อาฤธโม 21 - ฉบับมาตรฐานงูทองสัมฤทธิ์ 1 เมื่อกษัตริย์เมืองอาราดชาวคานาอันผู้อาศัยอยู่ในเนเกบ ทรงได้ยินว่าอิสราเอลยกมาตามทางอาธาริม พระองค์ทรงมาต่อสู้กับคนอิสราเอลและทรงจับบางคนไปเป็นเชลย 2 และคนอิสราเอลบนไว้กับพระยาห์เวห์ว่า “ถ้าพระองค์จะทรงมอบชนชาตินี้ไว้ในมือพวกข้าพระองค์แน่นอนแล้ว ข้าพระองค์จะทำลายบ้านเมืองของพวกเขาให้สิ้นซาก” 3 และพระยาห์เวห์ทรงฟังเสียงของคนอิสราเอล และทรงมอบชาวคานาอันให้ เขาทั้งหลายก็ทำลายชาวคานาอันและบ้านเมืองของเขาจนสิ้นซาก ดังนั้นเขาจึงเรียกตำบลนั้นว่าโฮรมาห์ 4 พวกเขาออกเดินจากภูเขาโฮร์ตามทางที่ไปทะเลแดง เพื่อจะอ้อมแผ่นดินเอโดม ประชาชนเกิดความท้อแท้ระหว่างทาง 5 แล้วประชาชนก็ต่อว่าพระเจ้าและโมเสสว่า “ทำไมพาเราออกจากอียิปต์ให้มาตายในถิ่นทุรกันดาร? เพราะไม่มีอาหารและไม่มีน้ำ เราเกลียดอาหารอันไร้ค่านี้” 6 และพระยาห์เวห์ทรงส่งพวกงูพิษมาในหมู่ประชาชน งูก็กัดประชาชน และคนอิสราเอลตายเป็นจำนวนมาก 7 และประชาชนมาหาโมเสสกล่าวว่า “เราทำบาปเพราะเราต่อว่าพระยาห์เวห์และต่อว่าท่าน ขอทูลวิงวอนพระยาห์เวห์ให้พระองค์ทรงนำงูไปจากเรา” ดังนั้นโมเสสจึงทูลวิงวอนเพื่อประชาชน 8 และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงทำงูพิษตัวหนึ่งติดไว้บนเสา และทุกคนที่ถูกงูกัดมองดูงูนั้น ก็จะมีชีวิตอยู่ได้” 9 ดังนั้นโมเสสจึงทำงูทองสัมฤทธิ์ตัวหนึ่ง และติดไว้บนเสา และเมื่องูกัดใคร ถ้าคนนั้นมองดูงูทองสัมฤทธิ์นั้น เขาก็มีชีวิตอยู่ได้ การเดินทางไปโมอับ 10 แล้วคนอิสราเอลก็ออกเดินทางไปตั้งค่ายอยู่ที่โอโบท 11 และพวกเขาออกเดินทางจากโอโบทไปตั้งค่ายอยู่ที่อิเยอาบาริม ซึ่งอยู่ในถิ่นทุรกันดารตรงข้ามโมอับ ทางด้านตะวันออก 12 และจากที่นั่นพวกเขาออกเดินทางไปตั้งค่ายอยู่ที่หุบเขาเศเรด 13 แล้วพวกเขาออกเดินทางจากที่นั่นไปตั้งค่ายอยู่ที่อีกฟากหนึ่งของลุ่มแม่น้ำอารโนน ซึ่งอยู่ในถิ่นทุรกันดารที่ยืดมาจากพรมแดนของคนอาโมไรต์ เพราะว่าแม่น้ำอารโนนเป็นพรมแดนของโมอับ ระหว่างโมอับกับคนอาโมไรต์ 14 ดังนั้นในหนังสือสงครามของพระยาห์เวห์จึงกล่าวไว้ว่า วาเฮบในเมืองสุฟาห์ ทั้งหุบเขา แม่น้ำอารโนน 15 และที่เชิงลาดของหุบเขา ซึ่งยืดไปจนถึงที่ตั้งของเมืองอาร์ และพาดไปตามพรมแดนของโมอับ 16 แล้วจากที่นั่นก็เดินทางต่อไปถึงเมืองเบเออร์ ซึ่งเป็นบ่อน้ำที่พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงรวบรวมประชาชนเข้าด้วยกันและเราจะให้น้ำแก่พวกเขา” 17 แล้วอิสราเอลจึงร้องเพลงนี้ว่า จงมีน้ำพลุ่งขึ้น บ่อน้ำเอ๋ย จงร้องเพลงให้บ่อน้ำเถิด 18 คือบ่อน้ำที่พวกหัวหน้าขุดไว้ เป็นบ่อที่เจ้านายของประชาชนเจาะไว้ ด้วยคทาและไม้เท้าของเขาทั้งหลาย และจากถิ่นทุรกันดารนั้นพวกเขาก็มาถึงมัทธานาห์ 19 และจากมัทธานาห์ถึงตำบลนาหะลีเอล และจากนาหะลีเอลถึงตำบลบาโมท 20 และจากบาโมทถึงหุบเขาในถิ่นของโมอับที่อยู่ข้างยอดเขาปิสกาห์ซึ่งมองลงมาเห็นเยชิโมน อิสราเอลชนะพระราชาสิโหน ( ฉธบ.2:26-37 ) 21 แล้วอิสราเอลส่งผู้สื่อสารไปเข้าเฝ้าสิโหนกษัตริย์คนอาโมไรต์ทูลว่า 22 “ขอให้ข้าพระบาทผ่านดินแดนของฝ่าพระบาท พวกข้าพระบาทจะไม่เลี้ยวเข้าไปในไร่นาหรือในสวนองุ่น จะไม่ดื่มน้ำจากบ่อน้ำ แต่จะเดินไปตามทางหลวงจนเราผ่านพรมแดนของฝ่าพระบาท” 23 แต่สิโหนไม่ยอมให้อิสราเอลผ่านดินแดนของพระองค์ พระองค์ทรงรวบรวมประชาชนทั้งหมดของพระองค์ยกออกสู้กับคนอิสราเอลในถิ่นทุรกันดาร และมารบกับคนอิสราเอลที่ยาฮาส 24 และคนอิสราเอลได้สังหารพระองค์ด้วยคมดาบ และยึดแผ่นดินของพระองค์ตั้งแต่แม่น้ำอารโนนจนถึงแม่น้ำยับบอก ไกลไปจนถึงดินแดนคนอัมโมน เพราะว่าพรมแดนของคนอัมโมนนั้นแข็งแกร่ง 25 คนอิสราเอลก็ยึดเมืองทั้งหมด และคนอิสราเอลเข้าอาศัยอยู่ในทุกเมืองของคนอาโมไรต์ในเฮชโบน และตามชนบทของเมืองนั้นๆ 26 เพราะว่าเฮชโบนเป็นเมืองของสิโหนกษัตริย์ของคนอาโมไรต์ ผู้ทรงต่อสู้กับกษัตริย์โมอับองค์ก่อน และทรงยึดแผ่นดินทั้งหมดของพระองค์ไกลไปถึงแม่น้ำอารโนน 27 เพราะฉะนั้น ผู้เขียนบทประพันธ์จึงกล่าวว่า จงมาที่เฮชโบน มาสร้างเมืองนี้ และให้เมืองของสิโหนถูกสร้างขึ้น 28 เพราะว่ามีไฟออกมาจากเฮชโบน มีเปลวเพลิงออกมาจากเมืองของสิโหน มันได้เผาผลาญเมืองอาร์แห่งโมอับ คือบรรดาเจ้าแห่งเนินสูงของแม่น้ำอารโนน 29 วิบัติจงมีแก่โมอับ ชนชาติของพระเคโมชจะพินาศ พระเคโมชทำให้พวกบุตรชายของตนเป็นผู้ลี้ภัย และบรรดาบุตรสาวของตนเป็นเชลย ของสิโหนกษัตริย์คนอาโมไรต์ 30 เราทำลายพวกเขาจนพินาศจากเฮชโบนจนถึงดีโบน เราทำให้โนฟาห์เป็นเมืองร้าง ไกลไปถึงเมเดบา 31 คนอิสราเอลจึงอาศัยอยู่ในแผ่นดินคนอาโมไรต์ 32 และโมเสสส่งคนไปสอดแนมที่เมืองยาเซอร์ และเขาทั้งหลายยึดชนบทของเมืองนั้น แล้วขับไล่คนอาโมไรต์ซึ่งอยู่ที่นั่น อิสราเอลชนะพระราชาโอก ( ฉธบ.3:1-22 ) 33 และเขาทั้งหลายก็หันขึ้นไปยังทางสู่บาชาน แล้วโอกกษัตริย์บาชานก็ทรงออกมาพร้อมด้วยประชาชนทั้งหมดของพระองค์เพื่อสู้รบที่เอเดรอี 34 แต่พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราได้มอบเขา และประชาชนทั้งหมดรวมทั้งแผ่นดินของเขาไว้ในมือของเจ้าแล้ว และเจ้าจะทำกับเขาเหมือนอย่างที่ได้ทำกับสิโหนกษัตริย์คนอาโมไรต์ซึ่งอยู่ที่เฮชโบน” 35 ดังนั้นเขาทั้งหลายจึงฆ่าโอกและบรรดาโอรสของพระองค์ รวมทั้งประชาชนทั้งหมดของพระองค์จนไม่เหลือสักคนเดียว และอิสราเอลก็เข้ายึดแผ่นดินของพระองค์ |