Gnìomharan 17 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

XVII. CAIB. Teagasg Phoil do mhuinntir Thessalonica, Bherea, agus Athéne.

¹ ʼS nuair a shiubhail iad tromh Amphipolis us Apollonia, thainig iad gu Thessalonica, far an robh sinagog aig na h-Iudhaich.

² ʼS chaidh Pol mar a bʼ abhuist a stigh gan ionnsuidh, us fad tri latha sàbaid mhìnich e dhaibh as na sgriobtuirean,

³ A soilleireachadh dhaibh, ʼsa, leigeil fhaicinn gum feumadh Criosta fulang, us eirigh rithist bho na mairbh; agus gur e so Iosa Criosta, a tha mise cur an ceill dhuibh.

⁴ Us chreid cuid dhiu, agus lean iad ri Pol ʼs ri Silas, agus buidhean mhor de dhaoine crabhach ʼs de na cinnich, agus roinn nach bu bheag de mhnathan uasal.

⁵ Ach na h-Iudhaich a gabhail farmaid, ʼsa tional gan ionnsuidh roinn de dhroch dhaoine de ghraisg an t-sluaigh, ʼsa togail buaireis, lion iad am baile le iorghuill; ʼsa cuairteachadh tigh Iasoin, dhʼiarr iad an liubhairt a mach do ʼn t-sluagh.

⁶ Agus nuair nach robh iad gam faighinn, tharruinn iad Iason us braithrean araid gu riaghladairean a bhaile, a g-eigheach: Iad so, a tha togail iorghuill air feadh a bhaile, thainig iad an so cuideachd,

⁷ Iad so ghabh Iason h-uige; ʼs tha iad uile a cur an aghaidh achdannan Chésair, le bhith g-radh gum beil righ eile ann, Iosa.

⁸ Agus bhuair iad an sluagh us riaghladairean a bhaile, ri cluinntinn nan nichean so.

⁹ ʼS air dhaibh urras a ghabhail bho Iason, ʼs bho chàch, leig iad as iad.

¹⁰ Ach san uair chuir na braithrean Pol us Silas air falbh san oidhche gu Beréa. Nuair rainig iadsa sin, chaidh iad a stigh do shinagog nan Iudhach.

¹¹ A nis bha iad so ʼna bʼ uaisle na muinntir Thessalonica: ʼs ghabh iad ris an fhacal leis a h-uile deothas, a rannsachadh nan Sgriobtur gach latha, fiach an ann mar sin a bha.

¹² ʼS gu dearbh chreid moran dhiu-san, agus de mhnathan urramach dhe na cinnich, agus roinn nach bu bheag de dhaoine.

¹³ ʼS nuair a fhuair na h-Iudhaich, a bhʼann an Thesslonica, brath gun robh facal De air a shearmonachadh le Pol ann am Beréa, thainig iad an sin cuideachd, a gluasad ʼsa cur roimh cheile an t-sluaigh.

¹⁴ An sin ghrad-chuir na braithrean Pol air falbh, gus e dhol thun na mara: ach dhʼ fhuirich Silas us Timoti an sin.

¹⁵ Us thugadh Pol le luchd-coimhideachd gu ruig Athéne; ʼsa faighinn orduigh bhuaithe gu Silas us Timoti, iad a thighinn h-uige gu ro chabhagach, dhʼ fhalbh iad.

¹⁶ ʼS nuair bha Pol gam feitheamh-san aig Athéne, ghluaiseadh a spiorad ann, a faicinn a bhaile a geilleadh tur do dhʼiodhol-aoradh.

¹⁷ Uime sin rinn e deaspud anns an t-sinagog ris na h-Iudhaich, ʼs ris na daoine crabhach, agus air a mhargadh gach latha riusan a bha san lathair an sin.

¹⁸ ʼS bha feallsanaich araid de na h-Epicurich, us de na Stoicich a deaspud ris; agus thuirt cuid: Ciod is miann leis a ghlagaire so radh? ach cuid eile: Is coltach gur duine e, a tha toirt a stigh dhiathan ùra: a chionn gun do shearmonaich e dhaibh Iosa, agus an aiseirigh.

¹⁹ Agus ga ghabhail, thug iad leo e thun an Areopaguis, a g-radh: Am faod sinn eolas fhaighinn air an teagasg ùra so, a tha thu labhairt?

²⁰ Oir tha thu toirt nichean araid ùra ga ʼr cluasan: uime sin bu mhath leinn brath a bhith againn ciod is ciall daibh sin.

²¹ (A nis cha n-eil muinntir Athéne uile, ʼs na coigrich a tha an sin, a dianamh chaochla, ach a g-innse, no a g-eisdeachd ri uirsgeul air choireigin.)

²² Ach thuirt Pol, ʼs e ʼna sheasamh am miadhon an Areopaguis: A Mhuinntir Athéne, tha mi faicinn gum beil sibhse anns a h-uile ni ro shaobh-chrabhach.

²³ Oir a gabhail seachad ʼsa faicinn ur n-iodholan, fhuair mi altair air an robh e sgriobhte: Doʼn Dia Neo-aithnichte. Esan ma ta dha ʼm beil sibhse toirt aoraidh, agus sibh gun aithne air, se tha mise teagasg dhuibh:

²⁴ An Dia, a rinn an saoghal, ʼs gach ni thʼann, ʼs gur Tighearna neamh agus talmhuinn e, cha n-eil e tamh ann an teampuill, a rinneadh le lamhan,

²⁵ Cha mhua tha e air a sheirbhiseachadh le lamhan dhaoine, mar gum biodh ni a dhʼeasbhuidh air, ʼs gur e fhein a tha toirt do gach aon beatha, us anail, agus gach ni;

²⁶ Us rinn e bho h-aon an cinneadh-daonda uile, gus comhnuidh a ghabhail air uachdar an talmhuinn gu leir, a suidheachadh amannan sonraichte, agus criochan an aite comhnuidh,

²⁷ Gus iad Dia a shireadh, fiach am biodh a rath orra a mhothachadh, no fhaighinn, ged nach eil e fada bho gach aon againn.

²⁸ Oir ʼsann annsan a tha ar beatha, ar gluasad, agus ar bith: mar a thuirt cuideachd cuid dhe ur baird fhein: Oir is sinn cuideachd a ghineal.

²⁹ Air an aobhar sin bhon is sinne gineal De, cha n-fhaod sinn bhith am beachd, gum beil an Diadhachd coltach ri òr, no ri airgiod, no ri cloich, air an dealbhadh le seoltachd us innleachd dhaoine.

³⁰ Agus Dia gu dearbh a sealltuinn thairis air linntean an aineolais so, tha e nis a g-innse do dhaoine, iad uile peanas a dhianamh anns gach aite,

³¹ A chionn gun do shonraich e latha anns an toir e breth air an t-saoghal le ceartas, leis an duine so, a dhʼ orduich e, a toirt creidimh do ʼn h-uile duine, le a thogail-sa bho na mairbh.

³² Ach nuair a chual iad mu aiseirigh nam marbh, rinn cuid gu dearbh fanaid, ach thuirt cuid eile: Cluinnidh sinn thu fhathast mu thimchioll so.

³³ Mar sin chaidh Pol a mach as am measg.

³⁴ Ach dhʼ aontaich cuid de dhaoine leis, us chreid iad: ʼnam measg sin bha Dionisius an t-Areopagach, us boirionnach dha ʼm bʼ ainm Damaris, agus feadhainn eile maille riu.