2 Corintianach 10 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

X. CAIB. Gu stad a chur air caineadh agus bosd nan ostal-breige, tha e fiachuinn cumhachd ostalachd fhein.

¹ A nis tha mise fhein Pol a guidhe oirbh á uchd ciuineachd us stuamachd Chriosta, mise a tha san lathair diblidh ʼnur measg, ach as an lathair dana oirbh.

² Ach tha mi guidhe oirbh, gus nach fheum mi bhith dana san lathair leis a mhisnich sin, leis a bheileas gam shaoilsinn dana an aghaidh cuid de dhʼ fheadhainn, a tha coimhead oirnn mar gum bithemid a g-imeachd a reir na feola.

³ Oir ged tha sinn a g-imeachd san fheoil, cha n-eil sinn a cogadh a reir na feola.

⁴ Oir cha n-eil airm ar cogaidh feolmhor, ach cumhachdach fo Dhia gu leagadh dhaingnichean, a cur as do chomhairlean,

⁵ ʼS do ʼn h-uile airde, a thogas e fhein suas an aghaidh eolas De, ʼsa toirt fo chuing a h-uile tuigse gu umhlachd do Chriosta,

⁶ Agus glan-deas gu diughaltas a dhianamh air a h-uile as-umhlachd, nuair a choimhlionar ur n-umhlachd-sa.

⁷ Faicibh na nichean a tha air reir coltais. Ma tha duine air bith a g-earbsa as fhein, gur le Criosta e, smaoinicheadh e air so ann fhein a rithist, ceart mar is le Criosta esan, gur leis sinne cuideachd.

⁸ Agus, ged a ghabhainn roinn de bharrachd uaill as ar cumhachd, a thug an Tighearna dhuinn gu ʼr leas ʼs cha n-ann gu ʼr n-aimhleas, cha bu nàire leam.

⁹ Ach gus nach saoilear gum beil mi, mar gum bʼ e, a cur eagail oirbh le litrichean:

¹⁰ Oir tha a litrichean gu dearbh cudthromach agus laidir, their iad: ach tha a lathaireachd chorporra anfhann, agus a labhairt gun diù:

¹¹ Am fear a tha sa bharail so tuigeadh e so, gum bi sinn san lathair ann an gniomh, mar tha sinn as an lathair ann am facal le litrichean.

¹² Oir cha n-eil a dhanadas againn sinn fhein a choimeas no shamhlachadh ri cuid a dhʼ fheadhainn, a tha gam moladh fhein: ach tha sinn ga ʼr tomhas fhein ruinn fhein, ʼs ga ʼr samhlachadh fhein ruinn fhein.

¹³ Ach cha dian sinn uaill fos cionn tomhais, ach a reir tomhas na riaghailte, leis na thomhais Dia dhuinn, tomhas cuideachd leis an ruigear sibhse.

¹⁴ Oir cha n-eil sinn ga ʼr sineadh fhein fos cionn ar tomhais, mar nach bitheadh sinn gu ʼr ruighinn-sa: oir rainig sinn sibhse le soisgeul Chriosta:

¹⁵ Gun a bhith gabhail uaille thar tomhas á dianadas feadhnach eile: ach ann an earbsa, le leasachadh ur creidimhse, a bhith a reir ar riaghailt air ar n-ardachadh gu pailt unnaibh,

¹⁶ Seadh gus an soisgeul a shearmonachadh sna h-aiteachan a tha seachad oirbh, cha n-ann a dhianamh uaille á riaghailt fir eile anns na nichean a rinneadh deas dha ʼr laimh.

¹⁷ Ach esan a tha dianamh uaille, dianadh e uaill anns an Tighearna.

¹⁸ Oir cha n-e am fear, a tha ga mholadh fhein, a tha taitneach, ach esan a tha Dia moladh.