เพลงสดุดี 144 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สดุดี 144

(บทประพันธ์ของดาวิด)

¹ ขอถวายสรรเสริญแด่พระยาห์เวห์ พระศิลาของข้าพเจ้า ผู้ทรงฝึกมือของข้าพเจ้าให้ทำศึก ฝึกนิ้วของข้าพเจ้าให้สู้รบ

² พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยความรักและเป็นป้อมปราการของข้าพเจ้า เป็นที่มั่นและเป็นผู้ช่วยกู้ของข้าพเจ้า เป็นโล่ของข้าพเจ้า ผู้ซึ่งข้าพเจ้าเข้าไปลี้ภัย ผู้ทรงสยบชนชาติต่างๆไว้ใต้อำนาจของข้าพเจ้า

³ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า มนุษย์เป็นใครเล่า พระองค์จึงทรงห่วงใยเขา? บุตรของมนุษย์เป็นใครหนอ พระองค์จึงทรงคิดถึงเขา?

⁴ มนุษย์เป็นเพียงลมหายใจเฮือกเดียว วันเวลาของเขาเหมือนเงาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว

⁵ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงโน้มฟ้าสวรรค์ และเสด็จมา ขอทรงแตะภูเขาเพื่อให้ควันพวยพุ่งขึ้น

⁶ ขอให้สายฟ้าและลูกธนูของพระองค์พุ่งเข้าใส่ศัตรูทั้งหลาย ทำให้พวกเขาแตกกระเจิงไป

⁷ ขอทรงยื่นพระหัตถ์จากเบื้องสูงลงมาช่วยข้าพระองค์ ขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์และช่วยกู้ข้าพระองค์จากกระแสน้ำหลาก จากเงื้อมมือของคนต่างด้าว

⁸ ผู้ซึ่งปากของเขามีแต่คำมุสา ผู้ซึ่งมือขวาของเขามีแต่การหลอกลวง

⁹ ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์จะร้องเพลงบทใหม่ถวายแด่พระองค์ ข้าพระองค์จะบรรเลงพิณสิบสายถวายแด่พระองค์

¹⁰ แด่เอกองค์ผู้ประทานชัยชนะแก่กษัตริย์ทั้งหลาย ผู้ทรงช่วยกู้ดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์ให้รอดจากคมดาบ

¹¹ ขอทรงปลดปล่อยและช่วยกู้ข้าพระองค์ จากเงื้อมมือของคนต่างด้าว ผู้ซึ่งปากของเขามีแต่คำมุสา ผู้ซึ่งมือขวาของเขามีแต่การหลอกลวง

¹² แล้วบุตรชายของเราซึ่งอยู่ในวัยฉกรรจ์ จะเป็นเหมือนต้นไม้ซึ่งได้รับการหล่อเลี้ยงอย่างดี เหล่าบุตรสาวเป็นดั่งเสาสลัก เพื่อตกแต่งพระราชวัง

¹³ ยุ้งฉางของเราจะมีธัญญาหารทุกชนิด เต็มบริบูรณ์ ฝูงแกะของเราจะเพิ่มขึ้น นับพันนับหมื่นในทุ่งหญ้าของเรา

¹⁴ ฝูงวัวของเราจะมีลูกดก จะไม่มีการทำลายกำแพง ไม่มีการตกเป็นเชลย ไม่มีเสียงคร่ำครวญตามถนนหนทางของเรา

¹⁵ ความสุขมีแก่ชนชาติที่ได้รับพระพรเช่นนี้ ชนชาติที่มีพระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าของ เขาก็เป็นสุข