶ Тәхет каршында бәллүргә охшаш пыяла диңгез сыман нәрсә бар иде. Тәхетнең тирә-ягында дүрт җан иясе тора иде. Аларның аллары һәм артлары күп күзләр белән капланган.

⁷ Беренче җан иясе арысланга, икенчесе үгез бозауга охшаган, өченчесенең йөзе кешенеке кебек, дүртенчесе исә очып баручы бөркет сыман иде.

⁸ Һәрберсе алты канатлы, канатларының тышы һәм эче күзләр белән капланган бу дүрт җан иясе: «Изге, изге, изге, Булган, хәзер Бар һәм Булачак Чиксез кодрәт Иясе Раббы Аллаһы!» – дип, көне-төне бертуктаусыз кабатлыйлар.

⁹ Җан ияләре тәхеттә Утыручыга, мәңге-мәңге Яшәүчегә дан, хөрмәт һәм рәхмәт белдергән саен,

¹⁰ егерме дүрт өлкән, тәхеттә Утыручы каршында йөзтүбән капланып, мәңге-мәңге Яшәүчегә сәҗдә кылалар һәм таҗларын тәхет алдына салып куялар да болай диләр:

¹¹ «Раббы Аллабыз! Син дан, хөрмәт һәм кодрәт кабул итәргә лаеклы, чөнки һәммә нәрсәне Син яраттың, барысы да ихтыярың белән булдырылды һәм гамәлдә тора!»