เศฟันยาห์ 2 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย1 จงรวมตัวกัน รวมตัวกันเถิด ชนชาติน่าอับอายเอ๋ย 2 ก่อนที่กำหนดเวลาจะมาถึง และวันนั้นกระหน่ำเข้ามาเหมือนลมพัดแกลบ ก่อนที่ความเกรี้ยวกราดขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะมาถึงเจ้า ก่อนวันแห่งพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะลงมาเหนือเจ้า 3 จงแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด บรรดาผู้ถ่อมใจของแผ่นดิน ผู้ทำตามพระบัญชาของพระองค์ จงเสาะหาความชอบธรรมและแสวงหาความถ่อมใจ เผื่อบางทีเจ้าจะได้ที่พักพิง ในวันแห่งพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้า กล่าวโทษฟีลิสเตีย 4 กาซาจะถูกทิ้งร้าง และอัชเคโลนจะถูกปล่อยให้ปรักหักพัง ยามเที่ยงวันอัชโดดจะถูกกวาดล้างจนว่างเปล่า และเอโครนถูกถอนราก 5 ชาวเคเรธีเอ๋ย วิบัติแก่เจ้าผู้อาศัยอยู่ริมทะเล คานาอันดินแดนแห่งชาวฟีลิสเตียเอ๋ย พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ากล่าวโทษเจ้าว่า “เราจะทำลายเจ้า ไม่ให้เหลือแม้แต่คนเดียว” 6 ดินแดนริมทะเลซึ่งชาวเคเรธีอาศัยอยู่ จะเป็นที่สำหรับคนเลี้ยงแกะและเป็นที่สำหรับคอกแกะ 7 ดินแดนนั้นจะตกเป็นของชนหยิบมือที่เหลือของยูดาห์ ที่นั่นพวกเขาจะพบทุ่งหญ้า ยามเย็นเขาจะนอนลง ในบ้านเรือนของอัชเคโลน พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาจะทรงดูแลเขา และให้เขาคืนสู่สภาพดีอีกครั้ง กล่าวโทษโมอับและอัมโมน 8 “เราได้ยินคำสบประมาทของโมอับ และคำถากถางของชาวอัมโมน พวกเขาสบประมาทประชากรของเรา และข่มขู่เอาดินแดนของพวกเขา” 9 พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลประกาศว่า “ฉะนั้นเรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด โมอับจะเป็นเหมือนโสโดม และชาวอัมโมนจะเป็นเหมือนโกโมราห์อย่างแน่นอนฉันนั้น เป็นแหล่งวัชพืชและแอ่งเกลือ เป็นแดนทิ้งร้างตลอดไป ประชากรของเราที่เหลืออยู่จะปล้นพวกเขา และชนชาติของเราที่รอดชีวิตจะครอบครองดินแดนของพวกเขา” 10 นี่เป็นผลตอบแทนความหยิ่งจองหองของพวกเขา ตอบแทนที่พวกเขาสบประมาทและเย้ยหยันประชากรของพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ 11 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้พวกเขากลัว เมื่อพระองค์ทรงทำลายพระทั้งปวงของดินแดนนั้น ประชาชาติต่างๆ ที่อยู่ชายฝั่งทะเลทุกแห่ง จะนมัสการพระองค์ในดินแดนของตน กล่าวโทษคูช 12 “ชาวคูชทั้งหลายเอ๋ย เจ้าก็เช่นกัน จะถูกประหารด้วยดาบของเรา” กล่าวโทษอัสซีเรีย 13 พระองค์จะทรงเหยียดพระหัตถ์ออกต่อสู้กับดินแดนฝ่ายเหนือ และทรงทำลายอัสซีเรีย ทิ้งกรุงนีนะเวห์ให้ร้างเปล่า และแห้งแล้งกันดารดั่งทะเลทราย 14 ฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์จะอาศัยที่นั่น รวมทั้งสิงสาราสัตว์ทุกชนิด นกกระทุง นกเค้า จะเกาะอยู่ที่ซากเสาของเมืองนั้น เสียงร้องของมันดังก้องผ่านหน้าต่าง ตามทางจะมีกองเศษหินเศษปูน คานไม้สนซีดาร์จะถูกทิ้งไว้กลางแจ้ง 15 นี่แหละนครเจ้าสำราญ ซึ่งอยู่มาอย่างปลอดภัย มันบอกตัวเองว่า “นี่แหละเรา ไม่มีใครนอกจากเรา” แล้วมันก็พินาศย่อยยับขนาดไหน เป็นที่อาศัยของสัตว์ป่า! คนทั้งปวงที่ผ่านไปมาก็เย้ยหยัน และเขย่ากำปั้น |
พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย
สงวนลิขสิทธิ์ © 1999, 2001, 2007 โดยองค์การอมตธรรม
Thai New Contemporary Version
Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission of Biblica, Inc.® All rights reserved worldwide.
Biblica, Inc.