Lùcas 8 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

VIII. CAIB. Dubhfhacal an t-sìl; Criosta cur casg air stoirm na mara: a tilgeadh a mach na legion: a leigheas siubhal-fala: ʼsa toirt beo nighean Iairuis.

¹ Agus thachair an deigh sin, gun do thriall e feadh chaithrichean agus bhailtean, a searmonachadh ʼsa teagasg soisgeul rioghachd Dhe; ʼs na dhà-dhiag maille ris,

² Agus boirionnaich araid, a leighiseadh bho dhroch spioraid ʼs bho easlaintean: Mairi, ris an canar Magdalen, as an deachaidh seachd deomhain a chur,

³ Agus Ioanna bean Chusa, stiubhart Heroid, agus Susanna, agus moran eile, a bha ga fhreasdal le am maoin.

⁴ ʼS nuair a chruinnich moran sluaigh, agus a ghreas iad orra ga ionnsuidh as na bailtean, labhair e ann an samhladh:

⁵ Chaidh fear-cuir a mach a chur a shìl; ʼs nuair bha e cur, thuit cuid ri taobh an rathaid, agus shaltradh sios e, us dhʼich ianlaith an athair e.

⁶ Agus thuit cuid eile air craig; ach cha luaithe dhʼfhas e, na shearg e as: chionn nach robh sugh aige.

⁷ Agus thuit cuid eile measg dreighinn, agus dhʼ fhas an dreigheann, us thachd e e.

⁸ Agus thuit cuid eile air talamh math; ʼs air dha fàs, thug e mach toradh ciad-fillte. ʼS nuair a labhair e na nichean so, dhʼeigh e: Am fear aig a bheil cluasan gu cluinntinn, cluinneadh e.

⁹ Agus dhʼfhaighnich a dheisciopuil dheth, ciod bu chiall do ʼn dubhfhacal so.

¹⁰ Thuirt e riu: Thugadh dhuibhse eolas air mistire rioghachd Dhe, ach do chàch an dubhfhaclan; los a faicinn, nach leir dhaibh, ʼsa cluinntinn, nach tuig iad.

¹¹ A nis se so an dubh-fhacal: An siol se facal De e.

¹² Agus is iadsan ri taobh an rathaid an fheadhainn a dhʼeisdeas: an sin thig an deomhan agus sgobaidh e am facal as an cridhe, eagal le creidsinn gum bi iad sabhailte.

¹³ Agus is iadsan air a chreig an fheadhainn, an deigh cluinntinn, a ghabhas ris an fhacal le aoibhneas: us aca sin cha n-eil friamh: oir tha iad a creidsinn car seal, ʼsa teicheadh an àm buairidh air falbh.

¹⁴ ʼSa chuid a thuit am measg an dreighinn, ʼsiad sin iadsan a chuala, ʼsa dol a mach a tha air an tachdadh le ro-churam, ʼs le beartas, ʼs le àilleas na beatha so, ann an rathad ʼs nach eil iad a toirt a mach toraidh.

¹⁵ Ach a chuid air an talamh mhath, ʼsiad sin iadsan, a chluinneas am facal le oridhe math agus ro-mhath, agus a ghleidheas e, ʼsa bheir mach toradh le faighidin.

¹⁶ Cha n-eil neach sam bith air dha coinnneal a lasadh a chuireas i fo shaghach, no fo leabaidh: ach an coinnleir, los gum faic iadsan, a thig a stigh, an solus.

¹⁷ Oir cha n-eil ni am falach, nach tig am follais; no an cleith, nach aithnichear, ʼs nach tig an uachdar.

¹⁸ Thugaibh an aire ma ta ciamar a chluinneas sibh. Oir h-uile fear aig a bheil, bheirear dha, ʼs am fear aig nach eil, bheirear bhuaithe an ni fhein, a tha e saoilsinn a thʼ aige.

¹⁹ Agus thainig a mhathair ʼsa bhraithrean ga ionnsuidh, ʼs cha b ʼurrainn daibh tighinn ʼna chòir leis an t-sluagh.

²⁰ Us thuirt cuideigin ris: Tha do mhathair ʼs do bhraithrean ʼnan seasamh a muigh, a g-iarraidh tʼ fhaicinn.

²¹ Agus a freagairt, thuirt esan riu: ʼSiad mo mhathair agus mo bhraithrean an fheadhainn a dhʼeisdeas ri facal De, ʼsa ni e.

²² Us thachair air latha araid gun deach e stigh do eathar, e fhein ʼsa dheisciopuil, agus thuirt e riu: Rachamaid gu taobh thall an loch. Agus ghabh iad a null.

²³ ʼS nuair a bha iad a seoladh, thuit esan ʼna chadal, us bhuail stoirm ghaoithe a nuas air an loch, agus bha an t-eathar a lionadh, agus iad fhein an cunnart.

²⁴ Us thainig iad, agus dhuisg iad e, a g-radh: A Mhaighistir, tha sinn a dol a dhith. Ach esan a g-eirigh, chronaich e ghaoth, agus onfhadh nan tonn, agus sguir e; us thainig fiath,

²⁵ Us thuirt e riu: Càit a bheil ur creideamh? Agus ghabh iadsan eagal us iongantas, a g-radh ri cheile: Co tha ʼn so, a shaoileas tu, oir tha e toirt orduigh do ʼn ghaoith ʼs do ʼn mhuir, agus tha iad umhailt dha?

²⁶ Us sheol iad gu duthaich nan Gerasenach, a tha thall mu choinneamh Ghalile.

²⁷ ʼS nuair thainig e air tir, choinnich fear araid e, anns an robh deomhan uine fhada, agus cha robh aodach air, ʼs cha mhua bha e tamh ann an tigh, ach anns na h-uaighean.

²⁸ Cho luath ʼsa chunnaic e Iosa, thuit e air aghaidh ʼna lathair; ʼsa g-eigheach le guth ard, thuirt e: Ciod e mo ghnothachsa riut, Iosa, a mhic an Ti is airde? Guidheam ort, na craidh mi.

²⁹ Oir thug e ordugh do ʼn spiorad neoghlan a dhol a mach as an duine. Oir bʼiomadh uair a ghlacadh e leis, agus bhathas ga cheangal le slabhruidhean, ʼs ga chumail le geimhlean; ʼsa bristeadh a chuibhrichean dhʼiomaineadh e leis an deomhan do dhʼ aiteachan fàs.

³⁰ Agus dhʼfharraid Iosa dheth, a g-radh: Cʼainm a thʼort? Ach thuirt e: Legion: a bhrigh gun robh ioma deomhan air dol a stigh ann.

³¹ Agus ghuidh iad air, nach orduicheadh e dhaibh dol do ʼn aigeal.

³² Us bha treud mhor mhuc a g-ionaltradh air a bheinn; agus ghuidh iad air leigeil leo dhol a stigh unnta. Agus leig e leo.

³³ An sin chaidh na deomhain a mach as an duine, us ghabh iad a stigh sna mucan; agus ruith an treud ʼnan deann an comhair an cinn do ʼn loch, agus thachdadh iad.

³⁴ Cho luath ʼsa chunnaic na buachaillean mar thachair, theich iad, agus dhʼinnis iad sa bhaile e, agus sna frith-bhailtean.

³⁵ Us chaidh iad a mach a choimhead ciod a rinneadh, agus thainig iad gu Iosa; agus fhuair iad an duine, as an dʼfhalbh na deomhain, ʼna shuidhe aig a chasan, ʼna aodach us ceart ʼna inntinn, agus ghabh iad eagal.

³⁶ Agus dhʼinnis iadsan cuideachd, a chunnaic, dhaibh, ciamar a leighiseadh e bho ʼn legion.

³⁷ Agus ghrios muinntir duthaich nan Gerasenach uile air falbh bhuatha: oir bu mhor an t-eagal a ghabh iad. ʼSa dol air bord an t-saghaich, thill e air ais a rithisd.

³⁸ Us ghuidh an duine, as an deach na deomhain, air, e bhith cuide ris. Ach chuir Iosa air falbh e, a g-radh:

³⁹ Till gu do thigh, agus innis cia mor na nichean a rinn Dia dhut. Agus shiubhail e feadh a bhaile uile a foillseachadh cia mor na nichean a rinn Iosa dha.

⁴⁰ Us thachair an deigh do Iosa tilleadh, gun do ghabh an sluagh gu toileach ris: oir bha iad uile ga fheitheamh.

⁴¹ Agus, seall, thainig duine, dha ʼm bʼainm Iairus, agus bha e ʼna riaghladair air an t-sinagog; us thuit e aig casan Iosa, a guidhe air, e thighinn gu thigh:

⁴² Oir bha an aon nighean a bhʼaige, ʼs i teann air dà bhliadhna dhiag, a faighinn a bhàis. Us thachair, ʼs e triall, gun robh e air a theannachadh leis an t-sluagh.

⁴³ Agus bha boirionnach araid ann, air an robh siubhal fala fad dà bhliadhna dhiag, a bha air a cuid uile a chosg ri lighichean, ʼs nach gabhadh a leigheas le h-aon diu:

⁴⁴ Thainig ise air a chulaobh, us bhean i do iomall aodaich; agus ghrad-stad a siubhal fala.

⁴⁵ Us thuirt Iosa: Co bhean domh? Nuair bha iad uile a g-aicheadh, thuirt Peadar agus iadsan a bha comhla ris: A Mhaighistir, tha ʼn sluagh ga dʼ dhomhlachadh ʼs ga dʼ theannachadh, ʼs am beil thu radh: Co bhean domh?

⁴⁶ Us thuirt Iosa: Bhean cuideigin domh: oir tha mi g-aithneachadh gun deach feartan a mach bhuam.

⁴⁷ ʼS am boirionnach, ʼs i faicinn nach robh i an cleith, thainig i air chrith, agus thuit i aig a chasan: us dhʼ innis i an lathair an t-sluaigh uile, an t-aobhar a bhʼaice air beantuinn da, ʼs mar chaidh a grad-leigheas.

⁴⁸ Us thuirt e rithe: A nighean, rinn do chreideamh slan thu: falbh an sith.

⁴⁹ Nuair a bha e fhathast a labhairt, thainig fear gu riaghladair an t-sinagoig, a g-radh ris: Chaochail do nighean, na cuir dragh air.

⁵⁰ Ach nuair chual Iosa so, fhreagair e athair na h-ighinn: Na gabh eagal, creid a mhain, agus bithidh i slan.

⁵¹ ʼS nuair rainig e an tigh, cha do leig e le h-aon air bith dol a stigh maille ris, ach Peadar, agus Seumas, agus Eoin, agus athair us mathair na caileige.

⁵² Us bha iad uile a gal ʼsa caoineadh air a son. Ach thuirt esan: Na bithibh a gal, cha n-eil a chaileag marbh, ach ʼna cadal.

⁵³ Agus rinn iad gàire-magaidh air, us fios aca gun robh i marbh.

⁵⁴ Ach esan a breith air laimh oirre, dhʼeigh e, a g-radh: A chaileag, eirich.

⁵⁵ Agus thill a spiorad rithe, us ghrad-dhʼeirich i. Agus dhʼorduich e biadh a thoirt dhi.

⁵⁶ Us ghabh a parantan uamhas, agus dhʼàithn e orra gun innseadh na rinneadh do neach air bith.