Gnìomharan 22 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

XXII. CAIB. Pol a g-innse do ʼn t-sluagh an doigh air na thionndaidh e: cha deach a sgiursadh a thaobh gun robh e ʼna Romanach.

¹ A dhaoine, a bhraithrean, us aithrichean, eisdibh a nis ri mo lethsgeul a tha mi dol a thoirt duibh.

² ʼS nuair a chual iadsan gur ann sa chanan Eabhrach a labhair e riu; bha iad nas samhaiche.

³ Us thuirt e: Is Iudhach mise a rugadh ann an Tarsus Chilicia, ach a chaidh àrach sa bhaile so, air mʼ fhaghlum aig casan Ghamalieil a reir firinn lagh nan aithrichean, eudmhor mu ʼn lagh, mar a tha sibh fhein uile an diugh;

⁴ A rinn geur-leanmhuinn air an aidmheil so gu bàs, a ceangal ʼsa cur am priosan fhirionnach mar-aon agus bhoirionnach,

⁵ Mar a thogas an t-ard-shagart fianuis dhomh, ʼs na seanairean uile, bho ʼn dʼ fhuair mi litrichean cuideachd thun nam braithrean, us chaidh mi gu Damascus, gus an toirt ceangailte as a sin gu Ierusalem, los gun rachadh an smachdachadh.

⁶ Agus thachair, ʼs mi triall ʼsa tarruinn teann air Damascus mu mhiadhon latha, gun do shoillsich gu grad solus mor mun cuairt domh bho neamh;

⁷ ʼSa tuiteam gu làr, chuala mi guth a g-radh rium: A Shauil, a Shauil, car-son atha thu gam gheur-leanmhuinn-sa?

⁸ Agus fhreagair mi: Co thu, a Thighearna? Us thuirt e rium: Is mi Iosa bho Nasareth, air a bheil thusa dianamh geur-leanmhuinn.

⁹ Us iadsan, a bha cuide rium, chunnaic iad gu dearbh an solus, ach cha chual iad a ghuthsa, a labhair rium.

¹⁰ Us thuirt mise: Ciod a ni mi, a Thighearna? Us thuirt an Tighearna rium: Eirich, agus falbh gu Damascus; us innsear dhut an sin mu na nichean uile is còir dhut a dhianamh.

¹¹ Agus bho nach bu leir dhomh le soilleireachd an t-soluis sin, thainig mi gu Damascus air mo stiuradh air laimh le mo chompanaich.

¹² Agus Ananias araid, duine air reir an lagha, ʼs aig an robh deagh theisteanas bho na h-Iudhaich uile, a bha tamh an sin,

¹³ A tighinn gam ionnsuidh, ʼsa seasamh lamh rium, thuirt e rium: A bhrathair Shauil, seall naird. Agus sa cheart uair sheall mi naird air.

¹⁴ Ach thuirt esan: Roimh-dhʼorduich Dia ar n-aithrichean thu, los gun tuigeadh tu a thoil, ʼs gum faiceadh tu an t-Aon naomh, ʼs gun cluinneadh tu an guth as a bhial:

¹⁵ Oir bithidh thu do dhaoine uile na dʼ fhianuis dha air na nichean a chunnaic ʼsa chuala tu.

¹⁶ Agus a nis car-son a tha thu dianamh moille? Eirich, ʼs bi air do bhaisteadh, agus nigh dhiot do pheacannan a gairm air ainmse.

¹⁷ Us thachair nuair a thainig mi rithist gu Ierusalem, ʼsa bha mi ri urnaigh san teampull, gun tainig plathadh-inntinn orm,

¹⁸ ʼS gum fac mi e a g-radh rium: Greas ort, us fag Ierusalem gu h-ealamh: a chionn nach gabh iad do theisteanas mu mʼ dheidhinn.

¹⁹ Us thuirt mise: A Thighearna, tha fios aca gun robh mise tilgeadh am priosan, ʼsa sgiursadh anns gach sinagog, na feadhnach a chreid unnadsa;

²⁰ ʼS nuair a dhoirteadh fuil Stephain, tʼ fhianuis, bha mise san lathair ʼsa g-aontachadh leo, ʼsa gleidheadh am falluinnean-sa a bha ga mharbhadh.

²¹ Us thuirt e rium: Bi falbh: oir cuiridh mi thu thun nan cinneach a tha an cein.

²² Agus dhʼ eisd iad ris gus am facal so, ʼs an sin thog iad an guth, a g-radh: Togaibh bharr an talmhuinn a leithid so de dhuine: oir cha cheart e bhith beo.

²³ ʼS nuair a bha iadsan a g-eigheach, ʼsa tilgeil an aodaich dhiu, ʼsa caitheamh duslaich san athar,

²⁴ Dhʼ orduich an t-ard-cheannard gun tugteadh do ʼn chaisteal e, ʼs gun rachadh a sgiursadh ʼsa riasladh, gus am faigheadh e mach car-son a bha iad a glaodhaich mar so ʼna aghaidh.

²⁵ ʼS air dhaibh a cheangal le iallan, thuirt Pol ris a cheannard-chiad a bha lamh ris: Am beil e laghail dhuibh duine a tha ʼna Romanach a sgiursadh, ʼs e neo-dhìte?

²⁶ Nuair chual an ceannard-ciad so, chaidh e thun an ard-cheannaird, us dhʼ innis e dha, a g-radh: Ciod a tha thu dol a dhianamh? oir is saor Romanach an duine so.

²⁷ ʼS an t-ard-cheannard a tighinn ga ionnsuidh, thuirt e ris: Innis dhomh an Romanach thu. Ach thuirt esan: Seadh.

²⁸ Us fhreagair an t-ard-cheannard: Choisinn mise air suim mhoir an t-saorsa so. Us thuirt Pol: Ach rugadh mise saor.

²⁹ Air an aobhar sin ghrad-dhʼfhag an fheadhainn a bha dol gus a riasladh e. Us bha eagal cuideachd air an ard-cheannard, an deigh dha thuigsinn gum bu shaor Romanach e, agus a thaobh gun do cheangail e e.

³⁰ Ach an ath latha air dha bhith an geall air fios na bu chinntiche fhaighinn car-son a bha na h-Iudhaich a cur choire as a leth, dhʼ fhuasgail e e, agus dhʼorduich e do na sagairt ʼs do ʼn chomhairle uile tighinn cruinn; ʼsa toirt Phoil a mach, chuir e air am bialaobh e.