Mata 6 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

VI. CAIB. An darna earrann deʼn t-searmoin air a bheinn.

¹ Thugaibh an aire nach dian sibh ur ceartas an lathair dhaoine, gus sibh a bhith air ur faicinn leo: air-neo cha bhi duais agaibh bhoʼr n-Athair, a tha air neamh.

² Uime sin nuair a bheir thu seachad deirc, na seid trombaid romhad, mar a tha na cealgairean a dianamh sna sinagogan, agus air na straidean, gus iad a dhʼfhaighinn onair bho dhaoine. Gu deimhinn tha mi g-radh ribh, fhuair iad an duais.

³ Ach nuair bheir thusa seachad deirc, na biodh fios aig do laimh chli ciod tha do lamh dheas a dianamh:

⁴ Los gum bi do dheirc an uaigneas, agus bheir tʼAthair, a chi an uaigneas, duais dhut.

⁵ Agus nuair a ni sibhse urnaigh, na bithibh mar na cealgairean, leis an toil urnaigh a dhianamh ʼnan seasamh sna sinagogan ʼs aig oisinnean nan straidean, los gum faicear le daoine iad: Gu deimhinn, tha mi g-radh ribh, fhuair iad an duais.

⁶ Ach thusa nuair a ni thu tʼ urnaigh, theirig a stigh dha dʼ sheomar, ʼsa dunadh an doruis dian urnaigh ri tʼAthair an uaigneas: agus tʼAthair, a chi ann an uaigneas, paidhidh e thu.

⁷ Agus nuair ni sibh urnaigh, na abraibh moran, mar na cinnich: oir tha duil aca-san le moran a radh gum faigh iad eisdeachd.

⁸ Na bithibh ma ta coltach riu, oir ʼs aithne dha ʼr n-Athair na tha feumail dhuibh muʼn iarr sibh air e.

⁹ ʼSann mar so ma ta ni sibh urnaigh: Ar n-Athair, a tha air neamh, gum bu naomh a bhios tʼainm.

¹⁰ Gun tigeadh do rioghachd. Gun dianar do thoil air talamh, mar a thathas ga dianamh air neamh.

¹¹ Thoir dhuinn an diugh ar n-aran lathail.

¹² Agus math dhuinn ar fiachan, mar a mhathas sinn do luchd-ar-fiach.

¹³ ʼS na leig ann am buaireadh sinn. Ach saor sinn bho ʼn olc. Amen.

¹⁴ Oir ma mhathas sibh an ciontan do dhaoine, mathaidh ur n-Athair air neamh ur ciontan fhein dhuibhse.

¹⁵ Ach mur math sibh do dhaoine, cha mhua mhathas ur n-Athair ur ciontan dhuibh fhein.

¹⁶ Agus nuair a ni sibh traisg, na bithibh dubhach mar na cealgairean: oir duaichnichidh iadsan an aodann, gus fhiachuinn do dhaoine gu bheil iad a trasgadh. Gu deimhinn, tha mi g-radh ribh, fhuair iad an duais.

¹⁷ Ach nuair a thraisgeas tusa, ung do cheann, us nigh tʼaodann;

¹⁸ Gus nach faicear le daoine thu ri traisg, ach le tʼAthair, a tha an uaigneas: agus tʼAthair, a tha an uaigneas, ath-dhiolaidh e dhut.

¹⁹ Na taisgibh dhuibh fhein iuntas air talamh, far an caith a mheirg ʼs an reudan, agus far am brist meirlich a stigh ʼs an goid iad.

²⁰ Ach taisgibh dhuibh fhein iuntas am flathanas: far nach caith a mheirg no an reudan, agus far nach brist meirlich a stigh, ʼs nach goid iad.

²¹ Oir far am beil tʼ iuntas, ʼsann an sin tha do chridhe mar an ciadna.

²² Si do shuil solus do choluinne. Ma bhitheas do shuil glan bithidh do cholunn uile soilleir.

²³ Ach ma bhios do shuil olc, bithidh do cholunn uile dorcha. Le sin ma tha an solus a tha unnad ʼna dhorchadas, nach mor an dorchadas a bhios an sin!

²⁴ Cha n-urrainn do dhuine sam bith dà mhaighistir a sheirbhiseachadh. Oir bheir e fuath doʼn darna fear, us gaol do ʼn fhear eile; no cuiridh e suas ris an darna h-aon, us ni e diu de ʼn aon eile. Cha n-urrainn dhuibh seirbhis a dhianamh do Dhia ʼs do mhammon.

²⁵ Uime sin deiream ribh, na biodh iomaguin oirbh mu ʼr beatha, ciod a dhʼitheas sibh, no mu ʼr coluinn, ciod a chuireas sibh oirbh. Nach mua a bheatha na ʼm biadh, ʼs nach mua a cholunn na ʼn t-aodach?

²⁶ Seallaibh air ianlaith an athair, oir cha n-eil iad a cur, no buain, no cruinneachadh gu saibhlean: ʼs tha ur n-Athair neamhaidh gam beathachadh. Nach mua luach gu mor sibhse na iadsa?

²⁷ Us co agaibh le smaoineachadh is urrainn aon lamh-choille a chur ri airde fhein?

²⁸ Agus mu aodach car-son a tha sibh fo imcheist? Gabhaibh beachd air lilidhean an achaidh mar a tha iad a fàs: cha n-eil iad ri saothair no ri sniomh.

²⁹ Ach tha mise radh ribh nach robh Solomon fhein ʼna uile ghloir air eideadh coltach ri h-aon dhiu so.

³⁰ A nis ma tha Dia a sgeadachadh mar so fiar an achaidh, a tha an diugh ann, ʼsa thilgear am maireach san àmhuinn: nach mor is mua sibhse, a dhaoine air bheag creidimh?

³¹ Na bithibh ma ta fo churam, a g-radh: Ciod a dhʼitheas sinn, no ciod a dhʼolas sinn, no ciod a chuireas sinn oirnn?

³² Oir iad so uile tha na cinnich a g-iarraidh. Oir tha fios aig ur n-Athair gum beil feum agaibh air na nichean sin uile.

³³ Air an aobhar sin iarraibh an toiseach rioghachd Dhe ʼs a cheartas-san, agus bheirear iad sin uile dhuibh a bharrachd.

³⁴ Uime sin na biodh iomaguin oirbh muʼn là maireach; oir bithidh an latha maireach curamach uime fhein. Is leor doʼn latha ʼolc fhein.