Mata 17 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

XVII. CAIB. Criosta a caochladh crutha; a leigheas an leinibh air an robh an caothach; ʼsa paidheadh airgead na cise.

¹ ʼSan deigh shia laithean ghabh Iosa Peadar, agus Seumas, agus Eoin a bhrathair, agus thug e iad gu beinn aird a lethtaobh.

² Us chaochail e chruth ʼnan lathair. Us dhealraich ʼaodann mar a ghrian: us dhʼfhàs ʼaodach geall mar shneachda.

³ Us, seall, chunnacas leo Maois agus Elias a comhradh ris.

⁴ Us Peadar a freagairt, thuirt e ri Iosa: A Thighearna, is math dhuinn a bhith an so: ma ʼs aill leat, dianamaid an so tri paillionnan, a h-aon dhutsa, a h-aon do Mhaois, ʼsa h-aon do Elias.

⁵ Nuair bha e fhathast a labhairt, seall, chuir nial geal sgàil orra. Us, seall, guth as an nial a g-radh: Se so mo Mhac gradhach, agus is mor mo thlachd dheth: eisdibh ris.

⁶ Agus na deisciopuil, a cluinntinn so, thuit iad air an aghaidh, agus ghabh iad eagal mor.

⁷ Agus thainig Iosa, us bhean e dhaibh, us thuirt e riu: Eiribh, agus na biodh eagal oirbh.

⁸ ʼSa togail an sul, cha n-fhac iad duine, ach Iosa ʼna aonar.

⁹ ʼS nuair a bha iad a tearnadh bhoʼn bheinn, dhʼàithn Iosa orra, a g-radh: Na innsibh an sealladh do neach air bith, gus an eirich Mac an duine bho na mairbh.

¹⁰ Agus dhʼfheoraich a dheisciopuil deth, a g-radh: Car-son ma ta tha na Sgriobhaich a cantuinn, gum feum Elias tighinn an toiseach?

¹¹ Us esan a freagairt, thuirt e riu: Thig gu dearbh Elias, agus ath-leasaichidh e h-uile ni.

¹² Ach tha mise g-radh ribh, gun tainig Elias a cheana, agus cha dʼaithnich iad e, agus rinn iad air gach ni thogair iad. Is amhuil a dhʼfhuiligeas Mac an duine bhuapa.

¹³ An sin thuig na deisciopuil, gur h-ann mu Eoin Baiste a labhair e riu.

¹⁴ ʼS nuair a thainig e thun an t-sluaigh, dhluthaich fear air, a thilg e fhein air a ghluinean roimhe, a g-radh: A Thighearna, gabh truas ri mo mhac; oir tha e as a chiall, agus tha e air a leireadh gu goirt: oir tha e tuiteam gu tric san teine, agus gu tric san uisge:

¹⁵ Us thug mi a dhʼionnsuidh do dheisciopul e, agus cha bʼ urrainn daibh a leigheas.

¹⁶ Agus thuirt Iosa, ʼs e freagairt: O ghinealaich neo-chreidich agus choirbte, cia fhad a bhios mi mar-ribh? Cia fhad a dhʼfhuiligeas mi sibh? thugaibh gam ionnsuidh an so e.

¹⁷ Agus chronaich Iosa e, us dhʼfhalbh an deomhan as, agus leighiseadh an leanabh bho ʼn uair sin.

¹⁸ An sin thainig na deisciopuil an uaigneas gu Iosa, agus thuirt iad: Car-son nach bʼurrainn duinne a thilgeadh a mach?

¹⁹ Thuirt Iosa riu; Air son ur mi-chreidimh. Oir gu firinneach tha mi g-radh ribh: nam biodh creideamh agaibh mar ghrainne mustaird, theireadh sibh ris a bheinn so: Theirig as a so gu sid, us rachadh i, ʼs cha bhiodh ni air bith do-dhiante dhuibh.

²⁰ Ach cha chuirear a mach an seorsa so ach le urnaigh ʼs le traisg.

²¹ Agus nuair a bha iad a tamh ann an Galile, thuirt Iosa riu: Tha Mac an duine ri bhith air a bhrath do lamhan dhaoine.

²² Agus marbhaidh iad e, us eiridh e air an treas latha. Agus bha iadsa ro-bhronach.

²³ ʼS nuair a rainig iad Capharnaum, thainig luchd-togail na cise gu Peadar, agus thuirt iad ris: Nach eil ur maighistir-se paidheadh na cise?

²⁴ Thuirt e: Tha. ʼS nuair a chaidh e stigh doʼn tigh, labhair Iosa ris an toiseach, a g-radh: Ciod e do bharailse, a Shimoin? Co bhuaithe tha righrean an talmhuinn a faighinn càine no cise? An ann bhoʼn cloinn fhein, no bho choigrich?

²⁵ Us thuirt esan: Bho choigrich. Thuirt Iosa ris: A reir sin tha chlann saor.

²⁶ Ach eagal gun toir sinn sgainneal dhaibh, falbh thun na mara, us tilg a mach dubhan; ʼsa chiad iasg a thig an aird, tog e; ʼsa fosgladh a bheoil, gheobh thu bonn airgid; gabh e, agus thoir dhaibh e air mo shonsa, ʼs air do shon fhein.