มีคาห์ 1 - ฉบับมาตรฐาน1 พระวจนะของพระยาห์เวห์ซึ่งมาถึงมีคาห์ชาวเมืองโมเรเชท ในรัชกาลโยธาม อาหัส และเฮเซคียาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์ ซึ่งท่านได้เห็นเกี่ยวกับกรุงสะมาเรียและกรุงเยรูซาเล็ม การพิพากษาสะมาเรีย 2 ชนทุกชาติเอ๋ย จงฟัง โอ แผ่นดินโลกและสิ่งทั้งปวงที่อยู่ในนั้น จงสดับ และให้พระยาห์เวห์องค์เจ้านายเป็นพยานกล่าวโทษพวกท่าน คือองค์เจ้านายจากพระวิหารบริสุทธิ์ของพระองค์ 3 เพราะ ดูเถิด พระยาห์เวห์เสด็จออกจากที่ประทับของพระองค์ และจะเสด็จลงมาและจะทรงย่างเหยียบบนที่สูงทั้งหลายของพิภพ 4 ภูเขาทั้งหลายจะหลอมละลายไปภายใต้พระองค์ และบรรดาหุบเขาจะถูกแยกออก เหมือนขี้ผึ้งหน้าไฟ เหมือนน้ำที่เทลงมาตามที่ชัน 5 เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะการละเมิดของยาโคบ และเพราะบาปทั้งหลายของพงศ์พันธุ์อิสราเอล การละเมิดของยาโคบนั้นคืออะไร? สะมาเรียมิใช่หรือ? ปูชนียสถานสูงของยูดาห์คืออะไร? เยรูซาเล็มมิใช่หรือ? 6 ฉะนั้นเราจะทำให้สะมาเรียเป็นกองสิ่งปรักหักพังในท้องทุ่ง เป็นที่สำหรับปลูกสวนองุ่น เราจะเทหินของเมืองนั้นลงที่หุบเขา เราจะเผยให้เห็นรากฐานของเมือง 7 รูปเคารพทั้งสิ้นของเมืองนั้นจะถูกบดขยี้ สินจ้างทั้งสิ้นจากการแพศยาของเมืองนั้นจะถูกเผาเสียด้วยไฟ และรูปเคารพทั้งสิ้นของเมืองนั้น เราจะทำให้ร้าง เพราะเมืองนั้นรวบรวมรูปเคารพเหล่านี้มาโดยสินจ้างของโสเภณี และพวกมันจะกลับเป็นสินจ้างของโสเภณีอีก ความพินาศของเมืองต่างๆ ในยูดาห์ 8 เพราะเหตุนี้ ข้าพเจ้าจะโอดครวญและร่ำไห้ ข้าพเจ้าจะเดินไปมาเปลือยกายเปลือยเท้า เสียงโอดครวญของข้าพเจ้าจะให้เหมือนเสียงหมาใน และเสียงครวญครางเหมือนลูกนกกระจอกเทศตัวเมีย 9 เพราะว่าบาดแผลของเมืองนั้นรักษาไม่หาย และได้ลามมาถึงยูดาห์ ได้มาถึงประตูเมืองแห่งประชากรของเรา คือถึงเยรูซาเล็ม 10 อย่าบอกเรื่องนี้ในเมืองกัท อย่าร้องไห้ไปเลย ในเมืองเบธเลอัฟราห์ จงเกลือกกลิ้งตัวในฝุ่น 11 ชาวเมืองชาฟีร์เอ๋ย จงผ่านไปตามทางของพวกเจ้า ด้วยตัวเปลือยเปล่าและอับอาย ชาวเมืองศานันไม่ได้ออกมา เบธเอเซลกำลังร่ำไห้ ที่มั่นของมันจะเอาไปจากพวกเจ้า 12 เพราะชาวมาโรท เฝ้าคอยสิ่งดีให้เกิดขึ้น เพราะสิ่งร้ายได้ลงมาจากพระยาห์เวห์ ถึงประตูเมืองเยรูซาเล็ม 13 ชาวเมืองลาคีชเอ๋ย จงเทียมม้าเข้ากับรถรบ เจ้าเริ่มสร้างบาปกรรมให้แก่ธิดาของศิโยน เพราะได้พบบรรดาการละเมิดของอิสราเอลในเจ้า 14 ดังนั้น เจ้าจะมอบของที่ระลึกให้แก่โมเรเชท-กัท บรรดาเรือนของอัคซีบจะเป็นสิ่งล่อลวง แก่บรรดากษัตริย์อิสราเอล 15 ชาวเมืองมาเรชาห์เอ๋ย เราจะนำผู้ยึดครองมายังเจ้าอีก ศักดิ์ศรีของอิสราเอล จะมายังอดุลลัม 16 จงกล้อนหัวให้โล้นและจงโกนหนวดเคราให้เลี่ยน เพื่อไว้ทุกข์แก่ลูกๆ ที่รักของเจ้า จงทำหัวให้ล้านยิ่งขึ้นเหมือนหัวนกแร้ง เพราะพวกเขาจะจากเจ้าไปเป็นเชลย |