Mata 10 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

X. CAIB. Criosta cur air falbh an dà Ostal-dhiag le cumhachd miarailtean oibreachadh; a chomhairlean dhaibh.

¹ ʼSa gairm a dhà ostal-dhiag, thug e cumhachd dhaibh thairis air spioraid neo-ghlan, gus an cur a mach, ʼs gus iad a leigheas a h-uile eugail ʼsa h-uile easlaint.

² Agus ʼsiad so ainmean an dà ostal-dhiag. A chiad fhear Simon, ris an canar Peadar, agus Aindris a bhrathair,

³ Seumas mac Shebede, us Eoin a bhrathair, Philip, ʼs Bartholomé, Tomas, agus Matu an cismhaor, Seumas Alpheuis, agus Thadeus,

⁴ Us Simon an Canàanach, agus Iudas Iscariot a bhrath e.

⁵ Chuir Iosa an dà fhear dhiag so air falbh, a g-àithneadh orra, a g-radh: Na rachaibh rathad nan cinneach, ʼs na gabhaibh a stigh do bhailtean nan Samaritanach:

⁶ Ach gum bu raghnaiche leibh dol air tòir nan caorach a chailleadh de thigh Israil.

⁷ Agus air ur siubhal, searmonaichibh, a g-radh: Tha rioghachd fhlathanais faisg.

⁸ Leighisibh na daoine tinne, thugaibh beo na mairbh, glanaibh na lobhair, cuiribh a mach na deomhain: fhuair sibh a nasgaidh, thugaibh seachad a nasgaidh.

⁹ Na gleidhibh òr, no airgiod, no cùineadh ʼnur sporain:

¹⁰ No màla air ur turus, no dà chota, no brogan, no bata: oir ʼs fhiach an t-oibriche a bhiadh.

¹¹ Us ge bʼe air bith caithir no baile dhaʼn teid sibh a stigh, faighnichibh co an duine fiachail a tha ʼn sin, agus fanaibh an sin gus am falbh sibh.

¹² Agus nuair a thig sibh a stigh do thigh, beannaichibh e, a g-radh: Sith doʼn tigh so.

¹³ Agus ma ʼs airidh an tigh sin, thig ur sith air: ach mur airidh, tillidh ur sith h-ugaibh fhein.

¹⁴ Us co sam bith nach gabh ribh, no nach eisd riʼr briathran; a dol a mach as an tigh, no as a bhaile sin, crathaibh an duslach dheʼr casan.

¹⁵ Gu firinneach tha mi g-radh ribh: Fiachar tuille fathamais do thalamh Shodoim us Ghomorra air latha bhreitheanais, na doʼn bhaile sin.

¹⁶ Seall, tha mise guʼr cur mar chaoraich am miadhon mhadadh-alluidh. Bithibh ma ta glic mar nathraichean, us aon-fhillte mar chalamain.

¹⁷ Ach bithibh air ur faicill bho dhaoine. Oir liubhraidh iad sibh do chomhairlean, agus sgiursaidh iad sibh ʼnan sinagogan.

¹⁸ Us bheirear air bialaobh uachdran agus righrean sibh as mo lethse, mar theisteanas dhaibh fhein ʼs dha na cinnich.

¹⁹ Ach nuair a liubhras iad seachad sibh, na smaoinichibh ciamar no ciod a their sibh: oir bheirear dhuibh san uair sin, ciod a their sibh.

²⁰ Oir cha n-e sibhse a labhras, ach se Spiorad ur n-Athar a labhras unnaibh.

²¹ Agus liubhraidh brathair a bhrathair gu bàs, ʼs an t-athair am mac; agus eiridh a chlann an aghaidh am parantan, agus cuiridh iad gu bàs iad.

²² Agus bheir daoine uile fuath dhuibh as leth mʼ ainmse: ach se am fear a bhuan-sheasas gus a chrioch a bhios sabhailte.

²³ Agus nuair a ni iad geur-leanmhuinn oirbh an aona bhaile, teichibh gu baile eile. Gu deimhinn tha mi g-radh ribh: Nach teid sibh tromh bhailtean Israil uile mun tig Mac an duine.

²⁴ Cha n-eil an deisciopul fos cionn a mhaighistir, no an seirbhiseach fos cionn a thighearna.

²⁵ Foghnaidh doʼn deisciopul a bhith mar a mhaighistir, ʼs doʼn t-seirbhiseach a bhith mar a thighearna. Ma thuirt iad Beelsebub ri fear-an-tighe, nach mua gu mor na sin ri mhuinntir?

²⁶ Uime sin na gabhaibh eagal rompa: oir cha n-eil ni am falach, nach soilleirichear: no an diomhaireachd, air nach faighear eolas.

²⁷ An ni a their mi ribh an dorchadas, labhraibh e san t-solus: agus na chluinneas sibh sa chluais, searmonaichibh e air mullach nan tighean.

²⁸ Agus na gabhaibh eagal rompasan a mharbhas a cholunn, ʼs nach urrainn an t-anam a mharbhadh: ach gum bu raghnaiche leibh eagal a bhith oirbh roimhe-san, a ʼs urrainn a cholunn agus an t-anam a sgrios ann an iutharna.

²⁹ Nach eil dà ghealbhonn gan reic air feoirlinn, ʼsa h-aon dhiu sin cha thuit gu talamh gun ur n-Athair?

³⁰ Agus tha uile fhuiltean ur cinn air an aireamh.

³¹ Na biodh eagal oirbh ma ta: is fhearr sibhse na moran ghealbhonn.

³² Uime sin a h-uile h-aon a dhʼ aidicheas mise an lathair dhaoine, aidichidh mise esan an lathair mʼAthar, a tha air neamh.

³³ Ach an neach a dhʼ aicheadhas mise an lathair dhaoine, aicheadhaidh mise esan an lathair mʼAthar, a tha air neamh.

³⁴ Na saoilibh gur ann a chur sith air talamh a thainig mi: cha n-ann a chur sithe, ach claidhimh.

³⁵ Oir thainig mi a chur duine an aghaidh athar, us nighinn an aghaidh a mathar, agus bean a mhic an aghaidh a mathar-céile.

³⁶ Agus ʼsiad naimhdean duine muinntir a thighe fhein.

³⁷ Am fear a bheir gaol dha athair no dha mhathair nas mua na dhomhsa, cha n-airidh e orm; ʼs am fear a bheir gaol dha mhac no dha nighinn nas mua na dhomhsa, cha n-airidh e orm.

³⁸ ʼS am fear nach glac a chrois, ʼs nach lean mise, cha n-airidh e orm.

³⁹ An neach a ghleidheas a bheatha, caillidh e i; ʼs an neach a chailleas a bheatha air mo shonsa, gleidhidh e i.

⁴⁰ An neach a ghabhas ribhse, gabhaidh e riumsa: ʼs an neach a ghabhas riumsa, gabhaidh e ris-san a chuir mi.

⁴¹ An neach a ghabhas faidh an ainm faidh, gheobh e duais faidh; ʼs an neach a ghabhas duine ionraic an ainm duine ionraic, gheobh e duais duine ionraic.

⁴² Agus neach air bith a bheir cupa de dhʼuisge fuar fhein gus ol do ʼn aon is lugha dhiu sin an ainm deisciopuil, gu firinneach tha mi g-radh ribh: cha chaill e dhuais.