Ephèsianach 5 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

V. CAIB. Brosnachadh gu caithe-beatha diadhaidh: dleasnas fir us mna dha cheile, bho shamplair Chriosta agus na h-eaglais.

¹ Bithibhse ma ta ʼnur luchd-leanmhuinn air Dia, mar chloinn ro ghaolach;

² Agus imichibh ann an gradh, mar thug Criosta gradh dhuinn, ʼsa liubhair e e fhein seachad air ar son ʼna thobhartas ʼs ʼna iobairt do Dhia mar fhàile cubhraidh.

³ Ach na biodh striopachas, no neo-ghloine air bith, no sannt urad us air an ainmeachadh ʼnur measg, mar a thigeadh do naoimh:

⁴ No drabasdachd, no cainnt ghorach, no sglamhruinn, anns nach eil feum sa bith; ach an aite sin a toirt buidheachais.

⁵ Oir biodh fios agaibh air so, us tuigibh, nach eil aig fear-striopachais sa bith, no fear neoghlan, no fear sanntach (ni is e iodhol-aoradh), oighreachd ann an rioghachd Chriosta agus Dhe.

⁶ Na mealladh aon air bith sibh le cainnt fhaoin: oir as leth so tha fearg Dhe a tighinn air cloinn a mhi-chreidimh.

⁷ Na bithibhse ma ta ʼnur comh-phairtich riu.

⁸ Oir bha sibh uair ʼnur dorchadas, ach a nis ʼnur solus anns an Tighearna. Leanaibh ma ta ceuman clann an t-soluis:

⁹ Oir tha toradh an t-soluis anns a h-uile mathas, agus ceartas, agus firinn:

¹⁰ A dearbhadh ciod a tha lan-thaitneach do Dhia;

¹¹ ʼS na biodh comunn sa bith agaibh ri oibrichean neo-thorach an dorchadais: ach an aite sin cronaichibh iad.

¹² Oir na nichean a thʼ air an dianamh leo an uaigneas, is nàr urad ʼs an luaidh.

¹³ Ach na nichean uile a tha ri ʼn cronachadh, nithear follaiseach iad leis an t-solus: oir gach ni, a ni soilleir, is solus e.

¹⁴ Air son sin tha e g-radh: Eirich thusa, a tha na dʼ chadal, us duisg bho na mairbh, agus soilleirichidh Criosta thu.

¹⁵ Uime sin, a bhraithrean, seallaibh ciamar a dhʼ imicheas sibh gu faicilleach: cha n-ann mar dhaoine neo-ghlic,

¹⁶ Ach mar dhaoine glic, a g-ath-cheannach na h-aimsire: a chionn gum beil na laithean olc.

¹⁷ Air an aobhar sin na bithibh neo-ghlic, ach a tuigsinn ciod e toil De.

¹⁸ ʼS na bithibh air mhisg le fion, anns a bheil roic: ach bithibh air ur lionadh leis an Spiorad Naomh,

¹⁹ A labhairt eadaraibh fhein ann an sailm, ʼsan laoidhean, ʼs an dàin spioradail, a seinn, ʼsa dianamh ciuil do ʼn Tighearna ʼnur cridheachan,

²⁰ Daonnan a toirt taing air son a h-uile ni do Dhia ʼs do ʼn Athair, an ainm ar Tighearna Iosa Criosta.

²¹ A geilleachduinn da cheile ann an eagal Chriosta.

²² Biodh mnathan umhailt dha ʼm fir, mar do ʼn Tighearna:

²³ A chionn gur e am fear ceann na mna, mar is e Criosta ceann na h-eaglais: is esan slanair a chuirp.

²⁴ Uime sin mar tha ʼn eaglais umhailt do Chriosta, ceart mar sin biodh na mnathan umhailt dha ʼm fir anns a h-uile ni.

²⁵ A dhaoine, thugaibh gaol dha ʼr mnathan, mar thug Criosta gaol do ʼn eaglais, agus a liubhair e e fhein air a son,

²⁶ Gus e ga naomhachadh, ga glanadh le ionnlad an uisge ann am facal na beatha,

²⁷ Gus a tairgse dha fhein ʼna h-eaglais ghlormhoir, gun smal, gun phreasadh, no aiteal dhe ʼn leithid, ach gum biodh i naomh agus gun ghiomh.

²⁸ Ceart mar sin is còir do dhaoine gaol a thoirt dha ʼm mnathan mar dha ʼn coluinn fhein. Esan a tha toirt gaoil dha mhnaoi, tha e toirt gaoil dha fhein.

²⁹ Oir cha tug duine riamh fuath dha fheoil fhein, ach tha e ga h-altrum ʼs ga h-eiridneachadh, ceart mar tha Criosta dianamh ris an eaglais:

³⁰ A chionn gur sinn buill a choluinn-sa, dhe fheoil, agus dhe chnaimhean.

³¹ As leth so fagaidh duine ʼathair agus a mhathair, us dluthaichidh e ri mhnaoi, agus bithidh an dithis ʼnan aon fheoil.

³² Is sacramaid mhor so, ach tha mi labhairt ann an Criosta agus anns an eaglais.

³³ Ach co-dhiu thugadh gach aon agaibhse fos leth gaol dha mhnaoi ceart mar dha fhein: ʼs biodh fiamh a fir air a mhnaoi.