Lùcas 13 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

XIII CAIB. Riatanas a pheanais: a chraobh-fhige neo-thorach: leigheas na mna tinne: &c.

¹ Agus anns a cheart àm sin bha cuid san lathair, a dhʼinnis dha mu dheidhinn nan Galiléanach, dha na mheasgaich Pilat am fuil feadh an iobairtean.

² Agus thuirt e riu, ʼs e freagairt: Am beil sibh an dùil gun robh na Galiléanaich sin ʼnam peacaich fos cionn muinntir Ghalile uile: chionn gun dʼfhuilig iad leithid so?

³ Cha robh, tha mi g-radh ribh: ach mur dian sibh peanas, bithidh sibh uile caillte mar an ciadna.

⁴ No an saoil sibh cuideachd, gun robh na h-ochd fir dhiag sin, air na thuit an tùr ann an Siloé, ʼsa mharbh iad, fo fhiachan thar chach uile a bha tamh ann an Ierusalem?

⁵ Cha robh, tha mi g-radh ribh: ach mur dian sibh peanas, bithidh sibh uile caillte mar an ciadna.

⁶ Agus labhair e cuideachd an dubhfhacal so: Bha craobh-fhige aig duine àraidh air a suidheachadh ʼna fhionlios, us thainig e a shireadh meas oirre, agus cha dʼfhuair.

⁷ Us thuirt e ri gairneilear an fhionlios: Seall, tha mi nis air tighinn fad thri bliadhna a shireadh meas air a chraoibh-fhige so, ʼs cha n-eil mi ga fhaighinn: uime sin gearr sios i; ciod uige bhuilichte talamh oirre?

⁸ Ach fhreagair esan, us thuirt e ris: A thighearna, leig leatha a bhliadhna so fhathast, gus an cladhaich mi mun cuairt di, ʼs an cuir mi inneir rithe:

⁹ Agus ma bheir i mach meas, is math: mur toir, faodaidh tu an sin a gearradh sios.

¹⁰ Agus bha e teagasg ʼnan sinagog air laithean na sàbaid.

¹¹ Us seall boirionnach, aig an robh spiorad anfhannachd fad ochd bliadhna diag; agus bha i air a cromadh sios, ʼs cha bʼurrainn di amharc suas idir.

¹² Nuair a chunnaic Iosa i, ghairm e i ga ionnsuidh, us thuirt e rithe: A bhoirionnaich, tha thu air do shaoradh bho tʼ anfhannachd.

¹³ Agus leag e a lamhan oirre, agus ghrad-dhʼfhas i direach, us thug i gloir do Dhia.

¹⁴ Agus uachdran an t-sinagoig, ʼs e air a ghonadh gun do leighis Iosa air an t-sàbaid, a freagairt, thuirt e ris an t-sluagh: Tha sia latha ann air an còir obair a dhianamh: thigibh ma ta orra sin, agus bithibh air ur leigheas, ʼs cha n-ann air latha na sàbaid.

¹⁵ ʼS thuirt an Tighearna, ʼse ga fhreagairt: A chealgairean, nach fuasgail gach aon agaibh air latha na sàbaid a dhamh no asal bho ʼn phrasaich, ʼs nach toir e thun an uisge e?

¹⁶ Agus nach bu chòir an nighean so aig Abraham, a cheangail Satan, seall, a nis ochd bliadhna diag, a bhith air a fuasgladh bho ʼn chuibhreach so air latha na sàbaid?

¹⁷ Agus nuair a thuirt e so bha ʼnaimhdean uile air an nàrachadh; ʼs bha an sluagh uile lan aoibhnis as na nichean glormhor so uile a rinneadh leis.

¹⁸ Air an aobhar sin thuirt e; Co ris a tha rioghachd Dhe coltach, no co ris a shamhlaicheas mi i?

¹⁹ Tha i coltach ri grainne de shiol mustairt, a ghabh duine ʼsa chuir e ʼna ghàradh, agus chinnich e, us dhʼ fhas e ʼna chraoibh mhoir; agus ghabh ianlaith an athair comhnuidh ʼna giagan.

²⁰ Us thuirt e rithist: Co ris a mheasas mi rioghachd Dhe a bhith coltach?

²¹ Tha i coltach ri taois-ghoirt a ghabh té, ʼsa dhʼ fhalaich i an tri toimhsean mine, gus na ghoirticheadh an t-iomlan.

²² Agus chaidh e air feadh nan caithrichean ʼs nam bailtean a teagasg, ʼsa gabhail a thuruis gu Ierusalem.

²³ Agus thuirt duine araid ris: A Thighearna, am beil iad tearc a bhios sabhailte? Ach thuirt e riu:

²⁴ Dianaibh stri gu dol a stigh air a gheata chumhann: a chionn, tha mi g-radh ribh, gun sir moran dol a stigh, agus nach urrainn daibh.

²⁵ Ach nuair a thig fear-an-tighe a stigh, ʼsa dhuineas e an dorus, tòisichidh sibhse ri seasamh am muigh, ʼs ri bualadh an doruis, a g-radh: A Thighearna, fosgail dhuinn; us esan a freagairt, their e ribh: Cha n-aithne dhomh sibh, co as a tha sibh.

²⁶ An sin teannaidh sibh ri radh: Dhʼ ich, us dhʼol sinn na dʼlathair, agus theagaisg thu ʼnar straidean.

²⁷ Us their e ribh: Cha n-aithne dhomh sibh, co as a tha sibh: dealaichibh rium, a luchd-dianamh an uilc.

²⁸ An sin bithidh gal, us giosgan fhiacal: nuair a chi sibh Abraham, agus Isaac, agus Iacob, agus na faidhean uile ann an rioghachd Dhe, us sibh fhein air ur tilgeadh a mach.

²⁹ Agus thig iad bho ʼn Ear, agus bho ʼn Iar, agus bho Thuath, agus bho Dheas, us suidhidh iad an rioghachd Dhe.

³⁰ Us, seall, tha iad air dheireadh a bhios air thoiseach, agus tha iad air thoiseach a bhios air dheireadh.

³¹ Air an latha sin fhein thainig cuid de na Phairisich h-uige, a g-radh ris: Falbh, us imich á so: chionn tha Herod a sireadh do mharbhadh.

³² Us thuirt e riu: Falbhaibh, agus innsibh do ʼn t-sionnach sin: Seall, tha mi tilgeadh a mach dheomhan, ʼsa dianamh leigheas an diugh, agus am màireach, agus air an treas latha criochnaichear mi.

³³ Ach feumaidh mi triall an diugh, am màireach, agus an latha an deigh sin: chionn cha n-fhaod e bhith gun cuirear faidh gu bàs a mach á Ierusalem.

³⁴ O Ierusalem, Ierusalem, a mharbhas na faidhean, ʼsa chlachas an fheadhainn a chuirear ad ionnsuidh, nach tric a bʼ aill leam do chlann a chruinneachadh, mar a chearc a h-àlach fo sgiathan, agus cha bʼaill leat?

³⁵ Seall, fagar ur tigh fàs dhuibh. Agus tha mi g-radh ribh nach fhaic sibh mise gus an tig an t-àm anns an abair sibh: Is beannaichte esan a tha tighinn an ainm an Tighearna.