Marcus 8 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

VIII. CAIB. Criosta riarachadh ceithir mile sluaigh; a toirt fradhairc do dhall; a g-innse a phàis roi-laimh.

¹ Anns na laithean sin a rithist nuair a bha moran sluaigh ann, gun ni aca a dhʼitheadh iad, ghairm e a dheisciopuil, us thuirt e riu:

² Tha truas agam ris an t-sluagh: oir, seall, tha iad air giulan leam cheana tri latha, ʼs cha n-eil ni aca a dhʼitheas iad:

³ Agus ma leigeas mi air falbh iad ʼnan traisg dhaʼn tighean, fannaichidh iad air an rathad; oir thainig cuid dhiu fad as.

⁴ Us fhreagair a dheisciopuil e: Co as is urrainn do neach an riarachadh le aran an so san fhasach?

⁵ Us dhʼfharraid e dhiu: Co miad builionn a thʼagaibh? Thuirt iad: Seachd.

⁶ Agus dhʼorduich e doʼn t-sluagh suidhe air an làr. ʼSa glacail nan seachd builionnan, ʼsa toirt buidheachais, bhrist e, us thug e dha dheisciopuil iad gus an cur air am bialaobh, agus chuir iad air bialaobh an t-sluaigh iad.

⁷ ʼS bha beagan de mheanbh-iasg aca; agus bheannaich e iad, agus dhʼ iarr e an cur air am bialaobh.

⁸ Agus dhʼith iad, us riaraicheadh iad, agus deʼn phronnaig a dhʼfhagadh thog iad seachd cleibh.

⁹ Us bha an fheadhainn a dhʼith mun cuairt do cheithir mile: agus chuir e air falbh iad.

¹⁰ ʼS gun mhoille chaidh e stigh do shaghach maille ri dheisciopuil, agus thainig e gu criochan Dhalmanutha.

¹¹ Agus thainig na Phairisich a mach, us thòisich iad ri cheasnachadh, a g-iarraidh comharraidh air bho neamh, ga bhuaireadh.

¹² ʼSa g-osnaich ʼna spiorad, thuirt e: Car-son a tha an ginealach so a g-iarraidh comharraidh? gu deimhinn tha mi g-radh ribh, nach toirear comharradh doʼn ghinealach so.

¹³ Agus gam fagail chaidh e a rithist air bord saghaich, us dhʼfhalbh e thar a chaol.

¹⁴ Agus dhiochuimhnich iad builionnan a thoirt leo; agus cha robh aca ach aon bhuilionn maille riu san eathar.

¹⁵ Us dhʼàithn e orra, a g-radh: Bithibh sealltuinneach agus faicilleach oirbh fhein bho thaois-ghoirt nam Phairiseach, ʼs bho thaois-ghoirt Heroid.

¹⁶ Agus bha iadsa reusonachadh ri cheile, a g-radh: ʼSann a chionn nach eil aran againn.

¹⁷ Os Iosa riu, ʼs e tuigsinn so: Car-son tha sibh smaoineachadh a chionn ʼs nach eil aran agaibh? nach eil aithne agaibh fhathast no tuigse? am beil ur cridhe dall fhathast?

¹⁸ Tha suilean agaibh, ʼs nach eil sibh a faicinn? agus tha cluasan agaibh, ʼs nach eil sibh a cluinntinn? cha mhua tha sibh a cuimhneachadh,

¹⁹ Nuair bhrist mi na coig builionnan am measg choig mile, co miad lan cleibh de phronnagan a thog sibh? Thuirt iad ris: A dhà-dhiag.

²⁰ Agus a rithist na seachd builionnan am measg cheithir mile, co miad cliabh de phronnagan a thog sibh? Us thuirt iad ris: Seachd.

²¹ Us thuirt e riu: Ciamar nach eil sibh a tuigsinn fhathast?

²² Agus thainig iad gu Bethsaida, ʼs thug iad duine dall ga ionnsuidh, agus ghuidh iad air gum beanadh e dha.

²³ ʼSa breith air laimh an doill, thug e mach as a bhaile e; ʼsa cur a shile air a shuilean, ʼsa cur a lamhan air, dhʼ fharraid e dheth, an robh e faicinn dad.

²⁴ ʼSa sealltuinn suas thuirt e: Tha mi faicinn dhaoine mar chraobhan a g-imeachd.

²⁵ An sin chuir e a lamhan air a shuilean rithist; agus thòisich e ri faicinn; us fhuair e fhradharc, air chor ʼs gum bu leir dha gach ni gu soilleir.

²⁶ Us chuir e gu thigh fhein e, a g-radh: Falbh gu do thigh; agus ma theid thu stigh doʼn bhaile, na innis do neach air bith.

²⁷ Agus chaidh Iosa agus a dheisciopuil a mach gu bailtean Chesaréa Philippi; ʼs air an t-slighe dhʼ fharraid e dhe dheisciopuil, a g-radh riu: Co tha daoine g-radh is mi?

²⁸ Fhreagair iad e a g-radh: Eoin Baiste, cuid Elias, ach cuid eile mar h-aon de na faidhean.

²⁹ An sin thuirt e riu: Ach co tha sibhse cantuinn is mi? Fhreagair Peadar, us thuirt e ris: Is tu Criosta.

³⁰ Agus mhaoidh e orra, gun iad a dhʼinnseadh so uime do neach air bith.

³¹ Us thòisich e ri theagasg dhaibh gum feum Mac an duine moran fhulang, a bhith air a dhiultadh leis na seanairean, ʼs leis na h-ard-shagairt, agus leis na Sgriobhaich, ʼsa bhith air a chur gu bàs; agus an deigh thri laithean eirigh a rithist.

³² Agus labhair e am facal gu follaiseach. Agus rug Peadar air, agus theann e ri chronachadh.

³³ Ach Iosa a tionndadh, sheall e air a dheisciopuil, us bhagair e air Peadar, a g-radh: Theirig air mo chulaobh, a shatain: oir cha n-eil tlachd agad de nichean Dhe, ach de nichean dhaoine.

³⁴ ʼSa gairm an t-sluaigh maille ri dheisciopuil ga ionnsuidh, thuirt e riu: Ma ʼs aill le neach air bith mise leantuinn, aicheadhadh e e fhein, us togadh e chrois, agus leanadh e mi.

³⁵ Oir co sa bith leis an aill a bheatha shabhaladh, caillidh e i: agus co sa bith chailleas a bheatha air mo shonsa, ʼs air son an t-soisgeil, sabhailidh e i.

³⁶ Oir ciod e is fheairrde duine, an saoghal a chosnadh gu leir, ma chailleas e anam?

³⁷ No ciod a bheir duine an eirig anma?

³⁸ Oir an neach a ghabhas naire asamsa, us as mo bhriathran, anns a ghinealach adhaltrannach agus pheacach so, gabhaidh Mac an duine naire as-san, nuair a thig e an gloir Athar maille ris na h-ainglean naomha.

³⁹ Us thuirt e riu: Gu deimhinn tha mi g-radh ribh, gum beil cuid dhiu-san, a tha ʼnan seasamh an so, nach blais bàs, gus am faic iad rioghachd Dhe a tighinn an cumhachd.