เพลงสดุดี 90 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

บรรพ 4 สดุดี 90—106 สดุดี 90

(คำอธิษฐานของโมเสส คนของพระเจ้า)

¹ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นที่พักพิงของข้าพระองค์ทั้งหลาย ตลอดทุกชั่วอายุ

² ก่อนภูเขาถือกำเนิด ก่อนที่พระองค์จะทรงให้แผ่นดินและโลกเกิดขึ้น พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าตั้งแต่นิรันดร์กาล ตลอดชั่วนิรันดร์กาล

³ พระองค์ทรงทำให้มนุษย์กลับคืนสู่ธุลีดิน โดยตรัสว่า “บรรดาบุตรของมนุษย์เอ๋ย จงคืนสู่ธุลีดินเถิด”

⁴ เพราะพันปีในสายพระเนตรของพระองค์เป็นเหมือนวันเดียวที่เพิ่งผ่านไป หรือเหมือนชั่วยามเดียวในเวลากลางคืน

⁵ พระองค์ทรงกวาดมนุษย์ไปในความตาย พวกเขาเป็นเหมือนหญ้าเขียวสดในยามเช้า

⁶ แม้รุ่งเช้ามันงอกขึ้นมาใหม่ แต่เมื่อตกเย็นก็เหี่ยวเฉาโรยราไป

⁷ ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกเผาผลาญโดยพระพิโรธของพระองค์ และอกสั่นขวัญแขวนโดยความกริ้วของพระองค์

⁸ พระองค์ทรงตีแผ่ความชั่วช้าต่างๆ ของข้าพระองค์ทั้งหลายต่อหน้าพระองค์ บาปต่างๆ ที่ซ่อนเร้นประจักษ์แจ้งในความสว่างต่อหน้าพระองค์

⁹ วันคืนทั้งสิ้นของข้าพระองค์ทั้งหลายหมดไปภายใต้พระพิโรธของพระองค์ ปีเดือนของข้าพระองค์ทั้งหลายจบลงด้วยการครวญคราง

¹⁰ ช่วงชีวิตของข้าพระองค์ทั้งหลายคือเจ็ดสิบปี หรือแปดสิบปีแล้วแต่กำลัง กระนั้นชั่วชีวิตก็มีแต่ความเดือดร้อนโศกเศร้า เพราะไม่ช้าก็ผ่านพ้นและเราก็จากไป

¹¹ ผู้ใดเล่าที่ทราบถึงอานุภาพแห่งพระพิโรธของพระองค์? เพราะพระพิโรธของพระองค์นั้นใหญ่หลวงพอๆ กับความน่ายำเกรงของพระองค์

¹² ขอทรงสอนข้าพระองค์ทั้งหลายให้นับวันคืนของตน เพื่อจะได้มีจิตใจที่กอปรด้วยสติปัญญา

¹³ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า! ขอทรงกรุณาเถิด จะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานสักเท่าใด? ขอทรงเอ็นดูสงสารบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์

¹⁴ ขอให้ข้าพระองค์ทั้งหลายอิ่มเอมด้วยความรักมั่นคงของพระองค์ในยามเช้า เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะร้องเพลงด้วยความชื่นชมยินดีและปลื้มปีติตลอดชั่วชีวิต

¹⁵ โปรดประทานวันเวลาอันผาสุกยืนยาว ชดเชยกับปีเดือนที่พระองค์ได้ทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายทุกข์โศก

¹⁶ ขอทรงสำแดงพระราชกิจของพระองค์แก่ผู้รับใช้ของพระองค์ สำแดงพระบารมีของพระองค์แก่บรรดาลูกหลานของพวกเขา

¹⁷ ขอให้ความโปรดปรานขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพระองค์ทั้งหลายอยู่เหนือข้าพระองค์ทั้งหลาย ขอทรงสถาปนาการงานที่มือของข้าพระองค์ทั้งหลายทำเถิดพระเจ้าข้า ขอทรงสถาปนาการงานที่มือของข้าพระองค์ทั้งหลายทำ