Eòin 12 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

XII. CAIB. Ungadh casan Chriosta: e marcachd gu Ierusalem air muin asail: guth bho neamh.

¹ Uime sin thainig Iosa sia latha romh ʼn chàisg gu Bethania, far an robh Lasarus air bhith marbh, a thug Iosa beo.

² Us rinn iad suipeir dha an sin; agus bha Marta a frithealadh, ʼs bʼ e Lasarus fear dhe ʼn fheadhainn a bha aig bord maille ris.

³ Uime sin ghabh Mairi punnd de dhʼ ola spiocnaird ro luachmhor, agus dhʼ ung i casan Iosa, us shuath i chasan le ʼfalt; agus lionadh an tigh le deagh fhaile na h-ola.

⁴ An sin thuirt fear dhe dheisciopuil, Iudas Iscariot, esan a bha gus a bhrath:

⁵ Car-son nach do reiceadh an ola so air son tri chiad peighinn, ʼs nach tugadh iad do na bochdan?

⁶ A nis thuirt e so, cha n-ann air son omhail a bhith aige de na bochdan, ach a chionn gun robh e ʼna mheirleach, ʼs leis an sporan a bhith aige, gun robh e giulan na chuireadh ann.

⁷ Uime sin thuirt Iosa: Leigibh leatha, los a gleidheadh mu choinneamh latha mʼ adhlaic.

⁸ Oir tha na bochdan agaibh daonnan maille ribh: ach cha n-eil mise agaibh daonnan.

⁹ Agus thuig cuideachda mhor de na h-Iudhaich gun robh e an sin; us thainig iad, cha n-ann air son Iosa mhain, ach a dhʼ fhaicinn Lasaruis, a thog e bho na mairbh.

¹⁰ Ach smaoinich na h-ard-shagairt air Lasarus a mharbhadh cuideachd:

¹¹ A chionn gun dʼ fhalbh moran de na h-Iudhaich as a lethse, ʼs gun do chreid iad ann an Iosa.

¹² Agus air an là ʼr na mhàireach, nuair chuala am mor-shluagh, a bhʼ air tighinn gu latha na feille, gun robh Iosa a tighinn gu Ierusalem,

¹³ Ghabh iad giagan pailm, ʼs chaidh iad a mach ʼna chomhail, agus dhʼ eigh iad: Hosanna, is beannaichte esan, righ Israil, a tha tighinn an ainm an Tighearna.

¹⁴ Us fhuair Iosa asal og, agus shuidh e air, mar a tha sgriobhte:

¹⁵ Na gabh eagal, a nighean Shioin: seall, tha do righ a tighinn, ʼna shuidhe air bioraiche asail.

¹⁶ Cha do thuig a dheisciopuil na nichean so an toiseach: ach nuair a ghloraicheadh Iosa, an sin chuimhnich iad, gun robh na nichean so sgriobhte uime, agus gun dʼ rinn iad iad so dha.

¹⁷ As leth sin thug an sluagh, a bha comhla ris nuair a ghairm e Lasarus as an uaigh, ʼsa thog e bho na mairbh e, teisteanas.

¹⁸ ʼSann air son sin cuideachd, a thainig an sluagh ʼna choinneamh: a chionn gun cuala iad gun dʼ rinn e a mhiarailt so.

¹⁹ Thuirt na Phairisich uime sin eatorra fhein: Am beil sibh a faicinn nach eil sinn a cosnadh a bheag? Seall, tha ʼn saoghal uile air dol ʼna dheigh.

²⁰ A nis bha cinnich araid am measg na feadhnach a thainig a thoirt aoraidh air an latha feille.

²¹ Thainig iad sin ma ta gu Philip, a bha bho Bhethsaida Ghalile, agus ghuidh iad air, a g-radh: A mhaighistir, tha toil againn Iosa fhaicinn.

²² Thainig Philip, us dhʼ innis e do dhʼAindris: a rithist dhʼinnis Aindris agus Philip do Iosa.

²³ Agus fhreagair Iosa iad: Tha an uair air tighinn gu Mac an duine a bhith air a ghlorachadh.

²⁴ Gu firinneach firinneach tha mi g-radh ribh: mur faigh an grainne cruithneachd, a thuiteas san talamh, bàs,

²⁵ Stadaidh e leis fhein: ach ma gheobh e bàs, bheir e mach moran toraidh. Esan aig a bheil gaol dha bheatha, caillidh e i; us esan aig a bheil fuath dha bheatha anns an t-saoghal so, gleidhidh e i gu beatha shiorruidh.

²⁶ Ma ni neach air bith frithealadh dhomhsa, leanadh e mi; agus far am beil mise, an sin cuideachd bithidh mo; sheirbhiseach. Ma ni neach air bith seirbhis domhsa, bheir mʼ Athair onair dha.

²⁷ A nis tha mʼ anam fo bhruaillean. Us ciod a their mi? Athair, sabhail mi bho ʼn uair so. Ach ʼsann as leth so a thainig mi gus an uair so.

²⁸ Athair, gloraich tʼ ainm. An sin thainig guth bho neamh: Ghloraich mi e a cheana, agus gloraichidh mi rithist e.

²⁹ Uime sin thuirt an sluagh, a bha ʼnan seasamh ʼsa chuala, gur e tairneanach a bhʼ ann. Us thuirt cuid eile: Labhair aingeal ris.

³⁰ Fhreagair Iosa, us thuirt e: Cha n-ann air mo shonsa a thainig an guth so, ach air ur sonsa.

³¹ A nis tha breitheanas an t-saoghail ann: a nis tilgear a mach prionns an t-saoghail so.

³² Agus mise, ma thogar bho ʼn talamh mi, tarruinnidh mi gach ni gam ionnsuidh fhein.

³³ (A nis thuirt e so a ciallachadh ciod an seorsa bàis a bha e gus fhaighinn.)

³⁴ Fhreagair an sluagh e: Chuala sinne as an lagh, gum fuirich Criosta gu bràth: us ciamar a tha thusa g-radh: Feumar Mac an duine a bhith air a thogail suas? Co e Mac an duine so?

³⁵ Uime sin thuirt Iosa riu: Car uine bige fhathast, tha an solus ʼnur measg. Gluaisibh fhad ʼsa tha an solus agaibh, los nach beir an dorchadas oirbh; oir am fear, a tha g-imeachd san dorchadas, cha n-eil fhios aige cean a tha e dol.

³⁶ Fhad ʼsa tha an solus agaibh, creidibh anns an t-solus, los gum bi sibh ʼnur cloinn an t-soluis. Labhair Iosa na nichean so; an sin dhʼ fhalbh e, ʼs dhʼ fhalaich e e fhein bhuapa.

³⁷ Us ged a bha e air cho liuthad miarailt a dhianamh ʼnan lathair, cha do chreid iad ann:

³⁸ Chum gum biodh facal an fhaidh Isaias air a choimhlionadh, a labhair e: A Thighearna, co a chreid ga ʼr n-eisdeachd-ne? agus co dha a thaisbeanadh gairdean an Tighearna?

³⁹ So an t-aobhar nach bʼ urrainn daibh creidsinn: a chionn thuirt Isaias a rithist:

⁴⁰ Dhall e an suilean, ʼs chruadhaich e an cridhe; gus nach faiceadh iad le ʼn suilean, ʼs nach tuigeadh iad le ʼn cridhe, ʼs gum biodh iad air an iompachadh, ʼs gun slanaichinn iad.

⁴¹ Na nichean so thuirt Isaias, nuair a chunnaic e ghloir, ʼsa labhair e uime.

⁴² An deigh sin chreid moran de na priomh-dhaoine ann: ach as leth nam Phairiseach cha robh iad ga aideachadh, los nach tilgte mach as an t-sinagog iad.

⁴³ Oir bu docha leo gloir dhaoine na gloir Dhe.

⁴⁴ Ach ghlaodh Iosa, us thuirt e: An neach a tha creidsinn unnamsa, cha n-ann unnamsa a tha e creidsinn, ach annsan a chuir mi.

⁴⁵ Agus an neach a tha gam fhaicinn-sa, tha e ga fhaicinn-sa a chuir mi.

⁴⁶ Tha mise, an solus, air tighinn thun an t-saoghail; gus ge bʼ e, a chreideas unnamsa, nach fan e ann an dorchadas.

⁴⁷ ʼS ma dhʼeisdeas neach air bith ri mʼ fhacail, ʼs nach cum e iad, cha n-eil mise ga dhiteadh: oir cha tainig mi gus an saoghal a dhiteadh, ach gus an saoghal a shabhaladh.

⁴⁸ Esan a tha dianamh diu dhiom, ʼs nach eil gabhail mʼ fhacal, tha aon aige a bheir breth air: am facal a labhair mi, ditidh sin e air an latha mu dheireadh.

⁴⁹ Oir bhuam fhein cha do labhair mise, ach thug an t-Athair, a chuir mi, fainte dhomh, ciod a theirinn agus ciod a labhruinn.

⁵⁰ Agus is aithne dhomh gur beatha shiorruidh fhaintesa. Uime sin na tha mise cantuinn, tha mi ga chantuinn, mar thuirt an t-Athair rium.