1 Corintianach 11 - Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

XI. CAIB. Gur còir ceann-aodach a bhith air na boirionnaich: tha e faighinn coire dha ʼm feusdan graidh, ʼsa labhairt mu ʼn t-sacramaid bheannaichte.

¹ Bithibhse ʼnur luchd-leanmhuinn ormsa, mar tha mise air Criosta.

² Tha mi nis gu ʼr moladh, a bhraithrean, a chionn gum beil sibh cuimhneach orm anns gach ni; ʼsa cumail mʼ orduighean mar a liubhair mi dhuibh iad.

³ Ach is math leam brath a bhith agaibh, gur e ceann a h-uile duine Criosta: agus ceann a bhoirionnaich an duine: agus ceann Chriosta Dia.

⁴ A h-uile fear a tha ri urnaigh no ri fàisneachd, us ceann-aodach air, tha e toirt maslaidh dha cheann.

⁵ ʼSa h-uile boirionnach a tha ri urnaigh no ri faisneachd gun cheann-aodach, tha i toirt maslaidh dha ceann: oir is ionann ʼs ged a bhiodh i air a bearradh.

⁶ Oir mur bi boirionnach comhdaichte, biodh i air a bearradh. Ach ma ʼs nàire do bhoirionnach a bhith air a bearradh, no air a maoladh, cuireadh i ceann-aodach oirre.

⁷ Cha chòir do dhuine gu dearbh a cheann a chuibhrigeadh: a chionn gur e iomhaigh agus gloir Dhe e, ach si am boirionnach gloir an duine.

⁸ Oir cha n-eil an duine bho ʼn bhoirionnach, ach am boirionnach bho ʼn duine.

⁹ Oir cha do chruthaicheadh an duine air son a bhoirionnaich, ach am boirionnach air son an duine.

¹⁰ Uime sin is còir do ʼn bhoirionnach cumhachd a bhith aice air a ceann as leth nan aingeal.

¹¹ Ach dhʼ aindeoin so cha n-eil an duine gun am boirionnach, no am boirionnach gun an duine anns an Tighearna.

¹² Oir mar a tha am boirionnach bho ʼn duine, is amhuil a tha an duine tromh ʼn bhoirionnach: ach tha h-uile ni bho Dhia.

¹³ Thugaibh fhein breth: am beil e dealbhach do bhoirionnach urnaigh a dhianamh ri Dia gun cheann-aodach?

¹⁴ Nach eil nadur fhein gu ʼr teagasg, gur cuis nàire e gu dearbh do dhuine e bhith giullachd ʼfhuilt:

¹⁵ Ach gur gloir e do bhoirionnach, ma ghiullaicheas i ʼfalt: oir thugadh a gruag dhi mar cheann-uidheam?

¹⁶ Ma tha fear air bith deas gu consachadh: cha n-eil a leithid de chleachdadh againue, no aig eaglais De.

¹⁷ A nis tha mi g-àithneadh so; cha n-ann gu ʼr moladh, gum beil sibh a cruinneachadh, cha n-ann gus ur feobhas ach gus ur call.

¹⁸ ʼSa chiad dol a mach, an àm dhuibh tional san eaglais, tha mi cluinntinn gum beil eas-aontas ʼnur measg, agus am pairt tha mi ga chreidsinn.

¹⁹ Oir is fheudar do eiriceachd a bhith ann, gus iadsan, a tha dearbhte, a bhith air an dianamh follaiseach ʼnur measg.

²⁰ Air dhuibh ma ta tional an aon aite, cha n-ann a nis gu suipeir an Tighearna ithe.

²¹ Oir tha gach aon a toirt leis roimh laimh a shuipreach fhein gus a h-ithe. Agus tha fear gu dearbh air acras; ʼs fear eil air mhisg.

²² Ciod, nach eil tighean agaibh gus ithe us ol? No am beil sibh cur suarach eaglais Dhe, ʼsa cur gu nàire iadsan aig nach eil? Ciod a their mi ribh? Am mol mi sibh? A thaobh so cha mhol.

²³ Oir fhuair mi bho ʼn Tighearna na liubhair mi mar an ciadna dhuibhse, gun do ghlac an Tighearna Iosa, air a cheart oidhche san deach a bhrath, aran,

²⁴ ʼSa toirt taing, bhrist e, us thuirt e: Gabhaibh, agus ithibh: se so mo chorpsa, a theid a liubhairt air ur son: dianaibh so mar chuimhneachan ormsa.

²⁵ Mar an ciadna a chailis, an deigh na suipreach, a g-radh: Si a chailis so an tiomnadh nuadh ann am fhuilse: dianaibh so cho tric ʼsa dhʼ olas sibh mar chuimhneachan ormsa.

²⁶ Oir cho tric ʼsa dhʼ itheas sibh an t-aran so, ʼsa dhʼ olas sibh a chailis, taisbeanaidh sibh bàs an Tighearna gus an tig e.

²⁷ Air an aobhar sin co sa bith a dhʼ itheas an t-aran so, no dhʼ olas cailis an Tighearna gu mi-iomchuidh, bithidh e ciontach an corp ʼs am fuil an Tighearna.

²⁸ Ach dearbhadh duine e fhein; agus an sin itheadh e de ʼn aran so, us oladh e de ʼn chailis.

²⁹ Oir co sa bith a dhʼ icheas ʼsa dhʼ olas gu mi-iomchuidh, tha e g-ithe ʼsa g-ol ditidh dha fhein, le cion aire a thoirt do chorp an Tighearna.

³⁰ Mar sin tha moran lag us anfhann ʼnur measg, agus moran ʼnan cadal.

³¹ Oir nan tugadh sinn breth oirnn fhein, cha rachadh breth a thoirt oirnn.

³² Ach nuair a bheirear breth oirnn, tha sinn air ar smachdachadh leis an Tighearna, los nach ditear sinn comhla ris an t-saoghal so.

³³ Uime sin, mo bhraithrean, nuair a thionaileas sibh gus ithe, feithibh ri cheile.

³⁴ Ma tha fear air bith air acras, itheadh e aig an tigh, gus nach ann gu breitheanas a thig sibh cuideachd. Agus cuiridh mi chuid eile air rian nuair a thig mi.