Lùcas 22 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

XXII. CAIB. Iudas a brath Chriosta: an t-suipeir dheirionnach: a chiad chuid de ʼn phais.

¹ A nis bha feill an arain neo-ghoirtichte, ris an canar a chàisg, aig laimh;

² Us bha na h-ard-shagairt, ʼs na Sgriobhaich a sireadh ciamar a chuireadh iad Iosa gu bàs: ach bha eagal an t-sluaigh orra.

³ Ach chaidh satan ann an Iudas, a shloinneadh Iscariot, fear de na dhà-dhiag.

⁴ ʼS chaidh e agus bhruidhinn e ris na h-ard-shagairt, ʼs ris na h-uachdrain, mu ʼn doigh air am brathadh e dhaibh e.

⁵ Agus bha iad ro-thoilichte, us rinn iad cumhnant ris airgiod a thoirt da.

⁶ Agus gheall e. Us dhʼ iarr e fàth a bhrath an ainfhios air an t-sluagh.

⁷ Agus thainig latha an arain neo-ghoirtichte, air am feumte a chàisg a mharbhadh.

⁸ Us chuir e Peadar agus Eoin, a g-radh: Falbhaibh, agus deasaichibh dhuinn a chàisg gus gun ich sinn i.

⁹ Ach thuirt iadsan: Càit an aill leat sinn ga deasachadh?

¹⁰ Us thuirt e riu: Seall, agus sibh a dol stigh do ʼn bhaile, coinnichidh fear sibh a giulan cuinneag uisge: leanaibh e thun an tighe anns an teid e stigh;

¹¹ Agus their sibh ri fear an tighe: Tha am maighistir a g-radh riut: Càit a bheil seomar nan aoidhean, far an ith mi chàisg maille ri mo dheisciopuil?

¹² Agus fiachaidh esan dhuibh seomar-bìdh farsuinn uidheamaichte, agus deasaichibh an sin.

¹³ ʼS air dhaibhse falbh, fhuair iad mar a thuirt e riu, agus rinn iad deas a chàisg.

¹⁴ ʼS nuair a thainig an uair, shuidh e sios, ʼs an dà ostal dhiag maille ris.

¹⁵ Us thuirt e riu: Le ro-mhiann bu mhiann leam a chàisg so ithe maille ribh mum fuilig mi.

¹⁶ Oir tha mi g-radh ribh, nach ith mi i á so suas, gus an coimhlionar i ann an rioghachd Dhe.

¹⁷ ʼSa glacail na cailis, thug e taing, us thuirt e: Gabhaibh, us roinnibh eadaraibh i.

¹⁸ Oir tha mi g-radh ribh nach ol mi de mheas na fionain, gus an tig rioghachd Dhe.

¹⁹ ʼSa breith air aran, thug e taing, us bhrist e, us thug e dhaibh, a g-radh: Se so mo chorpsa, a tha air a thoirt seachad air ur son: Dianaibh so mar chuimhneachan ormsa.

²⁰ ʼSa chailis mar an ciadna an deigh na suipreach, a g-radh: Si chailis so an tiomnadh nuadh na mʼ fhuilse, a dhoirtear air ur son.

²¹ Ach, seall, tha lamh an fhir, a bhrathas mi, maille rium air a bhord.

²² Agus tha Mac an duine gu dearbh a falbh a reir ʼs mar chaidh orduchadh: ach se mo thruaighe an duine sin leis am brathar e.

²³ Agus thòisich iad air faighneachd ʼnam measg fhein, co dhiubh a dhianadh so.

²⁴ Agus dhʼeirich consachadh eatorra, co shaoilte bu mhua dhiu.

²⁵ Us thuirt e riu: Tha righrean nan cinneach gan riaghladh le smachd; agus theirear daoine mathasach riusan, aig a bheil cumhachd fos an cionn.

²⁶ Ach cha n-ann mar so a bhios sibhse: ach am fear is mua a tha ʼnur measg, bitheadh e mar am fear is oige; ʼs am fear is ceannard, mar esan a tha frithealadh.

²⁷ Oir co-dhiu is mua am fear a tha ʼna shuidhe aig bord, no ʼm fear a tha frithealadh? nach e am fear a tha aig bord? Ach tha mise ʼnur measgsa mar fhear-frithealaidh.

²⁸ Agus is sibhse iad, a dhʼfhan comhla rium na mʼ bhuairidhean:

²⁹ Agus tha mise a buileachadh oirbhse, mar a bhuilich mʼ Athair ormsa, rioghachd,

³⁰ Los gun ich ʼs gun ol sibh aig mo bhord na mʼ rioghachd; ʼs gun suidh sibh air cathraichean, a toirt breth air dà threibh dhiag Israil.

³¹ Us thuirt an Tighearna: A Shimoin, a Shimoin, seall, dhʼ iarr Satan sibh, gus ur criathradh mar chruithneachd:

³² Ach ghuidh mi air do shonsa nach failnicheadh do chreideamh: ʼs an deigh do thionndadh, neartaich do bhraithrean.

³³ Fhreagair e e: A Thighearna, tha mi deas gu dol am priosan maille riut, araon agus gu bàs.

³⁴ Ach thuirt esan: Tha mi g-radh riut, a Pheadair, nach goir an coileach an diugh, gus an aicheadh thu tri uairean gum bʼ aithne dhut mi. Us thuirt e riu:

³⁵ Nuair a chuir mi air falbh sibh gun sporan, gun mhàla, ʼs gun bhrogan, an robh dad sam bith a dhith oirbh?

³⁶ Ach thuirt iad: Cha robh. An sin thuirt e riu: Ach an drasda am fear aig a bheil sporan gabhadh e e, agus màla mar an ciadna; ʼs am fear aig nach eil, reiceadh e chota, agus ceannaicheadh e claidheamh.

³⁷ Oir tha mi a g-radh ribh, gum feumar so fhathast a tha sgriobhte a bhith air a choimhlionadh unnamsa: Agus bha e air aireamh am measg nan ciontach. Oir tha na nichean, a tha mu mʼ dheidhinnse gu criochnachadh.

³⁸ Ach thuirt iadsan: A Thighearna, faic, tha dà chlaidheamh an so. Us thuirt e riu: Foghnaidh sin.

³⁹ ʼSa dol a mach, thriall e, mar a chleachd e, gu sliabh Olibheit. Agus lean a dheisciopuil e.

⁴⁰ ʼS nuair a rainig e an t-aite, thuirt e riu: Dianaibh urnaigh, los nach tuit sibh ann am buaireadh.

⁴¹ Agus tharruinneadh e bhuapa cho fada ri urchair cloiche: agus a dol air a ghluinean, rinn e urnaigh,

⁴² A g-radh: Athair, ma se do thoil e, cuir a chailis so seachad orm: ach cha n-e mo thoil-sa, ach do thoil-sa gun robh diante.

⁴³ Agus nochdadh dha aingeal bho neamh ga neartachadh. Agus lean e, ʼs e ann an spairn, air urnaigh na bʼfhaide.

⁴⁴ Agus thainig fallus air mar bhoinnean fala a sileadh gu làr.

⁴⁵ ʼS nuair a dhʼeirich e bho urnaigh, ʼsa thainig e gu dheisciopuil, fhuair e iad ʼnan cadal leis a bhròn.

⁴⁶ Us thuirt e riu: Car-son a tha sibh ʼnur cadal? eiribh, dianaibh urnaigh, los nach tuit sibh ann am buaireadh.

⁴⁷ ʼS nuair a bha e fhathast a labhairt, seall, sluagh; agus bha esan, dhaʼm bʼainm Iudas, fear de na dhà-dhiag, air an ceann; agus dhluthaich e ri Iosa gus a phogadh.

⁴⁸ Agus thuirt Iosa ris: Iudais, am beil thu brath Mhic an duine le poig?

⁴⁹ ʼS iadsan, a bha mun cuairt da, a faicinn ciod a bha gu tachairt, thuirt iad ris: A Thighearna, am buail sinn leis a chlaidheamh?

⁵⁰ Us bhuail fear dhiu seirbhiseach an ard-shagairt, agus ghearr e dheth a chluas dheas.

⁵¹ Agus thuirt Iosa, ʼs e freagairt: Fuiligibh an fhad so. ʼS nuair a bhean e dha chluais, leighis e i.

⁵² Agus thuirt Iosa ris na h-ard-shagairt, ʼs ri uachdrain an teampuill, ʼs ris na seanairean, a thainig ga ionnsuidh: An tainig sibh le claidhean ʼs le bataichean mar gum bʼ ann gu meirleach?

⁵³ Nuair a bha mi a h-uile latha cuide ribh san teampull, cha do shìn sibh lamh am aghaidh: ach si so ur n-uair-sa, agus cumhachd an dorchadais.

⁵⁴ ʼS ga ghlacadh, thug iad e gu tigh an ard-shagairt: ach lean Peadar e fad as.

⁵⁵ ʼS nuair a bheothaich iad teine am miadhon an talla, shuidh iad mun cuairt da, us Peadar ʼnam miadhon.

⁵⁶ ʼS nuair a chunnaic searbhant araid e ʼna shuidhe aig an t-solus, ʼsa ghabh i fior-bheachd air, thuirt i: Bha e so cuideachd maille ris.

⁵⁷ Ach dhʼaicheadh esan e, a g-radh: A bhoirionnaich, cha n-aithne dhomh e.

⁵⁸ Agus seal an deigh sin thuirt urra eile, ʼs e ga fhaicinn: Tha thusa dhiu. Ach thuirt Peadar: A dhuine, cha n-eil.

⁵⁹ ʼS mun cuairt de dhʼaon uair a thìm an deigh sin, chomhdaich feareigin eile air, a g-radh: Gu firinneach bha an duine so comhla ris: oir is Galiléach e.

⁶⁰ Us thuirt Peadar: A dhuine, cha n-eil fhios agam ciod a tha thu cantuinn. ʼS air ball, ʼs e fhathast a bruidhinn, ghoir an coileach.

⁶¹ ʼS an Tighearna a tionndadh, sheall e air Peadar. Agus chuimhnich Peadar air facal an Tighearna, mar a thuirt e: Mu ʼn goir an coileach, aicheadhaidh tu mi tri uairean:

⁶² Us Peadar a dol mach, ghuil e gu goirt.

⁶³ Agus rinn na fir, a bha cumail Iosa, magadh air, ga bhualadh.

⁶⁴ Agus chomhdaich iad a shuilean, us bhuail iad san aodann e; agus dhʼ fharraid iad dheth, a g-radh: Fàisnich, co e bhuail thu?

⁶⁵ ʼSa labhairt blaisbheum, thuirt iad a bharrachd ioma ni eile ʼna aghaidh.

⁶⁶ Agus cho luath ʼsa bha an latha ann, thionail seanairean an t-sluaigh, ʼs na h-ard-shagairt, ʼs na Sgriobhaich, us thug iad thun an comhairle e, a g-radh: Ma ʼs tu Criosta, innis dhuinn.

⁶⁷ Us thuirt e riu: Ma dhʼ innseas mi dhuibh, cha chreid sibh mi:

⁶⁸ ʼS ma chuireas mi ceisd oirbh, cha fhreagair sibh mi, us cha mhua leigeas sibh as mi.

⁶⁹ Ach an deigh so bithidh Mac an duine ʼna shuidhe air deas laimh cumhachd Dhe.

⁷⁰ An sin thuirt iad uile: An tusa Mac Dhe? Thuirt esan: Tha sibhse g-radh gur mi.

⁷¹ Us thuirt iadsan: Ciod am feum a thʼ againn air tuilleadh teisteanais? oir chuala sinn e bho bhial fhein.