Gnìomharan 20 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

XX. CAIB. Pol a triall tromh Mhacedonia ʼs na Greige: a toirt beo duine, a shearmon do chleir Ephesuis.

¹ ʼS an deigh do ʼn upraid sgur, ghairm Pol na deisciopuil ga ionnsuidh, ʼsa toirt chomhairlean orra, ghabh e slan leo, us thriall e gu dol do Mhacedonia.

² ʼS nuair a shiubhail e tromh na h-aiteachan sin, ʼsa thug e comhairle orra le moran bhriathran, thainig e do ʼn Ghreig:

³ An deigh dha tri miosan a chaithe an sin, rinn na h-Iudhaich, ʼs e gu seoladh do Shiria, feall-fhalach air, le sin chuir e roimh tilleadh tromh Mhacedonia.

⁴ Agus chaidh ʼna chuideachd Sopater, mac Phirruis á Beréa: ʼs de mhuinntir Thessalonica Aristarchus agus Secundus, us Gaius á Derbe agus Timoti; us á Asia Tichicus agus Trophimus.

⁵ Air dhaibh so dol romhainne, dhʼ fheith iad ruinn aig Troas.

⁶ Agus an deigh laithean an arain neo-ghoirtichte, sheol sinn bho Philippi, ʼs ann an coig latha thainig sinn gan ionnsuidh aig Troas, far na stad sinn seachd latha.

⁷ ʼS air a chiad latha de ʼn t-seachduin, nuair a bha sinn air cruinneachadh gu aran a bhristeadh, reusonaich Pol riu, us aige ri falbh air an là ʼr na mhaireach, agus lean e air labhairt gu miadhon oidhche.

⁸ Agus bha moran lochran anns an t-seomar uachdrach, far an robh sinn cruinn.

⁹ ʼS bha oganach araid, Eutichus theirte ris, ʼna shuidhe ann an uinneig, us trom chadal a tighinn air (le Pol a bhith fad a teagasg) thuit e, ʼs e ʼna shuain, sios bho ʼn treas lobhta, agus thogadh suas marbh e.

¹⁰ Agus nuair theirinn Pol ga ionnsuidh, shìn e e fhein air ʼuachdar, ʼs ga ghlacail thuirt e: Na biodh furban oirbh: oir tha ʼanam ann.

¹¹ ʼSa dol suas, ʼsa bristeadh arain, ʼsa blasad, labhair e moran riu gu solus latha, an sin dhʼ fhalbh e.

¹² ʼS thug iad an t-oganach leo beo, ʼs cha bu bheag an toil-inntinn.

¹³ Ach a dol air bord saghaich, sheol sinne gu Assos, far an robh againn ri Pol a ghabhail air bord: oir ʼsann mar sin a shuidhich e, ʼs e fhein gus an t-astar a dhianamh air tir.

¹⁴ Agus air dha ar coinneachadh aig Assos, ghabh sinn air bord e, ʼs thainig sinn gu Mitiléne.

¹⁵ ʼSa seoladh as a sin, thainig sinn an ath latha mu chomhair Chiois, ʼs an ath latha rinn sinn Samos, agus an latha an deigh sin rainig sinn Miletus.

¹⁶ Oir bha Pol air cur roimhe seoladh seachad air Ephesus, eagal gun cuirte moille air an ʼAsia. Oir bha e greasad air, gu latha Caingis, nam bʼ urrainn da idir, a chumail ann an Ierusalem.

¹⁷ ʼSa cur fios bho Mhiletus gu Ephesus, ghairm e seanairean na h-eaglais.

¹⁸ ʼS nuair thainig iad ga ionnsuidh, ʼsa bha iad comhla, thuirt e riu: Tha brath agaibh bho ʼn chiad latha a thainig mi do dhʼ Asia, ciamar a ghiulain mi mi fhein maille ribh fad na h-uine,

¹⁹ A seirbhiseachadh an Tighearna leis a h-uile umhlachd, ʼs le deoir, us buairidhnean, a thainig orm le foill nan Iudhach;

²⁰ Ciamar nach do chum mi aiteal bhuaibh, a bha gu leas dhuibh, gun innseadh dhuibh, ʼs gun a theagasg dhuibh gu follaiseach, ʼs bho thigh gu tigh,

²¹ A cur an ceill do na h-Iudhaich, ʼs do na cinnich aithreachais a thaobh Dhe, agus creidimh ann ar Tighearna Iosa Criosta.

²² Us, seall, a nis ceangailte san spiorad, tha mi dol gu Ierusalem, gun fhios agam ciod a dhʼ eireas dhomh an sin,

²³ Ach gum beil an Spiorad Naomh a dianamh fianuis dhomh anns gach baile, a g-radh, gum beil cuibhrichean agus diachuinnean a feitheamh orm ann an Ierusalem.

²⁴ Ach cha n-eil ni dhiu sin a cur sgath orm, cha mhua tha mi sealltuinn air mo bheatha nas luachmhoire na mi fhein, ma se ʼs gun criochnaich mi mo chùrsa agus riarachadh an fhacail, a fhuair mi bho ʼn Tighearna Iosa gu teisteanas a thoirt air soisgeul grasan Dhe.

²⁵ Us, seall, tha fios agam a nis nach fhaic sibh mo ghnuis tuilleadh, sibhse uile am measg na shiubhail mi a searmonachadh rioghachd Dhe.

²⁶ Air an aobhar sin tha mi gu ʼr gabhail an diugh mar fhianuis, gum beil mi glan bho fhuil dhaoine gu leir.

²⁷ Oir cha do sheachuinn mi comhairle Dhe air fad innseadh dhuibh.

²⁸ Seallaibh ribh fhein ʼs ris an treud uile, air na shuidhich an Spiorad Naomh sibh ʼnur n-easbuigean gu riaghladh eaglais De, a cheannaich e le fhuil fhein.

²⁹ Oir tha fios agam an deigh dhomhsa falbh, gun tig madaidhean-allaidh reubach a stigh ʼnur measg, nach caomhuinn an treud.

³⁰ Us eiridh daoine dhibh fhein, a labhras nichean coirbte, gu deisciopuil a tharruinn ʼnan deigh.

³¹ Uime sin dianaibh faire, a cuimhneachadh nach do lasaich mi, fad thri bliadhna, a chomhairleachadh gach aon agaibh le deoir a dhʼ oidhche ʼsa latha.

³² A nis tha mi gu ʼr n-earbsa ri Dia, ʼs ri facal a ghras, a tha comasach air togail suas, ʼs air oighreachd a thoirt seachad am measg nan daoine naomhaichte uile.

³³ Cha do shanntaich mi airgiod, no òr, no aodach duine air bith,

³⁴ Mar tha fios agaibh fhein, a chionn fhritheil na lamhan so do mʼ fheumalachd fhein, agus dhaibhse a bha cuide rium.

³⁵ Dhʼ fhiach mi dhuibh a h-uile ni, gur còir dhuibh, le saothrachadh mar so, an fheadhainn laga chomhnadh, agus facal an Tighearna Iosa a chuimhneachadh, mar thuirt e: Se toirt seachad is beannaichte na gabhail.

³⁶ ʼS an deigh na nichean so radh, a dol air a ghluinean, rinn e urnaigh maille riu uile.

³⁷ Agus rinn iad uile gal gu goirt; ʼsa tuiteam air muineal Phoil, phog iad e,

³⁸ ʼS iad gu h-araid craiteach as leth an fhacail a thuirt e, nach fhaiceadh iad a ghnuis tuilleadh. Us thug iad coimhideachd dha gu ruig an saghach.