Lùcas 21 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

XXI. CAIB. Leth fheoirlinn na bantraich: na comharran a theid roimh sgrios Ierusalem, ʼs roimh dheireadh an t-saoghail.

¹ ʼS air coimhead da, chunnaic e na daoine beartach a tilgeadh an tiodhlaicean anns an ionmhas.

² Agus chunnaic e mar an ciadna bantrach bhochd araid a cur ann dà fheoirlinn phràise.

³ Us thuirt e: Gu deimhinn tha mi g-radh ribh, gun do chuir a bhantrach bhochd so tuilleadh ann na iad uile.

⁴ Oir bho ʼn leor mhor chuir iadsan uile ann tobhartasan do Dhia: ach bho h-uireasuidh chuir ise a beo-shlainte uile a bhʼaice ann.

⁵ Agus ri cuid, a bha g-radh mu ʼn teampull gun robh e air a sgeimheachadh le deagh chlachan ʼs le tobhartasan, thuirt e:

⁶ Na nichean sin a tha sibh a faicinn, thig na laithean anns nach fagar clach air muin cloiche, nach tilgear sios.

⁷ Agus dhʼfhaighnich iad dheth, a g-radh: A Mhaighistir, cuin a bhios na nichean so, agus ciod an comharradh nuair a thòisicheas iad air tachairt?

⁸ Thuirt e: Thugaibh an aire nach bi sibh air ur mealladh: oir thig moran na mʼainmse, a g-radh, is mise e: us tha an t-àm faisg: na rachaibhse uime sin ʼnan deigh.

⁹ ʼS nuair a chluinneas sibh mu chogaidhean agus àr-a-mach, na gabhaibh eagal: feumaidh iad sin tachairt an toiseach, ach cha n-eil a chrioch tur fhathast.

¹⁰ An sin thuirt e riu: Eiridh cinneadh an aghaidh cinnidh, agus rioghachd an aghaidh rioghachd.

¹¹ Us bithidh crithean-talmhuinn mor ann an ioma aite, agus plaighean, agus gorta, us nichean fuathasach bho neamh, ʼs comharran mora.

¹² Ach rompa so uile, cuiridh iad sibhse an laimh, agus ni iad geur-leanmhuinn oirbh, gu ʼr liubhairt do na sinagogan, ʼs do phriosanan, gu ʼr tarruinn air bialaobh righrean agus uachdran as leth mʼ ainmse:

¹³ Us tachraidh so dhuibh-se mar theisteanas.

¹⁴ Socraichibh ma ta ʼnur cridheachan nach smaoinich sibh roimh laimh ciamar a fhreagras sibh.

¹⁵ Oir bheir mise dhuibh bial us gliocas, nach urrainn dha ʼr naimhdean uile cur ʼna aghaidh no aicheadh.

¹⁶ Agus brathar sibh le ʼr parantan, ʼs le ʼr braithrean, ʼs le ʼr luchd-daimh, ʼs le ʼr cairdean, us cuiridh iad cuid dhibh gu bàs;

¹⁷ Agus bithidh fuath aig h-uile duine oirbh as leth mʼainmse:

¹⁸ Ach fuiltean de ʼr ceann cha chaillear.

¹⁹ ʼNur faighidin gleidhidh sibh ur n-anmannan.

²⁰ Ach nuair a chi sibh Ierusalem air a chuairteachadh le armailt, tuigibh an sin gum beil a sgrios aig laimh.

²¹ An sin teicheadh iadsan, a tha ann an Iudéa, thun nam beann; us falbhadh iadsan, a tha ʼna miadhon, mach aisde; agus na rachadh iadsan, a tha anns na duchannan, a stigh innte:

²² Oir ʼsiad sin laithean an diughaltais, los gach ni tha sgriobhte a bhith air an coimhlionadh.

²³ Ach mo thruaighe iadsan, a tha torrach ʼsa toirt ciche anns na laithean sin: oir bithidh amhghar mor san tir, us corruich an aghaidh an t-sluaigh so.

²⁴ Agus tuitidh iad fo fhaobhar a chlaidhimh; agus bheirear iad an daorsa gus a h-uile cinneadh; agus theid Ierusalem a shaltairt leis na cinnich: gus an coimhlionar amannan nan cinneach.

²⁵ Agus bithidh comharran anns a ghrein, agus anns a ghealaich, agus anns na reultan; ʼs air an talamh airc nan cinneach as leth uamhunn nuallan na mara ʼs nan tonn:

²⁶ Daoine a seargadh as le eagal, ʼs le suil ri ciod a dhʼ eireas do ʼn t-saoghal gu leir: oir bithidh cumhachdan nan neamh air an gluasad;

²⁷ ʼS an sin chi iad Mac an duine a tighinn air neul, le cumhachd mhoir ʼs le gloir.

²⁸ Ach nuair a thòisicheas na nichean so air tachairt, seallaibh an aird, us togaibh suas ur cinn: a chionn tha ur saoradh a teannadh oirbh.

²⁹ Agus labhair e coimheart riu: Seallaibh air a chraoibh-fhige ʼs air na craobhan uile:

³⁰ Nuair a tha iad a cur mach am meas, is aithne dhuibh gum beil an samhradh faisg.

³¹ Mar sin sibhse, nuair a chi sibh na nichean so tachairt, tuigibh gum beil rioghachd Dhe aig laimh.

³² Gu firinneach tha mi g-radh ribh nach teid an ginealach so seachad, gus an coimhlionar na nichean so uile.

³³ Theid neamh agus talamh seachad: ach cha teid mʼ fhacail-sa seachad.

³⁴ Thugaibh an aire dhuibh fhein, eagal ur cridheachan a bhith trom ma dhʼ fhaoidte le sathachd, ʼs le misg, ʼs le curaman na beatha so; ʼs gun tig an là ud oirbh gun fhaireachadh.

³⁵ Oir mar ribe thig e orrasan uile, a tha tamh air uachdar an talmhuinn uile.

³⁶ Dianaibhse uime sin faire ri urnaigh daonnan, los gum measar sibh toillteanach air na nichean so uile a tha ri tighinn a sheachnadh, agus seasamh an lathair Mhic an duine.

³⁷ Agus bha e san latha a teagasg anns an teampull: ach aig an oidhche a dol a mach, bha e fantuinn air sliabh ris an canar Olibhet.

³⁸ Agus much sa mhaduinn bha an sluagh uile a tighinn do ʼn teampull a dhʼ eisdeachd ris.