Gnìomharan 7 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

VII. CAIB. Labhairt Stephain an lathair na comhairle: a mhartaireachd.

¹ An sin thuirt an t-ard-shagart: An ann mar so tha chuis?

² Fhreagair esan: A dhaoine a bhraithre, agus aithrichean, eisdibh: Thaisbean Dia na glorach e fhein dha ʼr n-athair Abraham, nuair bha e ann am Mesopotamia, mun do thuinich e ann an Caran,

³ Agus thuirt e ris: Falbh a mach á do dhuthaich fhein us á do chinneadh, agus thig gus an talamh a dhʼ fhiachas mi dhut.

⁴ An sin chaidh e mach á talamh nan Caldéanach, us thamh e ann an Caran. ʼS an deigh bàs athar, chuir e air imrich á sin e gus an talamh sam beil sibhse a nis a tamh.

⁵ ʼS cha tug e oighreachd dha ann, cha tug uibhir ʼs ceum coise: ach gheall e a thoirt ʼna sheilbh dha, agus dha shliochd ʼna dheigh, ʼs e fhathast gun mhac.

⁶ Us thuirt Dia ris: Gun tuinicheadh a shliochd ann an duthaich choigrich; ʼs gun dianadh iad traillean dhiu, ʼs gun dianadh iad droch càradh orra fad cheithir chiad bliadhna:

⁷ ʼS air a chinneadh, dha ʼn dian iad seirbhis, bheir mise binn, os an Tighearna; agus ʼnan deigh so theid iad a mach, us ni iad seirbhis dhomhsa san aite so.

⁸ Us thug e dhaibh cumhnant an timchioll-ghearraidh; ʼs mar sin ghineadh Isaac dha, us thimchioll-ghearr e e air an ochdamh latha, agus do Isaac ghineadh Iacob; agus do Iacob an dà phriomh-athair dhiag.

⁹ Agus le brosnachadh an fharmaid reic na priomh-aithrichean Ioseph do ʼn Eiphit; us bha Dia maille ris-san.

¹⁰ Agus liubhair e e bho chruaidh chàsan uile; ʼs thug e meas us gliocas dha an lathair Pharao righ na h-Eiphit, us dhʼorduich esan e ʼna uachdran air an Eiphit, agus air a thigh uile.

¹¹ A nis thainig gorta air an Eiphit uile, ʼs air Canaan, agus amhghar mor, ʼs cha robh biadh ri fhaighinn le ʼr n-aithrichean.

¹² Ach nuair chuala Iacob gun robh arbhar san Eiphit, chuir e air falbh ar n-aithrichean an toiseach;

¹³ ʼS an ath thurus rinneadh Ioseph aithnichte dha bhraithrean, agus rinneadh a chinneadh aithnichte do Pharao.

¹⁴ ʼSa cur fios bhuaithe, ghairm Ioseph ʼathair, Iacob, ʼsa chinneadh uile, tri fichead anam ʼsa coig diag.

¹⁵ Mar sin chaidh Iacob sios do ʼn Eiphit, us fhuair e fhein agus ar n-aithrichean bàs.

¹⁶ Agus dhʼatharraicheadh iad gu Sichem, us chuireadh iad anns an uaigh, a cheannaich Abraham air suim airgid bho mhic Hemoir ʼic Shichem.

¹⁷ ʼS nuair a tharruinn àm a ghealltanais faisg, a gheall Dia do Abraham, chinn an sluagh us dhʼ fhas iad lionor san Eiphit,

¹⁸ Gus an dʼ eirich righ eile anns an Eiphit, dha nach bʼ aithne Ioseph.

¹⁹ Chaith e so foill air a chinneadh againne, agus shàraich e ar n-aithrichean, a toirt orra an naoidheana chur a mach gus nach biodh iad air an cumail beo.

²⁰ ʼS an àm chiadna rugadh Maois, us thaitinn e ri Dia, agus chaidh altrum tri miosan an tigh ʼathar.

²¹ Agus nuair a chuireadh a mach e, thog nighean Pharao e, us bheathaich i e mar a mac fhein.

²² ʼS bha Maois air ionnsachadh ann an uile ghliocas nan Eiphiteach; ʼs bha e cumhachdach ʼna bhriathran ʼs ʼna ghniomhran.

²³ ʼS nuair a lan-choimhlion e dàfhichead bliadhna dhʼ aois, thainig e ʼna chridhe dhol a shealltuinn air a bhraithrean, clann Israil.

²⁴ ʼS nuair chunnaic e fear àraidh a fulang eucoire, dhion e e, ʼsa bualadh an Eiphitich, rinn e diughaltas dhasan, a dhʼ fhuilig an eucoir.

²⁵ Us bha e am beachd gun robh a bhraithrean a tuigsinn gur h-ann le laimhse a shaoradh Dia iad: ach cha do thuig iadsan.

²⁶ ʼS an ath latha dhʼ fhiach e e fhein dhaibh, ʼs iad a consachadh; agus bha e gan reiteachadh gu sith, a g-radh: A dhaoine, is braithrean sibh, car-son tha sibh a dochnadh a cheile?

²⁷ Ach dhʼ ùp am fear, a rinn an eucoir air a choimhearsnach, air falbh e, a g-radh: Co dhʼ orduich thusa na tʼ uachdran ʼs na dʼ bhritheamh fos ar cionn?

²⁸ An e gur aill leat mise mharbhadh, mar a mharbh thu an t-Eiphiteach an dé?

²⁹ Theich Maois as leth an fhacail so; us bha e ʼna choigreach ann an tir Mhadiain, far na ghineadh dithis mhac dha.

³⁰ ʼS air do dhàfhichead bliadhna ruith, chunnacas leis ann am fasach beinn Shina aingeal ann an lasair theine ann am preas.

³¹ Us ghabh Maois, ri faicinn so, ioghnadh as an t-sealladh; ʼs air da tarruinn dluth gu beachd a ghabhail air, thainig guth an Tighearna ga ionnsuidh, a g-radh:

³² Is mise Dia tʼ aithrichean, Dia Abrahaim, Dia Isaic, agus Dia Iacoib. Agus bu dàna le Maois, ʼs e fo bhall-chrith, amharc.

³³ Us thuirt an Tighearna ris: Fuasgail do bhrogan dhe dʼ chasan: oir is talamh naomh an t-aite sam beil thu na dʼ sheasamh.

³⁴ A faicinn chunnaic mi amhghar mo phobuill a tha san Eiphit, us chuala mi an osnaich, agus thainig mi nuas gus an saoradh. Agus a nis thig, us cuiridh mi do ʼn Eiphit thu.

³⁵ ʼSa cheart Mhaois so, a dhiult iad, a g-radh: Co dhʼ orduich thusa gu bhith na dʼ phrionns ʼs na dʼ bhritheamh? Esan chuir Dia, le laimh an aingil, a chunnacas leis sa phreas, gu bhith ʼna phrionns ʼs ʼna fhear-saoraidh.

³⁶ Thug esan a mach iad, a dianamh mhiarailtean us chomharran an talamh na h-Eiphit, agus anns a Mhuir ruaidh, agus anns an fhasach fad dàfhichead bliadhna.

³⁷ Se so cheart Mhaois, a thuirt ri clann Israil: Togaidh Dia suas dhuibh faidh dhe ʼr braithrean fhein coltach riumsa, eisdidh sibh ris-san.

³⁸ Se so esan a bha san eaglais anns an fhasach maille ris an aingeal, a labhair ris air sliabh Shina, us ri ʼr n-aithrichean, a fhuair facail na beatha gus an toirt dhuinne.

³⁹ Dha nach bʼ aill le ʼr n-aithrichean a bhith umhailt; ach dhʼ ùp iad bhuapa e, agus ʼnan cridheachan thill iad do ʼn Eiphit,

⁴⁰ A g-radh ri Aaron: Dian diathan dhuinn a theid romhainn: oir a thaobh a Mhaois so, a thug a mach sinn á talamh na h-Eiphit, cha n-eil fhios againn ciod a dhʼ eirich dha.

⁴¹ Us rinn iad laogh sna laithean sin, agus thairg iad suas iobairt do ʼn iodhol, ʼs ghabh iad toileachadh á gniomhran an lamhan fhein.

⁴² Agus thionndaidh Dia, us thug e thairis iad gu aoradh a dhianamh do dhʼ armailt neamh, mar tha sgriobhte an leabhar nam faidh: Na thairg sibh tobhartasan agus iobairtean dhomhsa ré dhàfhichead bliadhna san fhasach, O thigh Israil?

⁴³ ʼS ghabh sibh h-ugaibh paillion Mholoich, agus neul ur dè Rempham, iomhaighean a rinn sibh gu aoradh a thoirt daibh. Us cuiridh mi air fogradh sibh gu taobh thall Bhabiloin.

⁴⁴ Bha paillion an teisteanais maille ri ʼr n-aithrichean anns an fhasach, mar a dhʼ òrduich Dia dhaibh, ʼs e labhairt ri Maois, gun dianadh e e a reir an t-samplair a bha e air fhaicinn.

⁴⁵ ʼS ar n-aithrichean ga ghabhail, thug iad stigh e maille ri Iosa gu sealbh nan cinneach, a thilg Dia mach romh ghnuis ar n-aithrichean, gu laithean Dhài,

⁴⁶ A fhuair meas an lathair Dhe, ʼsa bha an geall air paillion fhaighinn do Dhia Iacoib.

⁴⁷ Ach thog Solomon tigh dha.

⁴⁸ Ach cha n-eil an Tì is airde a tamh ann an tighean a thogar le lamhan, mar a tha am faidh a g-radh:

⁴⁹ Se neamh mo chathair, agua an talamh stol mo chas. Ciod an tigh a thogas tu dhomhsa, os an Tighearna? no ciod e aite mʼ fhoise?

⁵⁰ Nach i mo lamh a rinn na nichean so uile?

⁵¹ Tha sibhse, a dhaoine rag-mhuinealach, neo-thimchioll-ghearrte an cridhe ʼs an cluasan, daonnan a cur an aghaidh an Spioraid Naoimh; mar a rinn ur n-aithrichean, is amhuil sin sibhse cuideachd.

⁵² Co de na faidhean air nach dʼ rinn ur n-aithrichean geur-leanmhuinn? Agus mharbh iad an fheadhainn a dhʼ innis roimh laimh mu thighinn an Aon Naoimh, air a bheil sibhse a nis ʼnur brathadairean ʼs ʼnur murtairean;

⁵³ A fhuair an lagh le frithealadh ainglean, ʼs nach do chuin e.

⁵⁴ A nis a cluinntinn nan nichean so, bha iad air an gonadh ʼnan cridhe, us chas iad am fiaclan ris.

⁵⁵ Ach air dhasan, ʼs e lan de ʼn Spiorad Naomh, amharc gu durachdach suas gu neamh, chunnaic e gloir Dhe, Iosa ʼna sheasamh air deas laimh Dhe. Us thuirt e: Seall, tha mi faicinn neamh fosgailte, agus Mac an duine ʼna sheasamh air deas laimh Dhe.

⁵⁶ Agus iadsan, a g-eigheach le guth ard, dhuin iad an cluasan, ʼsa dhʼ aon run leum iad air ʼnan deann.

⁵⁷ ʼS ga thilgeadh a mach as a bhaile, chlach iad e, agus leag na fianuisean sios an aodach aig casan oganaich, dha ʼm bʼ ainm Saul.

⁵⁸ Agus chlach iad Stephan, us esan a guidhe ʼsa g-radh: A Thighearna Iosa, glac mo spiorad.

⁵⁹ ʼSa tuiteam air a ghluinean, dhʼ eigh e le guth ard, a g-radh: A Thighearna, na cuir am peacadh so as an leth. Agus nuair thuirt e so, chaidil e san Tighearna. Us bha Saul a g-aontachadh ri bhàs.