เพลงสดุดี 57 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สดุดี 57

(ถึงหัวหน้านักร้อง ทำนอง “อย่าทำลาย” มิคทาม ของดาวิด เมื่อหนีจากซาอูลเข้าไปในถ้ำ)

¹ ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเมตตาข้าพระองค์ ขอทรงเมตตาข้าพระองค์เถิด เพราะจิตวิญญาณของข้าพระองค์ลี้ภัยในพระองค์ ข้าพระองค์จะลี้ภัยในร่มปีกของพระองค์ จนกว่าภัยพิบัตินี้ผ่านพ้นไป

² ข้าพเจ้าร้องทูลต่อพระเจ้าสูงสุด ต่อพระเจ้าผู้ทรงกระทำให้พระประสงค์ของพระองค์สำเร็จเพื่อข้าพเจ้า

³ พระองค์ทรงส่งความช่วยเหลือจากฟ้าสวรรค์มาช่วยข้าพเจ้า ทรงกำราบผู้ที่รุกไล่ข้าพเจ้าอย่างดุเดือด เสลาห์ พระเจ้าทรงส่งความรักมั่นคงและความซื่อสัตย์ของพระองค์ลงมา

⁴ ข้าพเจ้าอยู่กลางวงล้อมของเหล่าสิงห์ นอนอยู่ในหมู่สัตว์ร้ายกระหายเหยื่อ คือพวกคนที่มีเขี้ยวเป็นหอกและลูกศร มีลิ้นเป็นดาบคม

⁵ ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเป็นที่ยกย่องเทิดทูนเหนือฟ้าสวรรค์ ขอพระเกียรติสิริของพระองค์ครอบคลุมไปทั่วโลก

⁶ พวกเขาขึงตาข่ายดักเท้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าหมอบคุดคู้ด้วยความทุกข์ลำเค็ญ พวกเขาขุดหลุมพรางดักตามทางของข้าพเจ้า แต่พวกเขาเองได้ตกลงไปในนั้น เสลาห์

⁷ ข้าแต่พระเจ้า จิตใจของข้าพระองค์แน่วแน่ จิตใจของข้าพระองค์มั่นคง ข้าพระองค์จะขับร้องและบรรเลงดนตรี

⁸ จิตวิญญาณของข้าพเจ้าเอ๋ย จงตื่นเถิด! พิณใหญ่และพิณเขาคู่ จงบรรเลงเถิด! ข้าพเจ้าจะปลุกรุ่งอรุณ

⁹ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า องค์ในหมู่ประชาชาติ ข้าพระองค์จะร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ท่ามกลางชนชาติต่างๆ

¹⁰ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ใหญ่หลวงถึงฟ้าสวรรค์ ความซื่อสัตย์ของพระองค์ถึงท้องฟ้า

¹¹ ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเป็นที่ยกย่องเทิดทูนเหนือฟ้าสวรรค์ ขอพระเกียรติสิริของพระองค์ครอบคลุมไปทั่วโลก