Lùcas 6 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

VI. CAIB. Criosta gabhail leisgeul a dheisciopul; a leigheas air latha na sàbaid; a taghadh na dhà-dhiag; ʼsa chomhairlean dhaibh.

¹ A nis thachair air an ath chiad shàbaid, nuair a bha e triall tromh na raointean arbhair, gun robh a dheisciopuil a spionadh dhias, ʼs gan ithe, an deigh an suathadh ʼnan lamhan.

² Agus thuirt cuid de na Phairisich riu: Car-son tha sibh a dianamh ni nach eil ceaduichte air laithean na sàbaid?

³ Agus thuirt Iosa, ʼs e gam freagairt: Nach do leugh sibh so, a rinn Dài, nuair bha e fhein us iadsan a bha cuide ris air acras?

⁴ Mar chaidh e stigh do thigh Dhe, ʼsa ghabh e an t-aran-tairgse, ʼsa dhʼ ith e, ʼsa thug e dhaibhse, a bha marris, nach eil laghail ithe ach a mhain do na sagairt?

⁵ Us thuirt e riu: Se Mac an duine Tighearna na sàbaid fhein.

⁶ Agus thachair mar an ciadna air sàbaid eile, gun deachaidh e stigh do ʼn t-sinagog, ʼs gun do theagaisg e. Agus bha fear an sin, aig an robh a lamh dheas air seargadh.

⁷ Agus bha na Sgriobhàich ʼs na Phairisich a gabhail beachd an dianadh e leigheas air an t-sàbaid, los gum faigheadh iad cuis-dhitidh ʼna aghaidh.

⁸ Ach thuig e an smaointean; us thuirt e ris an fhear, aig an robh an lamh sheargte: Eirich, agus seas sa mhiadhon. Agus dhʼeirich e ʼna sheasamh.

⁹ Agus thuirt Iosa riu: Farraideam dhibh, am beil e laghail math no olc a dhianamh air laithean sàbaid; beatha thiarnadh, no a sgrios?

¹⁰ Agus thuirt e ris an duine, ʼs e g-amharc mun cuairt orra uile: Sìn do lamh. Agus shìn e mach i, agus leighiseadh a lamh.

¹¹ Us ghabh iadsan an caothach, agus labhair iad ri cheile ciod a dhianadh iad air Iosa.

¹² Agus thachair anns na laithean sin, gun deachaidh e suas gu beinn a dhianamh urnaigh, agus bhuilich e an oidhche uile ann an urnaigh ri Dia.

¹³ ʼS nuair thainig an latha, ghairm e a dheisciopuil ga ionnsuidh; us thagh e dhà dhiag dhiu (a dhʼainmich e ostail):

¹⁴ Simon, a shloinn e Peadar, us Aindris a bhrathair; Seumas, agus Eoin; Philip, agus Bartolomé;

¹⁵ Matu, agus Tomas; Seumas Alpheuis, agus Simon ris an abrar Selotes;

¹⁶ Us Iuda brathair Sheumais; agus Iudas Iscariot, a bhrath e.

¹⁷ ʼSa tearnadh maille riu, sheas e air aite comhnard, agus buidhean de dheisciopuil, agus cuideachda mhor de shluagh bho Iudéa uile ʼs bho Ierusalem, us bho chòrsa muir Thiruis agus Shidoin,

¹⁸ A thainig ga eisdeachd, ʼs gu bhith air an leigheas bho ʼn easlaintean. Us leighiseadh iadsan a bha air an sarachadh le spioraid neoghlan.

¹⁹ Agus bha an sluagh uile sireadh beantuinn da; oir bha feartan a dol a mach bhuaithe, a bha gan leigheas uile.

²⁰ Agus thuirt e, ʼs e togail suas a shuilean air a dheisciopuil: Is beannaichte sibhse, a tha bochd, oir is leibh rioghachd Dhe.

²¹ Is beannaichte sibhse, air a bheil acras a nis: oir gheobh sibh ur lan-riarachadh. Is beannaichte sibhse a tha gal a nis: oir ni sibh gaire.

²² Is beannaichte a bhios sibh, nuair bheir daoine fuath dhuibh, ʼsa thearbas iad sibh, ʼsa mhaslaicheas iad sibh, ʼsa thilgeas iad a mach ur n-ainm mar olc, as leth Mhic an duine.

²³ Biodh aoibhneas oirbh air an latha sin, agus aighear: oir, seall, is mor ur duais am flathanas: oir ʼsann mar sin a rinn an aithrichean air na faidhean.

²⁴ Ach mo thruaighe sibhse a tha beartach: chionn tha ur toileachadh agaibh.

²⁵ Mo thruaighe sibhse a tha sàthach: oir bithidh sibh acrach. Mo thruaighe sibhse a tha gaireachduinn a nis: oir ni sibh gal agus caoidh.

²⁶ Mo thruaighe sibh nuair a mholas daoine sibh: oir ʼsann mar sin a rinn an aithrichean ris na faidhean-breige.

²⁷ Ach tha mise g-radh ribhse, a tha gam eisdeachd: Thugaibh gaol dha ʼr naimhdean, dianaibh math dhaibhse, a tha toirt fuatha dhuibh.

²⁸ Beannaichibh an fheadhainn a tha gu ʼr mollachadh, us bithibh a g-urnaigh air son na feadhnach a tha gu ʼr caineadh.

²⁹ Agus do ʼn fhear, a bhuaileas thu air an darna gruaidh, tairg an té eile. Agus dhasan a bheir bhuat do chleoc, na bac do chota cuideachd.

³⁰ Thoir do ʼn h-uile h-aon a dhʼiarras ort: agus air-san, a bheir air falbh do chuid, na iarr air a h-ais i.

³¹ Agus mar is math leibh daoine a dhianamh dhuibh, dianaibh dhaibh air an alt chiadna.

³² Agus ma ʼsann do ʼn fheadhainn, a tha toirt gaoil dhuibh, a bheir sibh gaol, ciod an taing thʼagaibh? ʼs gun toir na peacaich fhein gaol do ʼn fheadhainn, a tha toirt gaoil dhaibh.

³³ Agus ma ni sibh math do ʼn fheadhainn a tha dianamh math dhuibh, ciod an taing thʼagaibh? ʼs gum beil na peacaich fhein a dianamh sin.

³⁴ Agus ma bheir sibh coingheall do ʼn fheadhainn bho ʼm beil duil agaibh ri leithid fhaighinn, ciod an taing dhuibh? oir bheir peacaich fhein coingheall do pheacaich gus urad fhaighinn.

³⁵ Ach thugaibhse gaol dha ʼr naimhdean; dianaibh math, agus thugaibh coingheall seachad, gun duil ri ni air ais: us bithidh ur duais pailt, agus bithidh sibh ʼnur cloinn do ʼn Tì is airde: oir tha esan caoimhneil ris na daoine mi-thaingeil agus olc.

³⁶ Bithibhse ma ta trocaireach, mar a tha ur n-Athair trocaireach.

³⁷ Na tugaibh breth, ʼs cha toirear breth oirbh: na ditibh, ʼs cha ditear sibh. Mathaibh, agus mathar dhuibh.

³⁸ Thugaibh seachad, us bheirear dhuibh: deagh thomhas, air a dhinneadh, ʼs air a chrathadh ri cheile, ʼsa cur thairis, cuiridh iad ʼnur n-uchd. Oir leis a cheart tomhas leis an tomhais sibhse, tomhaisear dhuibh air ais.

³⁹ Agus thug e samhladh dhaibh: An urrainn do dhall dall a stiuradh? Nach tuit iad le cheile san t-slochd?

⁴⁰ Cha n-eil deisciopul fos cionn a mhaighistir: ach bithidh a h-uile h-aon coimhlion, ma bhios e mar a mhaighistir.

⁴¹ Agus car-son a tha thu faicinn a chaimein ann an suil do bhrathar, ʼs nach eil thu toirt an aire do ʼn t-sail, a tha na dʼ shuil fhein?

⁴² No ciamar is urrainn dhut a radh ri dʼ bhrathair: A bhrathair, leig leam an caimein a thoirt á do shuil: thusa, dha nach leir an t-sail, a tha na dʼ shuil fhein? A chealgair, cuir an t-sail an toiseach á do shuil fhein; agus an sin chi thu gu soilleir an caimein a thoirt á suil do bhrathar.

⁴³ Oir cha chraobh mhath, a bheir mach droch mheas; agus cha dhroch chraobh, a bheir mach deagh mheas.

⁴⁴ Oir aithnichear gach craobh air a meas. Oir cha tionail daoine figisean dhe ʼn dreigheann, ʼs cha mhua bhuaineas iad dearcan-fiona dhe ʼn dris.

⁴⁵ Bho iuntas math a chridhe, bheir an duine math nichean matha; agus bho dhroch iuntas, bheir an droch dhuine nichean olca. Oir ʼsann á lanachd a chridhe a labhras am bial.

⁴⁶ Agus car-son tha sibh a g-radh, a Thighearna, a Thighearna, riumsa, ʼs nach eil sibh a cur an gniomh na tha mi g-radh?

⁴⁷ A h-uile h-aon a thig h-ugamsa, ʼsa dhʼeisdeas ri mo bhriathran, ʼsa ni iad: fiachaidh mi dhuibh co ris a tha e coltach.

⁴⁸ Tha e coltach ri duine a togail tighe, a chladhaich domhain, ʼsa leag a steidh air craig: ʼs nuair thainig an tuil, bhuail an struth gu dian air an tigh sin, ʼs cha bʼurrainn da a charachadh: oir bha e steidhichte air a chraig.

⁴⁹ Ach esan, a dhʼeisdeas, ʼs nach dian, tha e coltach ri duine a thog tigh air an talamh gun steidh: ʼs nuair a bhuail an struth air gu dian, ghrad-thuit e; agus bu mhor tuiteam an tighe sin.