Ачылыш 11 - Изге Язма

Ике шаһит

¹ Миңа үлчәү таягыдай камыш сабагы бирелде һәм болай дип әйтелде: «Бар, Аллаһы йортын һәм мәзбәхне үлчә, андагы табынучыларны санап чык.

² Әмма Аллаһы йортының тышкы ишегалдын хисапка кертмә һәм үлчәмә, чөнки ул мәҗүсиләргә бирелгән. Алар изге шәһәрнең урамнарын кырык ике ай буе таптап йөриячәкләр.

³ Мин Үземнең ике шаһитыма вәкаләт бирәчәкмен: алар, матәм киемнәре киеп, бер мең ике йөз алтмыш көн буе пәйгамбәрлек итәчәкләр».

⁴ Бу шаһитлар – бөтен җир Хуҗасы алдында торучы ике зәйтүн агачы һәм ике шәмдәл.

⁵ Әгәр берәрсе аларга зыян китерергә ниятләсә, ул чакта аларның авызларыннан ут чыгып, дошманнарын йотачак. Аларга зыян китерергә ниятләгән кеше шулай үтерелергә тиеш.

⁶ Пәйгамбәрлек иткән вакытта яңгыр яумасын дип, аларның күкне капларга хокукы бар. Канга әйләндерү өчен, аларның сулар өстеннән, шулай ук теләгән чакларында җиргә һәртөрле бәла-казалар белән зыян китерергә хокукы бар.

⁷ Шаһитлык бирүләрен тәмамлагач, упкыннан җанвар күтәрелеп чыгып, аларга каршы сугышачак, аларны җиңәчәк һәм үтерәчәк.

⁸ Бу ике шаһитның гәүдәсе аларның Хакиме хачка кадакланган бөек шәһәр урамында ятачак. Ул шәһәрнең исеме кинаяләп «Сәдүм» һәм «Мисыр» дип атала.

⁹ Бу мәетләргә өч көн ярым буе төрле халыклардан, кабиләләрдән, телләрдән һәм милләтләрдән булган кешеләр караячаклар. Ул мәетләрне кабергә салырга рөхсәт итмәячәкләр.

¹⁰ Җирдә яшәүчеләр аларның үлеменә шатланып күңел ачар, бер-берләренә бүләкләр җибәрерләр, чөнки бу ике пәйгамбәр җирдә яшәүчеләрне күп газаплаганнар иде.

¹¹ Әмма өч көн ярым үткәч, аларга Аллаһыдан яшәү тыны кереп, аякларына торып бастылар. Аларны күрүчеләрне көчле курку басты.

¹² Шуннан соң шаһитлар күктән көчле тавышның: «Монда күтәрелегез», – дип әйтүен ишеттеләр. Алар күккә болытта күтәрелделәр, ә дошманнары аларга карап торды.

¹³ Шул вакытта ук көчле итеп җир тетрәде һәм шәһәрнең уннан бер өлеше җимерелде. Җир тетрәүдән җиде мең кеше үлде, ә калганнары бик нык куркышып, күкләр Алласын данладылар.

¹⁴ Икенче кайгы үтте, менә тиздән өченчесе килә!

Җиденче быргы

¹⁵ Җиденче фәрештә быргысын кычкыртты. Күктә көчле тавышлар яңгырады: «Дөнья патшалыгы инде Раббыбызның һәм Аның Мәсихенең Патшалыгы булды. Ул мәңге-мәңгегә патшалык итәчәк!»

¹⁶ Шунда Аллаһы хозурында үз тәхетләрендә утыручы егерме дүрт өлкән, йөзтүбән капланып, Аллаһыга сәҗдә кылдылар һәм

¹⁷ болай дип әйттеләр: «Хәзер Бар, Булган, Чиксез кодрәт Иясе Раббы Аллаһы, Сиңа шөкрана итәбез! Чөнки Үзеңнең бөек кодрәтеңне гамәлгә керттең һәм патшалык итә башладың.

¹⁸ Халыклар ярсыдылар, ләкин ачу көнең килде һәм үлеләрне хөкем итү вакыты җитте. Кол пәйгамбәрләреңә, изге кешеләреңә, исемеңнән куркучы кечкенәләргә дә, зурларга да әҗер бирү вакыты, җирне һәлак итүчеләрне һәлак итү вакыты җитте!»

¹⁹ Шунда күктә Аллаһы йорты ачылды һәм анда Аның Килешү сандыгы күренде. Шунда яшен яшьнәде, дөмбердәгән тавышлар ишетелде, күк күкрәүләр, җир тетрәү булды һәм бик көчле итеп боз яуды.