Lùcas 9 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

IX. CAIB. Criosta cur ʼostal air an adhart: a riarachadh choig mile le coig builionnan: a caochladh cruth: ʼsa cur a mach deomhain.

¹ An sin a gairm ri cheile an dà ostal dhiag, thug e cumhachd agus ughdaras dhaibh thairis air na deomhain gu leir, us air easlaintean a leigheas.

² Agus chuir e iad a theagasg rioghachd Dhe, ʼsa leigheas dhaoine tinne.

³ Us thuirt e riu: Na tugaibh dad leibh air an t-slighe, no bata, no màla, no aran, no airgiod, ʼs na biodh dà chota agaibh.

⁴ Agus tigh air bith san teid sibh a stigh, fanaibh an sin ʼs na rachaibh as.

⁵ Agus co sa bith nach gabh ribh, air dhuibh dol a mach as a bhaile sin, crathaibh dhibh duslach ur casan, mar theisteanas ʼnan aghaidh.

⁶ Agus air dol a mach dhaibh, thug iad cuairt feadh nam bailtean a searmonachadh an t-soisgeil, ʼsa leigheas anns gach aite.

⁷ A nis chuala Herod an tetrarc mu na nichean sin uile a rinneadh leis, agus bha e ann an teagamh, a chionn ʼs gun deach a radh le cuid:

⁸ Gun dʼeirich Eoin bho na mairbh; ach le cuid eile: Gun tainig Elias; ʼs le cuid eile: Gun dʼ eirich fear de na seann fhaidhean a rithist.

⁹ Us thuirt Herod: Thug mise an ceann dhe Eoin: ach co e so mu bheil mi cluinntinn leithid de nichean? Agus bha e an geall air fhaicinn.

¹⁰ ʼS nuair a thill na h-ostail, dhʼinnis iad dha gach uile ni a rinn iad; agus gan toirt leis chaidh e lethtaobh gu aite fàs, a tha faisg do Bhethsaida.

¹¹ Nuair thuig an sluagh so, lean iad e; agus ghabh e riu, us labhair e riu mu rioghachd Dhe, agus leighis e iadsan, a bha am feum leighis.

¹² Ach thòisich an latha air tarruinn gu deireadh. Agus thainig na dhà-dhiag, us thuirt iad ris: Cuir an sluagh air falbh, los, a siubhal do na bailtean agus do ʼn duthaich mun cuairt, gum faigh iad fardach agus biadh: oir tha sinn an so an aite fàs.

¹³ Us thuirt e riu: Thugaibh fhein biadh dhaibh. Ach fhreagair iadsan: Cha n-eil againn tuilleadh na coig builionnan, agus dà iasg: nas lugha na theid sinn ma dhʼ fhaoidte us biadh a cheannach do ʼn t-sluagh so uile.

¹⁴ Oir bha iad mun cuairt do choig mile fear. Us thuirt e ri dheisciopuil: Thugaibh orra suidhe sios lethchiad ʼs gach buidhinn.

¹⁵ Agus rinn iad mar sin. Agus thug iad orra uile suidhe sios.

¹⁶ Agus ghlac e na coig builionnan ʼs an dà iasg, ʼsa sealltuinn suas gu neamh bheannaich e iad: agus bhrist e, us thug e dha dheisciopuil iad, gus an cur air bialaobh an t-sluaigh.

¹⁷ Us dhʼith iad uile, agus riaraicheadh iad. Agus thogadh dà chliabh dhiag de na pronnagan, a bha dhʼfhuighleach aca.

¹⁸ Us thachair, nuair a bha e ri urnaigh leis fhein, gun robh a dheisciopuil cuideachd maille ris; agus dhʼfharraid e dhiu, a g-radh: Co a tha an sluagh a cantuinn is mi?

¹⁹ Ach fhreagair iad, agus thuirt iad: Eoin Baiste; ach cuid, Elias; us cuid eile, gun dʼeirich a rithist fear de na faidhean a bha ann bho shean.

²⁰ Us thuirt esan riu: Ach co tha sibhse g-radh is mi? Fhreagair Simon Peadar, a g-radh: Criosta Dhe.

²¹ Ach dhʼorduich e dhaibh le sparradh cruaidh, gun iad a dhʼinnse so do neach air bith:

²² Oir feumaidh, os esan, Mac an duine moran fhulang, ʼsa bhith air a dhiultadh leis na seanairean, agus leis na h-ard-shagairt, agus leis na Sgriobhaich, ʼsa bhith air a chur gu bàs, agus eirigh a rithist an treas latha.

²³ Us thuirt e riu uile: Ma ʼs aill le neach sam bith tighinn am dheighse, aicheadh e e fhein, agus togadh e a chrois a h-uile latha, agus leanadh e mi.

²⁴ Oir an neach leis an aill a bheatha thiarnadh, caillidh e i: oir an neach a chailleas a bheatha air mo shonsa, tiarnaidh e i.

²⁵ Oir dé ʼs fheairde duine an saoghal a chosnadh gu leir, ma chailleas e e fhein, no ma bheir e sgrios air fhein?

²⁶ Oir an neach a ghabhas naire asamsa us á mo bhriathran, gabhaidh Mac an duine naire as-san, nuair a thig e ʼna mhoralachd, ʼs am moralachd Athar, ʼs nan ainglean naomh.

²⁷ Agus tha mi g-innse dhuibh le firinn: Tha cuid ʼnan seasamh an so, nach blais bàs, gus am faic iad rioghachd Dhe.

²⁸ Us thachair, mu thimchioll ochd latha an deigh nam briathran so, gun tug e leis Peadar, us Seumas, us Eoin, ʼs gun deach e suas gu beinn a dhianamh urnaigh.

²⁹ ʼS nuair a bha e ri urnaigh dhʼ atharraicheadh snuadh a ghnuis; us dhʼfhàs eideadh geal us dealrach.

³⁰ Agus, seall, bha dithis dhaoine a labhairt ris. Us bʼiad Maois agus Elias,

³¹ A chunnacas ann am mor-ghloir; ʼs bha iad a labhairt mu bhàs, a bha e dol a choimhlionadh ann an Ierusalem.

³² Ach bha Peadar us iadsan, a bha cuide ris, ʼnan trom-shuain. ʼSa dusgadh chunnaic iad a ghloir, ʼs an dithis dhaoine a bha an taice ris.

³³ Agus thachair, nuair bha iad a dealachadh ris, gun tuirt Peadar ri Iosa: A Mhaighistir, is math dhuinn a bhith an so; us dianamaid tri paillionan, a h-aon dhutsa, ʼsa h-aon do Mhaois, ʼsa h-aon do Elias: gun fhios aige ciod a bha e g-radh.

³⁴ Bha e fhathast a bruidhinn, nuair thainig nial, a chuir sgàile orra; us ghabh iad eagal, nuair chaidh iad a stigh san nial.

³⁵ Agus thainig guth as an nial, a g-radh: Se so mo Mhac ionmhuinn; eisdibh ris.

³⁶ ʼS nuair a labhradh an guth, fhuaras Iosa leis fhein. Us dhʼfhan iadsan samhach, agus cha dʼinnis iad sna lài sin do dhuine aon ni dhe na chunnaic iad.

³⁷ Agus thachair an ath latha, ʼs iad a tearnadh bho ʼn bheinn, gun do choinnich moran sluaigh e.

³⁸ Agus, seall, dhʼeigh fear am measg an t-sluaigh, a g-radh: A mhaighistir, guidheam ort, seall air mo mhac, ʼs gur e mʼ aon mhac e.

³⁹ Agus, seall, tha spiorad ga ghlacadh, ʼs tha esan san uair a toirt ràin as, ʼs ga thilgeil ri talamh tha e ga stroiceadh us cop mu bhial; agus is gann a sguireas e ga riasladh:

⁴⁰ Agus dhʼiarr mi air do dheisciopuil a thilgeadh a mach, ʼs cha bʼurrainn daibh.

⁴¹ Agus thuirt Iosa, ʼs e freagairt: O ghinealaich ana-chreidich agus choirbte, cia fhad a bhios mi maille ribh, ʼsa chuireas mi suas ribh? Thoir an so do mhac.

⁴² ʼS nuair a bha e tighinn ga ionnsuidh, thilg an deomhan sios e, agus riab e e.

⁴³ Agus chronaich Iosa an spiorad neoghlan, agus leighis e an gille, agus thug e dha athair e.

⁴⁴ Us ghabh iad uile iongantas á moralachd Dhe; ach nuair a bha iad uile lan ioghnaidh as na nichean uile, a rinn e, thuirt e ri dheisciopuil: Gleidhibh na briathran so ʼnur cridheachan: oir tachraidh, gun liubhrar Mac an duine do lamhan dhaoine.

⁴⁵ Ach cha do thuig iad am facal so, agus bha e am falach orra, ann an rathad ʼs nach do ghlac iad a bhrigh; agus bha sgàth orra fharraid dheth mu ʼn fhacal so.

⁴⁶ Agus chinn an smaointe unnta, co dhiu bu mhua bhiodh.

⁴⁷ Ach Iosa a faicinn smaointean an cridhe, rug e air leanabh, agus chuir e lamh ris e,

⁴⁸ Us thuirt e riu: Co sam bith a ghabhas ris an leanabh so na mʼainmse, tha e gabhail riumsa; agus co sam bith a ghabhas riumsa, tha e gabhail ris-san a chuir mi. Oir esan is lugha ʼnur measg uile, se is mua.

⁴⁹ Agus thuirt Eoin, ʼs e freagairt: A Mhaighistir, chunnaic sinn feareigin a tilgeadh a mach dheomhan na tʼ ainmse, agus bhac sinn e: chionn nach eil e ga ʼr leanailt-ne.

⁵⁰ Us thuirt Iosa ris: Na bacaibh e: oir an neach nach eile ʼnur n-aghaidh, tha e leibh.

⁵¹ Agus thachair, nuair bha laithean a dheasghabhail gan coimhlionadh, gun do shuidhich e aghaidh gu dian gu dol gu Ierusalem.

⁵² Agus chuir e teachdairean roimh ghnuis; agus air an siubhal chaidh iad a stigh do bhaile leis na Samaritanaich, a dheasachadh air a shon.

⁵³ Us cha do ghabh iad ris; oir bha e coltach ri fear am beachd dol gu Ierusalem.

⁵⁴ ʼS nuair chunnaic a dheisciopuil, Seumas agus Eoin, so, thuirt iad: A Thighearna, an e do thoil gun iarr sinn teine a thighinn a nuas bho neamh, agus an sgrios?

⁵⁵ ʼSa tionndadh chronaich e iad, a g-radh: Cha leir dhuibh co an spiorad dha ʼm buin sibh.

⁵⁶ Cha n-ann gu anmannan a sgrios a thainig Mac an duine, ach gus an sabhaladh. Agus thriall iad gu baile eile.

⁵⁷ Agus thachair, ʼs iad a g-imeachd air an t-slighe, gun tuirt cuideigin ris: Leanaidh mi thu ge bʼe aite an teid thu.

⁵⁸ Thuirt Iosa ris: Tha tuill aig na sionnaich, agus nid aig eoin an athair: Ach aig Mac an duine cha n-eil aite far an leag e cheann.

⁵⁹ Us thuirt e ri fear eile: Lean mise. Ach thuirt esan: A Thighearna, leig leam an toiseach dol a thiodhlaiceadh mʼ athar.

⁶⁰ Us thuirt Iosa ris: Leig leis na mairbh am mairbh fhein a thiodlaiceadh: ach theirig thusa, agus searmonaich rioghachd Dhe.

⁶¹ Us thuirt fear eile: Leanaidh mi thu, a Thighearna, ach leig leam an toiseach mo chead a ghabhail dhiu-san a thʼaig an tigh.

⁶² Thuirt Iosa ris: Cha n-eil duine air bith, a chuireas a lamh ris a chrann, ʼsa sheallas air ais, ʼna airidh air rioghachd Dhe.