เพลงสดุดี 102 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

สดุดี 102

(คำอธิษฐานของผู้ตกทุกข์ได้ยาก ยามอับจน และระบายความในใจต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า)

¹ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าโปรดสดับฟังคำอธิษฐานของข้าพระองค์ ขอให้เสียงทูลวิงวอนขอความช่วยเหลือของข้าพระองค์นั้นขึ้นไปถึงพระองค์

² ขออย่าทรงซ่อนพระพักตร์จากข้าพระองค์ เมื่อข้าพระองค์ทุกข์ยาก ขอทรงเอียงพระกรรณสดับฟัง เมื่อข้าพระองค์ร้องทูล ขอทรงตอบข้าพระองค์โดยเร็ว

³ เพราะวันคืนของข้าพระองค์ลับหายไปประหนึ่งควัน กระดูกของข้าพระองค์ถูกแผดเผาเหมือนถ่านลุกโชน

⁴ จิตใจของข้าพระองค์ห่อเหี่ยวและเฉาไปเหมือนต้นหญ้า ข้าพระองค์ลืมรับประทานอาหาร

⁵ เพราะข้าพระองค์คร่ำครวญโหยไห้ จนผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก

⁶ ข้าพระองค์เป็นเช่นนกฮูกในถิ่นกันดาร เป็นเช่นนกฮูกท่ามกลางซากปรักหักพัง

⁷ ข้าพระองค์ไม่อาจข่มตาให้หลับ ข้าพระองค์เป็นเหมือนนกเดียวดายบนหลังคา

⁸ ศัตรูของข้าพระองค์เย้ยหยันอยู่วันยังค่ำ คู่อริใช้ชื่อข้าพระองค์เป็นคำแช่งด่า

⁹ เพราะข้าพระองค์กินขี้เถ้าต่างอาหาร และผสมน้ำตาลงในเครื่องดื่ม

¹⁰ เนื่องด้วยพระพิโรธอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ พระองค์ได้ทรงยกข้าพระองค์ขึ้นและเหวี่ยงข้าพระองค์ทิ้ง

¹¹ วันเวลาของข้าพระองค์เป็นเหมือนเงาในยามเย็น ข้าพระองค์เหี่ยวเฉาไปดั่งต้นหญ้า

¹² ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่พระองค์ประทับเหนือบัลลังก์ตลอดกาล พระเกียรติของพระองค์เลื่องลือตลอดทุกชั่วอายุ

¹³ พระองค์จะทรงลุกขึ้นและจะทรงเอ็นดูสงสารศิโยน เพราะบัดนี้ถึงเวลาแล้วที่จะเมตตาเมืองนั้น เวลาที่ทรงกำหนดมาถึงแล้ว

¹⁴ เพราะก้อนหินของเมืองนั้นเป็นที่รักของผู้รับใช้ของพระองค์ และผงคลีดินของเมืองนั้นทำให้พวกเขาเกิดใจสงสาร

¹⁵ ประชาชาติทั้งหลายจะเกรงกลัวพระนามพระยาห์เวห์ มวลกษัตริย์ของโลกจะยำเกรงพระเกียรติสิริของพระองค์

¹⁶ เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงสร้างศิโยนขึ้นใหม่ และพระองค์จะมาปรากฏด้วยพระเกียรติสิริของพระองค์

¹⁷ พระองค์จะทรงตอบคำอธิษฐานของคนสิ้นไร้ไม้ตอก พระองค์จะไม่ทรงดูแคลนคำทูลวิงวอนของพวกเขาเลย

¹⁸ ขอให้บันทึกเรื่องนี้ไว้เพื่อคนรุ่นหลัง เพื่อคนที่จะเกิดมาจะได้สรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า

¹⁹ “องค์พระผู้เป็นเจ้าทอดพระเนตรลงมาจากสถานนมัสการเบื้องบน จากสวรรค์พระองค์ทรงมองดูโลก

²⁰ เพื่อสดับฟังเสียงครวญครางของเหล่านักโทษ และทรงปลดปล่อยผู้ต้องโทษประหาร”

²¹ ดังนั้นพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะถูกประกาศในศิโยน และคำสรรเสริญพระองค์จะถูกประกาศในเยรูซาเล็ม

²² ยามเมื่อชนชาติและอาณาจักรต่างๆ มาร่วมชุมนุมเพื่อนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้า

²³ พระองค์ทรงตัดกำลังข้าพเจ้าทิ้งกลางคัน ทรงบั่นทอนวันเวลาของข้าพเจ้าให้สั้นลง

²⁴ ข้าพเจ้าจึงร้องทูลว่า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงเอาชีวิตของข้าพระองค์ไปกลางคัน ปีเดือนของพระองค์ดำรงอยู่ทุกชั่วอายุ

²⁵ ในปฐมกาลพระองค์ทรงวางฐานรากของแผ่นดินโลก และฟ้าสวรรค์เป็นพระหัตถกิจของพระองค์

²⁶ สิ่งเหล่านี้จะพินาศไป แต่พระองค์ทรงดำรงอยู่ ทั้งหมดนี้จะเก่าไปเหมือนเครื่องนุ่งห่ม พระองค์จะทรงเปลี่ยนมันเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้า พวกมันจะถูกโยนทิ้งไป

²⁷ แต่พระองค์เองยังคงเหมือนเดิม และปีเดือนของพระองค์จะไม่สิ้นสุด

²⁸ พงศ์พันธุ์ของผู้รับใช้ของพระองค์จะดำรงชีวิตอยู่ต่อหน้าพระองค์ ลูกหลานของพวกเขาจะได้รับการสถาปนาไว้ต่อหน้าพระองค์”