Gnìomharan 2 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

II. CAIB. Ghlac na deisciopuil an Spiorad Naomh: searmon Pheadair do ʼn t-sluagh: crabhadh nan ciad chreidmheach.

¹ Us nuair choimhlionadh lài na caingis, bha iad uile cruinn an aon aite;

² Agus ghrad-thainig fuaim bho neamh mar de ghaoith ro laidir a tighinn, us lion i an tigh uile anns an robh iad ʼnan suidhe.

³ Us chunnacas leo teangannan sgoilte mar gum bʼ ann de theine, agus shuidh e air gach aon dhiu;

⁴ Agus lionadh iad uile leis an Spiorad Naomh, us thòisich iad air labhairt le ioma seorsa theangan, a reir ʼs mar thug an Spiorad Naomh dhaibh ri labhairt.

⁵ A nis bha Iudhaich a tamh ann an Ierusalem, daoine crabhach dhe ʼn h-uile cinneadh a tha fo ʼn athar.

⁶ ʼS nuair a sgaoil an sgial so mach, thionail an sluagh, ʼs bha iad fo imcheist ʼnan inntinn, a chionn ʼs gun cual a h-uile fear iad a labhairt ʼna chanan fhein.

⁷ ʼS bha iad uile fo uamhas, agus fo ioghnadh, a g-radh: Seall, nach Galiléich na daoine so uile a tha labhairt?

⁸ Agus ciamar chuala sinn gach aon ar canan fhein anns an dʼ rugadh sinn?

⁹ Parthich, us Medich, ʼs Elamitich, agus luchd-comhnuidh Mhesopotamia, Iudéa, agus Chapadocia, Phontuis, us Asia,

¹⁰ Phrigia, agus Phamphilia, na h-Eipheit, ʼs an roinn sin de Libia, a tha mun cuairt do Chiréné, agus coigrich bho ʼn Roimh,

¹¹ Iudhaich cuideachd, us feadhainn a thionndaidh, Cretich, us Arabaich, chuala sinn iad a labhairt ʼnar canan fhein oibrichean iongantach Dhe.

¹² Agus bha iad uile lan uamhais agus ioghnaidh, a g-radh ri cheile: Ciod is ciall dha so?

¹³ Ach thuirt feadhainn eile, a magadh: Tha na daoine so lan de dhʼ fhion ùr.

¹⁴ An sin thog Peadar, ʼs e ʼna sheasamh comhla ris na h-aon-diag, a ghuth, us thuirt e riu: A dhaoine Iudéa, agus sibhse uile, a tha tamh ann an Ierusalem, biodh fios agaibh air so, agus le ʼr cluasan gabhaibh ri mʼ bhriathran.

¹⁵ Oir cha n-eil iad so air mhisg, mar tha sibhse a saoilsinn, ʼs nach eil ann ach an treas uair dhe ʼn latha:

¹⁶ Ach se so an ni a labhradh leis an fhaidh Ioel:

¹⁷ Agus tachraidh anns na laithean deireannach (os an Tighearna): taomaidh mi mach dhe mʼ Spiorad air a h-uile feoil; us ni ur mic agus ur nigheanan faisneachd, agus chi ur daoine oga seallaidhean, us bruadaraidh ur seann daoine bruadaran.

¹⁸ Agus gu fior air na laithean sin taomaidh mi mach dhe mʼ Spiorad air mo sheirbhisich, ʼs air mo bhan-sheirbhisich, agus ni iad faisneachd;

¹⁹ Us fiachaidh mi beartan iongantach air neamh shuas, agus comharraidhnean air talamh shios, fuil, agus teine, agus toit deathaich.

²⁰ Tionndaidhear a ghrian gu dorchadas, ʼsa ghealach gu fuil, mun tig latha mor agus follaiseach an Tighearna.

²¹ Agus tachraidh, gum bi a h-uile h-aon, a ghairmeas air ainm an Tighearna, sabhailte.

²² Sibhse, fheara Israil, eisdibh ris na facail so: Iosa bho Nasareth, duine taitneach le Dia ʼnur measg, leis na miarailtean, ʼs na beartan iongantach, ʼs na comharraidhnean a rinn Dia leis ʼnur measg, mar tha fios agaibhse;

²³ A cheart dhuine so, air dha bhith air a liubhairt seachad le comhairle shuidhichte, ʼs le roimh-eolas De, cheus sibhse agus mharbh sibh le lamhan dhroch dhaoine;

²⁴ Esan thog Dia suas, air dha doruinnean iutharna fhuasgladh, thaobh nach bʼ urrainn dasan a bhith air a chumail leis.

²⁵ Oir tha Dài a g-radh uime: Chunnaic mi an Tighearna daonnan romh mo ghnuis: oir tha e air mo laimh dheis, gus nach gluaisear mi:

²⁶ Air son so rinneadh mo chridhe aoibhneach, agus ghabh mo theanga aiteas, a thuilleadh air so gabhaidh mʼ fheoil fois ann an dochas:

²⁷ A chionn ʼs nach fag thu mʼ anam an ifrinn, ʼs nach leig thu le tʼ Aon Naomh truailleachd fhaicinn.

²⁸ Rinn thu aithnichte dhomh slighean na beatha: us lionaidh tu mi le sòlas do ghnuis.

²⁹ Fheara ʼsa bhraithrean, leigibh leam labhairt ribh gu dana mu ʼn phriomh-athair Dài, gun dʼfhuair e bàs, ʼs gun do thiodhlaiceadh e; agus gus an latha an diugh tha uaigh maille ruinn.

³⁰ Uime sin bhon a bha e ʼna fhaidh, us fios aige gun do mhionnaich Dia dha le mionn, gun suidheadh fear air a chathair de thoradh a leasraidh,

³¹ A faicinn so roimh-laimh, labhair e mu aiseirigh Chriosta, chionn cha dʼfhagadh esan an ifrinn, ʼs cha mhua chunnaic fheoil truailleachd.

³² Thog Dia suas an t-Iosa so rithist, ni air a bheil sinne uile ʼnar fianuisean.

³³ Uime sin le esan a bhith air ardachadh le laimh dheis De, agus air faighinn bho ʼn Athair gealltanas an Spioraid Naoimh, thaom e mach so, a tha sibhse a faicinn ʼsa cluinntinn.

³⁴ Oir cha deachaidh Dài suas gu neamh: ach thuirt e fhein: Thuirt an Tighearna ri mo Thighearna: Suidh air mo laimh dheis,

³⁵ Gus an dian mi do naimhdean ʼnan stol chas dhut.

³⁶ Uime sin biodh lan-chinnteas aig tigh Israil uile, gun dʼ rinn Dia mar-aon Tighearna agus Criosta dhe ʼn dearbh Iosa so a cheus sibhse.

³⁷ A nis air dhaibh na nichean so chluinntinn, ghabh iad aithreachas goirt ʼnan cridhe, us thuirt iad ri Peadar, ʼs ris a chuid eile de na h-ostail: A dhaoine ʼsa bhraithre, ciod a ni sinn?

³⁸ Ach thuirt Peadar riu: Gabhaibh aithreachas, agus biodh gach aon agaibh air a bhaisteadh an ainm Iosa Criosta gu mathanas ur peacannan; agus gheobh sibh tiodhlac an Spioraid Naoimh.

³⁹ Oir tha an gealltanas dhuibhse, us dha ʼr cloinn, agus dhaibhse uile a tha fad as, ge bith iad a ghairmeas an Tighearna ar Dia.

⁴⁰ Agus le moran tuille bhriathran thug e teisteanas, agus chomhairlich e iad, a g-radh: Sabhailibh sibh fhein bho ʼn ghinealach choirbte so.

⁴¹ Iadsan ma ta a ghabh ri fhacal, chaidh am baisteadh; agus an latha sin fhein chuireadh ri ʼn aireamh mun cuairt do thri mile anam.

⁴² Agus sheas iad gu buan ann an teagasg nan ostal, ʼs an comanachadh bristeadh an arain, agus ann an urnaigh.

⁴³ Agus thuit fiamh air a h-uile anam: us rinneadh moran mhiarailtean agus chomharraidhnean leis na h-ostail ann an Ierusalem, ʼs bha eagal mor orra uile.

⁴⁴ Us bha iadsan uile, a bha creidsinn, comhla, ʼs bha h-uile ni aca coichionta.

⁴⁵ Reic iad an seilbh ʼs am maoin, agus roinn iad orra uile iad, a reir uireasuidh gach aon.

⁴⁶ ʼSa buanachadh a h-uile latha a dhʼ aon inntinn san teampull, ʼsa bristeadh arain bho thigh gu tigh, ghabh iad am biadh le sòlas ʼs le aon-fhillteachd cridhe,

⁴⁷ A moladh Dhe, us measail aig an t-sluagh uile. Agus leasaich an Tighearna gach latha aireamh na feadhnach a bhiodh air an sabhaladh.