อิสยาห์ 46 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

เทพเจ้าของบาบิโลน

¹ พระเบลหมอบลง พระเนโบก็ค้อมลง เทวรูปของเขาบรรทุกมาบนหลังสัตว์ เทวรูปที่ถูกแบกมานั้นหนักอึ้ง เป็นภาระแก่ผู้อ่อนระโหย

² พระเหล่านั้นค้อมลงและหมอบลงด้วยกัน ช่วยแบ่งเบาภาระอะไรไม่ได้เลย เพราะมันเองก็ตกเป็นเชลยด้วยเหมือนกัน

³ “วงศ์วานยาโคบเอ๋ย จงฟังเรา วงศ์วานอิสราเอลทั้งปวงที่ยังเหลือรอดชีวิตอยู่ ผู้ซึ่งเราได้อุ้มชูไว้ตั้งแต่ปฏิสนธิ และฟูมฟักมาตั้งแต่เจ้าเกิด

⁴ จนกระทั่งเจ้าเข้าสู่วัยชราผมหงอก เราคือผู้นั้น ผู้ซึ่งจะค้ำจุนเจ้า เราได้สร้างเจ้าและจะฟูมฟักเจ้า เราจะอุ้มชูและช่วยเจ้าให้รอด

⁵ “เจ้าจะเปรียบเราและถือว่าเราเท่าเทียมกับผู้ใด? เจ้าจะหาผู้ใดมาเทียบเราได้?

⁶ มีคนเททองคำออกมาจากถุง และชั่งเงินบนตาชั่ง เขาจ้างช่างทองให้ทำเทพเจ้าขึ้นมา แล้วเขาก็หมอบกราบนมัสการเทวรูปนั้น

⁷ เขายกมันขึ้นบนบ่าแบกไป เขาตั้งมันไว้ประจำที่ รูปนั้นก็อยู่ที่นั่น เพราะมันขยับเขยื้อนไม่ได้ แม้มีคนสวดอ้อนวอน มันก็ไม่ตอบ มันไม่สามารถช่วยให้เขาพ้นทุกข์ได้

⁸ “จงจำข้อนี้ไว้ จำฝังใจไม่ลืมเลือน จงจำใส่ใจ เจ้ากบฏทั้งหลาย

⁹ จงจดจำสิ่งต่างๆ แต่เดิมเมื่อนานมาแล้ว เราเป็นพระเจ้า ไม่มีพระอื่นใด เราเป็นพระเจ้า ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือน

¹⁰ เราแจ้งอวสานตั้งแต่ตอนต้น แจ้งสิ่งที่จะเกิดขึ้นตั้งแต่ครั้งโบราณ เราลั่นวาจาไว้ว่าความมุ่งหมายของเราจะคงอยู่ เราจะทำทุกสิ่งตามที่เห็นชอบ

¹¹ เราจะเรียกนกล่าเหยื่อมาจากตะวันออก ชายคนหนึ่งผู้ทำให้ลุล่วงตามความมุ่งหมายของเราจะมาจากแดนไกลลิบ เราพูดอะไรไว้ เราจะทำให้เกิดขึ้น เราวางแผนอะไรไว้ เราจะทำตามแผนนั้น

¹² จงฟังเรา เจ้าคนดื้อด้าน ผู้ห่างไกลความชอบธรรม

¹³ เรานำความชอบธรรมของเราเข้ามาใกล้แล้ว มันอยู่ไม่ไกลเลย ความรอดของเราจะมาถึงโดยไม่ล่าช้า เราจะให้ความรอดของเราแก่ศิโยน และความรุ่งเรืองของเราแก่อิสราเอล