Eabhraidhich 9 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

IX. CAIB. Bha iobairtean an lagha fada air deireadh air iobairt Chriosta.

¹ A nis bha a rireadh aig a chiad aon reachdan aoraidh, agus Ionad-naomh saoghalta.

² Oir rinneadh paillion an toiseach, anns an robh na coinnleirean, ʼsam bord, agus na builionnan tairgse, ris an abrar Naomh.

³ ʼS air cul an ath chuirtein bha a phaillion, ris an abrar an t-Ionad is ro-Naomh,

⁴ Far an robh tuiseir òir, agus àirc an tiomnaidh air a comhdachadh uile gu leir mun cuairt le òr, anns an robh poit òir agus am manna innte, agus slat Aaroin a thainig fo bhlath, agus clair an tiomnaidh;

⁵ Agus thairis oirre bha cherubim na gloire, a dianamh sgàile do chathair-na-trocaire, air nach ruigear a leas labhairt an drasda gu mion.

⁶ A nis air do na nichean so a bhith an ordugh mar so, chaidh na sagairt gu dearbh a stigh daonnan do ʼn chiad phaillinn, gu driachd nan iobairt a choimhlionadh.

⁷ Ach do ʼn ath phaillinn an t-ard-shagart ʼna aonar aon uair sa bhliadhna, cha n-ann gun fhuil, gus a tairgse air son ʼaineolais fhein agus aineolas a phobuill:

⁸ An Spiorad Naomh a ciallachadh le so, nach robh an rathad thun an Ionaid-naoimh air a dhianamh fhathast soilleir, fhad ʼsa bhiodh a chiad phaillion air a bonn:

⁹ Ni tha ʼna shamhla air an àm tha nis a lathair: anns am beil tiodhlaicean us iobairtean ga ʼn tairgse suas, nach urrainn a chogais-san, a tha ga ʼn tairgse, a dhianamh coimhlionta, ʼs nach eil ach ʼnam biadhan ʼs ʼnan deochan,

¹⁰ Agus caochla ionnlaidean, us leasachadh na feola, a chuireadh orra gu àm a cheartachaidh.

¹¹ Ach air tighinn do Chriosta, ard-shagart nan nichean matha ri tighinn, tromh phaillinn nas mua agus nas coimhlionta, nach dʼ rinneadh le lamhan, se sin, nach eil de ʼn chruthachadh so,

¹² Cha mhua ʼsann le fuil ghobhar no laogh, ach le fhuil fhein, a chaidh e aon uair a stigh do ʼn Ionad-naomh, air dha saoradh siorruidh a chosnadh.

¹³ Oir ma tha fuil ghobhar us dhamh, agus crathadh luath aighe a naomhachadh sluaigh a tha salach, gu glanadh na feola:

¹⁴ Nach mor nas mua ni fuil Chriosta, a thairg e fhein gun smal tromh ʼn Spiorad Naomh do Dhia, ar cogais a ghlanadh bho oibrichean marbha, gu seirbhis a dhianamh do ʼn Dia bheo!

¹⁵ Agus le sin is eadar-mhiadhonair an tiomnaidh nuaidh e, los le brigh a bhàis gu saoradh bho na ciontan sin a bha fo ʼn chiad thiomnadh, gum faigheadh iadsan, a tha air an gairm, gealladh na h-oighreachd siorruidh.

¹⁶ Oir far a bheil tiomnadh, is fheudar bàs an tiomnadair a bhith ann:

¹⁷ Oir ʼsann an deigh am bàis a tha tiomnadh dhaoine daingeann: air sheol eile tha e gun fheum fhad ʼs is beo an tiomnadair.

¹⁸ A reir sin cha robh a chiad aon air a choisrigeadh gun fhuil.

¹⁹ Oir air do Mhaois a h-uile fainte de ʼn lagh a leughadh do ʼn t-sluagh uile, ghabh e fuil laogh, us ghobhar comhla ri uisge, us cloimh sgarlaid, agus hisop, agus chrath e air an leabhar fhein, agus air an t-sluagh gu leir,

²⁰ A g-radh: Si so fuil an tiomnaidh, a dhʼ orduich Dia dhuibh.

²¹ Mar an ciadna chrath e an fhuil cuideachd air a phaillinn, ʼs air saghaichean an fhrithealaidh gu leir.

²² Agus a reir an lagha, is beag nach ann le fuil a tha h-uile ni air a ghlanadh; agus gun dortadh fala cha n-eil fuasgladh.

²³ Uime sin feumaidh samplairean nichean neamhaidh a bhith air an glanadh leo sin: ach nichean neamhaidh fhein le iobairtean nas fhearr na iad sin.

²⁴ Oir cha n-ann do Ionad-naomh diante le lamhan, a chaidh Iosa stigh, samplair air an fhior Ionad-naomh: ach do neamh fhein, los gun seas e nis an lathair Dhe air ar son-ne:

²⁵ Cha mhua ʼsann gus e e fhein a thairgse gu tric, mar a tha an t-ard-shagart a dol a stigh gach bliadhna do ʼn Ionad-naomh le fuil nach leis fhein:

²⁶ Air chaochla càs dhʼ fheumadh e bhith air fulang gu tric bho thùs an t-saoghail: ach a nis an deireadh linntean nochd e e fhein aon uair, gus am peacadh a sgrios le e fhein iobradh.

²⁷ Agus ceart mar a tha e air orduchadh, gum faigh daoine bàs aon uair, ʼs an deigh sin am breitheanas:

²⁸ Mar sin cuideachd chaidh Criosta thairgse suas aon uair gu peacannan morain a ghlanadh air falbh: an ath uair gun pheacannan fiachaidh e e fhein dhaibh-san, a tha an duil ris, gu sabhaladh.