เพลงสดุดี 14 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สดุดี 14

(ถึงหัวหน้านักร้อง บทสดุดีของดาวิด)

¹ คนโง่รำพึงอยู่ในใจว่า “ไม่มีพระเจ้า” พวกเขาเสื่อมทราม การกระทำของพวกเขาก็ชั่วช้าสามานย์ ไม่มีสักคนที่ทำดี

² องค์พระผู้เป็นเจ้าทอดพระเนตรลงมาจากฟ้าสวรรค์ ดูมวลมนุษยชาติ เพื่อดูว่ามีสักคนไหมที่เข้าใจ มีสักคนไหมที่แสวงหาพระเจ้า

³ ทุกคนหันหนีไปหมด ทุกคนกลายเป็นคนเสื่อมทราม ไม่มีสักคนที่ทำดี ไม่มีแม้แต่คนเดียว

⁴ พวกคนชั่วไม่รับรู้อะไรเลยหรือ? พวกเขากลืนกินประชากรของเราดั่งอาหาร พวกเขาไม่เคยร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้า

⁵ ดูสิ พวกเขาจมอยู่ในความตาย เพราะว่าพระเจ้าสถิตในที่ชุมนุมของผู้ชอบธรรม

⁶ เจ้าคนชั่วคอยขัดขวางแผนงานของผู้ยากไร้ แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยของพวกเขา

⁷ ขอให้การช่วยกู้เพื่ออิสราเอลมาจากศิโยนเถิด! เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้เหล่าประชากรของพระองค์คืนสู่สภาพดีดังเดิม ให้ยาโคบชื่นชมยินดีและให้อิสราเอลเปรมปรีดิ์เถิด!