อิสยาห์ 64 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

¹ โอ อยากให้พระองค์ทรงแหวกฟ้าสวรรค์เสด็จลงมา ให้ภูเขาทั้งหลายสั่นสะท้านต่อหน้าพระองค์!

² เหมือนเมื่อไฟเผากิ่งไม้วอด และทำให้น้ำเดือดพล่าน ขอโปรดเสด็จมาเพื่อทำให้พระนามของพระองค์เป็นที่ประจักษ์แก่เหล่าศัตรู ทำให้นานาประชาชาติสั่นสะท้านต่อหน้าพระองค์!

³ เพราะเมื่อพระองค์ทรงทำสิ่งที่น่าครั่นคร้ามซึ่งข้าพระองค์ทั้งหลายไม่คาดคิด คือพระองค์เสด็จลงมา ภูเขาทั้งหลายก็สั่นสะท้านต่อหน้าพระองค์

⁴ ตั้งแต่ครั้งโบราณไม่เคยมีใครได้ยิน ไม่เคยมีใครได้ฟัง ไม่เคยมีใครได้เห็นพระเจ้าอื่นใดนอกเหนือจากพระองค์ ผู้ทรงกระทำการเพื่อคนทั้งปวงที่รอคอยพระองค์

⁵ พระองค์เสด็จมาช่วยเหลือคนทั้งหลายที่ยินดีทำสิ่งที่ถูกต้อง ผู้ระลึกถึงวิถีทางของพระองค์ แต่เมื่อข้าพระองค์ทั้งหลายยังคงทำบาปขัดขืนพระมรรคา พระองค์ก็ทรงพระพิโรธ แล้วข้าพระองค์ทั้งหลายจะรอดได้อย่างไร?

⁶ ข้าพระองค์ทั้งปวงกลายเป็นผู้มีมลทิน ความประพฤติอันชอบธรรมของข้าพระองค์ทั้งปวงเหมือนผ้าขี้ริ้วโสโครก ข้าพระองค์ทั้งหลายเหี่ยวเฉาประหนึ่งใบไม้ร่วง และบาปของข้าพระองค์ทั้งหลายเหมือนลมพัดเอาพวกข้าพระองค์ปลิวหายไป

⁷ ไม่มีสักคนร้องทูลพระนามของพระองค์ หรือขวนขวายยึดมั่นพระองค์ไว้ เพราะพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์จากข้าพระองค์ทั้งหลาย และทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายเสื่อมเสียไปเพราะบาปของข้าพระองค์ทั้งหลาย

⁸ ถึงกระนั้น ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระบิดาของข้าพระองค์ทั้งหลาย ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นดินเหนียว พระองค์ทรงเป็นช่างปั้น ข้าพระองค์ทั้งหลายล้วนเป็นฝีพระหัตถ์ของพระองค์

⁹ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าขออย่าทรงพระพิโรธมากเกินไป ขออย่าทรงจดจำบาปของข้าพระองค์ทั้งหลายไปตลอดกาล โอ ข้าพระองค์ทั้งหลายอธิษฐาน ขอโปรดทอดพระเนตรเหล่าข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นประชากรของพระองค์

¹⁰ นครบริสุทธิ์ของพระองค์กลายเป็นทะเลทราย แม้แต่ศิโยนก็เป็นทะเลทราย เยรูซาเล็มเป็นที่ถูกทิ้งร้าง

¹¹ พระวิหารอันศักดิ์สิทธิ์และมีสง่าราศีของข้าพระองค์ทั้งหลาย ซึ่งเหล่าบรรพบุรุษของข้าพระองค์ใช้เป็นที่สรรเสริญพระองค์นั้นถูกเผาวอดวาย และทุกสิ่งที่พวกเราถือว่าล้ำค่าก็อยู่ในสภาพปรักหักพัง

¹² ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ถึงเพียงนี้แล้ว พระองค์จะยังคงยับยั้งพระองค์ไว้หรือ? พระองค์จะยังคงนิ่งเงียบและลงโทษข้าพระองค์ทั้งหลายอย่างเหลือประมาณอยู่หรือ?