อิสยาห์ 22 - พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

คำพยากรณ์กล่าวโทษเกี่ยวกับเยรูซาเล็ม

¹ พระดำรัสเกี่ยวกับหุบเขาแห่งนิมิตมีดังนี้ว่า เกิดอะไรขึ้นนี่ ทุกคนถึงได้วิ่งขึ้นบนหลังคา

² โอ เมืองอันเต็มไปด้วยความอึกทึกครึกโครม นครแห่งการจลาจลและความสำมะเลเทเมา ผู้ตายไม่ได้ถูกฆ่าด้วยคมดาบ ทั้งไม่ได้ตายในสงคราม

³ พวกผู้นำของเจ้าหนีไปกันหมด พวกเขายอมจำนนโดยไม่ได้หยิบธนูขึ้นต่อสู้ ทุกคนที่ถูกจับได้ต้องกลายเป็นนักโทษ เป็นคนที่พ่ายหนีตั้งแต่ศัตรูยังอยู่แต่ไกล

⁴ ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “ปล่อยข้าพเจ้า ร้องไห้อยู่คนเดียวเถอะ อย่าพยายามปลอบข้าพเจ้าเลย ปล่อยให้ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาเพราะหายนะของพี่น้องร่วมชาติ”

⁵ องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์กำหนดวันหนึ่งไว้ เป็นวันชุลมุนวุ่นวาย ยุ่งเหยิง สยดสยอง ในหุบเขาแห่งนิมิต วันแห่งการทลายกำแพง และการป่าวร้องแก่ภูเขาทั้งหลาย

⁶ เอลามหยิบแล่งธนู มีพลรถรบและม้า คีร์ถือโล่มา

⁷ หุบเขาที่ดีที่สุดของท่านเต็มไปด้วยรถรบ และพลม้าประจำอยู่ที่ประตูเมือง

⁸ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำจัดเครื่องป้องกันของยูดาห์ออกไป ในวันนั้นท่านมองหาอาวุธ ในตำหนักพนาเลบานอน

⁹ ท่านเห็นแนวป้องกันของเมืองดาวิด มีช่องโหว่หลายแห่ง ท่านเก็บน้ำ ไว้ที่สระล่าง

¹⁰ ท่านนับอาคารบ้านเรือนในเยรูซาเล็ม และรื้อเรือนมาเสริมกำแพง

¹¹ ท่านสร้างที่กักเก็บน้ำไว้ระหว่างกำแพงทั้งสอง เพื่อรับน้ำของบ่อเดิม แต่ท่านไม่ได้มุ่งมองพระองค์ผู้ทรงทำสิ่งนี้ ไม่ใส่ใจพระองค์ผู้ทรงดำริสิ่งนี้ไว้เมื่อนานมาแล้ว

¹² องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ ตรัสเรียกท่านในวันนั้น ให้ร่ำไห้และคร่ำครวญ ให้ทึ้งผมและสวมเสื้อผ้ากระสอบ

¹³ แต่ดูเถิดกลับกลายเป็นว่ามีแต่ความบันเทิง และการสำมะเลเทเมา มีการล้มวัวล้มแกะ กินเนื้อ ดื่มเหล้าองุ่น! ท่านกล่าวว่า “ให้เรากินและดื่ม เพราะพรุ่งนี้เราก็ตายแล้ว!”

¹⁴ พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ทรงเปิดเผยโดยให้ข้าพเจ้าได้ยินว่า “บาปนี้จะไม่ได้รับการอภัยจวบจนวันตายของเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนั้น

¹⁵ องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า “จงไปบอกเชบนาห์ผู้เป็นกรมวังว่า

¹⁶ เจ้ามาทำอะไรอยู่ที่นี่? ใครอนุญาตให้เจ้าสกัดอุโมงค์ฝังศพ ให้ตัวเองบนที่สูงนี้ และสกัดศิลาทำเป็นที่พักของเจ้า?

¹⁷ “ระวังไว้เถิด เจ้าผู้ยิ่งใหญ่ องค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังจะจับเจ้าไว้และเหวี่ยงออกไป

¹⁸ พระองค์จะทรงขยำเจ้าไว้ในพระหัตถ์เหมือนลูกบอล และทรงเหวี่ยงเจ้าไปยังดินแดนกว้างขวาง เจ้าจะตายที่นั่น เหลือไว้แต่รถรบคันงามของเจ้า เจ้าผู้ก่อความอัปยศแก่เรือนของนาย!

¹⁹ เราจะถอดเจ้าจากหน้าที่ของเจ้า และเจ้าจะถูกปลดออกจากตำแหน่ง

²⁰ “ในวันนั้นเราจะเรียกเอลียาคิมบุตรฮิลคียาห์ผู้รับใช้ของเรามา

²¹ เราจะสวมเสื้อคลุมและผูกสายรัดเอวของเจ้าให้แก่เขา และมอบสิทธิอำนาจของเจ้าแก่เขา เขาจะเป็นบิดาของชาวเยรูซาเล็มและชาวยูดาห์ทั้งปวง

²² เราจะวางกุญแจแห่งราชวงศ์ดาวิดไว้เหนือบ่าของเขา สิ่งที่เขาเปิดจะไม่มีผู้ใดปิดได้ และสิ่งที่เขาปิดจะไม่มีผู้ใดเปิดได้

²³ เราจะตอกเขาเหมือนตอกหมุดในที่มั่น เขาจะเป็นบัลลังก์แห่งเกียรติสำหรับวงศ์วานบิดา

²⁴ ศักดิ์ศรีทั้งปวงแห่งครอบครัวของเขาจะแขวนอยู่บนเขา อยู่บนลูกหลานและหน่อเนื้อเชื้อไข หรือแม้แต่ผู้เล็กน้อยของครอบครัวของเขา”

²⁵ พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า “ในวันนั้น หมุดที่ตอกเข้ากับที่มั่นจะหลุดร่วงลงมา และสิ่งที่อยู่บนนั้นจะถูกตัดทิ้ง” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น